OLYMPUS ACADEMY

CHAPTER 6

Pansamantalang walang pasok muna sa Olympus. Kinailangan kasing mag-meeting nang buong student council at mga faculty members pati nang mga security personnel tungkol sa ginawa ko kahapon.

"Dmitri" Tawag ni mom sa attention ko. Lumabas naman na ako nang kotse at dumiretso sa loob nang mall.

"Something's bothering you, May I know what is it?" Tanong ni mommy habang naglalakad kami sa mall, pumunta lang kami sa isang boutique para bumili nang damit at sa isa pang store para naman sa alahas. After that may pinuntahan kaming store na gusto ko.

"I'm just worried, About... school stuffs" Sabi ko habang papasok kami sa isang store.

"Don't worry dear, Everything will go back in normal soon" Sabi ni mommy. Napatingin naman ako sa candies na nandito, si mommy naman ay nag c-check nang kung ano sa phone niya.

"Where's your catalog for these?" Iminuwestra ko ang hilera nang candies sa bandang tuhod ko. I don't know what they call these pero mukhang masarap kaya bibilhin ko lahat.

"Here maam" Iaabot na sana sakin nung sales clerk ang catalog nang sawayin siya ni mommy.

"No, don't give her that. We're leaving" Pigil ni mommy dun sa clerk, Hinarap ko naman siya dahil doon.

"Mom!" Apila ko pa pero hindi iyon pinansin ni mommy at tinalikuran na lang ako at naglakad na siya. Argh! Napairap na lang ako sa inis. I really had this candy-craving-weakness thingy. I really should change this habit of mine.

"Let's go Dmitri, Male-late na ako sa meeting namin nang board" Napabuntong hininga na lang ako sa inis at sinulyapan pa nang isang beses iyong mga candy sa racks bago nagmartsa palabas nitong candy shop.

"So the legendary Alexeana Dmitri Alvarez is drawn to candies?! Ha! So weird!" Nang marinig ko ang buong pangalan ko ay handa na akong makapatay nang kung sino pero nang marinig ko ang pamilyar na boses at tawa na iyon ay nanlamig ako.

"K-kristan?!?" Para akong nabuhusan nang malamig na tubig with matching iced cubes. Bakit nandito siya? Sinusundan niya ba ako?! Sabi ko babawian ko siy,.eh bakit parang ako parin ang dehado rito? Aaarrgghhh!!

"Kristan? Hmm... I like that" Ngumiti pa ito nang pilyo at sinipat ang likod ko, kinabahan naman ako bigla kasi baka makita siya ni mommy! I don't want her to find out my other side.

"Bakit ka ba nandito ha? Oops sorry! My bad, You don't understand that don't you?" Biglang sabi ko, pinawalan ko naman ang isang alanganing tawa. Which part did he hear? Kanina pa ba siya nandiyan nakikinig samin ni mommy?

"We're just strolling when I accidentally saw you" Nalaglag ang panga ko bigla sa sagot niya, Pano? I mean... Naintindihan niya ako? Pero hindi siya marunong mag-tagalog diba?!

"Kaya sinundan kita" He said those words with the right accent, aakalain mo ngang pilipino ang nag-sabi niyon kung maririnig mo lang. Sagad na ang pagka-gulat ko sa nangyayari nang biglang mas lumala pa lalo ang sitwasyon.

"Caleb! Bakit ka ba biglang umalis?... Ada?!" Bungad nang isang Aeirie na halatang iritado, nakapamewang ito nang harapin ako. So the 'WE' he's talking about is Him and Aeirie? No wonder, mukha namang close sila.

"What a 'good' day to see you both!" Sarkastiskong sabi ko. Nakaabot narin kasi sa kaalaman ko na galit si Aeirie sakin hindi lang dahil sa magkatunggali kami kundi may personal pa siyang dahilan.

"It is really a good day, not until I saw you" May diin at talim ang tingin sakin ni Aeirie, Ako parin siguro ang sinisisi niya sa nangyari kahapon. Mukha namang naiinip lang si Kristan rito habang nakatayo sa tabi ni Aeirie.

"Let's just go Aeirie. We have more important things to do than to argue with her" Sabi pa ni Kristan at tinalikuran na kaming dalawa ni Aeirie.

"This don't end here" She shoot me daggers by her stare before walking away. This don't end here Aeirie, Dahil maraming pang susunod na mangyayari.