Darklight: Journey To The Empyrean (Completed)

CHAPTER 22

I lean my naked body against the stonewall of the pool just inside my room. Binigyan kami ng tig isa-isang kwarto para makapagpahinga at makapag isip ng magandang estratehiya para masugpo ang mga higante.

I inhale deeply. I need this kind of refreshment. Nakapikit kong ninanamnam ang lamig ng tubig at halimuyak ng mga nakalutang na preskong bulaklak ng biglang pumasok ang ilang mga babaeng elves dala-dala ang isang elf na nakagapos.

"Alam ho ng hari at reyna na kailangan ninyo ng dugo para sa inyong magiging laban sa mga higante kaya inaalay ho namin sa inyo ang isang elf na pinatawan na ng parusa kani kanina lang dahil sa pagpatay sa asawa ng kanyang kapatid na babae."

Nakagapos ang mga kamay nito na inilagay sa likod habang nakagapos rin ang mga paa. Walang malay ang lalaki base na rin sa hindi nito paggalaw ng dalhin ng mga babae dito.

I let air take him to float into nothingness. Bumalik ako sa aking pagpikit at pagdama ng matinding kapayapaan. Napabangon ako ng makarinig ng biglang sigaw ng lalaki dahil siguro sa kanyang kalagayan na nakalutang lang sa ere habang nakagapos.

"Ibaba mo ako dito!!" Sigaw niya sa akin.

His crime began to appear in my mind. I stare at him looking for any evil in his body. He groan when I let his body fall directly on the floor.

"Bakit mo pinatay ang asawa ng kapatid mo?"

He just scoff at my question. "Bakit ko naman sasabihin."

I grin. "Of course, you need to tell me. Why? Because I can spare your life from this misery but it depends on the reasons."

Halatang nagdalawang-isip ang lalaki at mahinang tumingin sa aking gawi. Isang nakakalokong ngiti ang iginawad ko sa kanya dahil alam kong kakagatin niya ang alok ko base sa paraan ng kanyang mga tingin.

"Tatakas na sana kami dito sa Elviticus pero pinigilan kami ng asawa ng kapatid ko." saad niya.

Okey.

I remain silent and close my eyes again savoring this is kind of solitude. Hindi pa namin napag-uusapan ang pagtakas namin mamayang hating-gabi, siguro katulad ko ay ninanamnam rin nila ang isang mahabang pahinga galing sa ilang araw na paglalakbay.

"Natapos ko nang sabihin sa iyo pakawalan mo na ako dito."

I smirk. Dahan-dahan akong umalis sa tubig at sinuot ang aking roba na abot hanggang talampakan. I let the air lay him to bed. Mabilis siyang nagpumiglas pero hindi niya magawa dahil sa aking kapangyarihan. Nang makalapit ako sa kanya ay mabilis ko siyang sinakyan sa may bandang dibdib. He look at me nervously.

"Parang awa mo na pakawalan mo na ako dito." pagsusumamo niya.

I grin. "Tsk."

He is handsome for his kind except for the pointy ears that keeps on distracting me. Wala naman talaga akong planong gawin siyang blood bank. I just wanna scare him with my little act. I slowly lean my face towards his neck when I heard a loud sound coming from the door. Hindi ko na kailangang lingunin kong sino dahil sa amoy palang alam ko na.

Mabilis siyang lumapit sabay hatak palayo sa akin ng lalaki. Kinalas niya lahat ng mga tali ng lalaki sabay tulak nito palabas ng pinto. He then close the door and glare at me in a deadly way.

"You are not supposed to get use of blood from humans or other kind except from animals." matalim niyang saad sa akin habang nasa likod parin ng pinto.

I smirk. "Animal blood is just so retro. They offer me something new so why not?"

I just wanna laugh looking at his reaction. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya habang tinatangkas ang roba na mas ikinakunot ng kanyang noo. Ilang pulgada nalang ang layo ng aming mga mukha na halatang ikinabahala niya.