PUSULA

İçimizde ki Kurt.

   Günler ilk uyandığımda Deniz'i düşünerek ve yatağa yattığım da son düşündüğüm kişi olarak geçip gidiyordu. Hala bir buluşma ayarlayamamıştık ama gün içinde izlediğimiz komik videoları ya da belgeselleri instagram'dan, whatsapp'tan yolluyorduk.
   Yine bir haftasonu erkenden uyanmış "acaba bugün birlikte yemek yemeyi mi teklif etsemm?" Diye düşünürken kapı çaldı...

Atlas: - "Anneee?"
Atlas'ın annesi ve babası: -"Sürpriizzz."
Atlas: - "Hoşgeldiniz geçin içeri ben alırım. Bırak baba geç sen. Nerden esti? Haber verseydiniz karşılardım sizi. Noldu?
Atlas'ın babası: -Noldu mu? Bir de neden geldiniz diye sor?"
Atlas: -"Hayır, o anlamda demedim. Kötü bir şey olmasın diye, neyse siz geçin oturun rahat edin."
Atlas'ın annesi: -"oğlum seni merak ettik. Ne zaman telefonda bu haftasonu gelelim mi desem bir şeyler çıkarıyorsun bir türlü bitmedi yoğunluğun. Bende dayanamadım artık. Tuttum babanı da bu sefer gidecez dedim ve geldik. Ben kahvaltı hazırlarım şimdi oğluşuma."
Atlas: "-Alışveriş yapmışsınız birde evde her şey vardı. Her neyse bende sizi özledim. Tekrar hoşgeldiniz."
Annesi: -"Sen bana mutfakta bazı şeylerin yerini göster. Gel benimle."

Mutfağa geçerler, babası Önder Bey salonda uzanmaktadır. Pervin Hanım ise Atlas'ı sorgular gibi kolundan tutarak konuşmaya başlar.

Pervin Hanım: -"Annecim. Geçen seneden beri senle ne zaman telefonda konuşsak ev arkadaşından konu açılınca hemen kapatmak istiyorsun. Zaten kavgada tanıştığın adamı eve getirip sonrada ev arkadaşıyız diye burda böyle kalmanız beni orda nasıl merak ettirdin biliyor musun? Gelelim dedik onu da istemedin. Kim bu çocuk? Neyin nesi hiç bilmiyoruz. Koskoca bir yıldır burda kalıyor doğru düzgün bahsettiğin yok. Sende ilerde çocuğun olursa inşallah bu dediğimi daha iyi anlayacaksın."

Atlas: -"Anneciğim. Ben liseye gitmiyorum. Doktor olacam artık kimin ne olduğunu anlayacak yaştayım. Fazla evham yapıyorsun. Yok bir şey normal bi çocuk işte uyuyoruz, ders çalışıyoruz dışarda takılıp, eve gelip yatıyoruz, hepsi bu bir kötülüğü yok kendi halinde biri işte."

Pervin Hanım: -"Kimdir? Nedir? 1 yıldır burda kalıyor bir kere ailesi gelip gitti mi? Arayıp soruyorlar mı? Bu çocuk nerde? Kimle kalıyor diye?"

Atlas:-"Ailesi burda yaşıyor zaten. Görüşüyorlar. Hatta bazen gidip kalıyor ama sanırım babası olmadığı zamanlarda gidiyor. Bu konuda daha önce konuşmaya çalıştım ama konuşmak istemiyor herkesin kendi hayatı. Onun dışında bi zararı yok. Ev kirasını ve diğer her şeyi paylaşıyoruz benim için iyi yani tek başıma üstlenmemiş oluyorum."

Pervin Hanım: -"Ah Atlas'cım, ya demek tek başına üstlenmemiş oluyorsun ah kıyamam sana. Oğlum sen istesen biz sana bu evi alacak durumdayız farkındasındır umarım. Onun kirayı üstlenmesine ihtiyacın mı var senin?"

Atlas:-"Biliyorum anne ama iyiyiz böyle diyorum. Off uzatma artık. Uyanacak şimdi duyacak yanlış anlayacak."

Pervin Hanım:-"Neyse ne artık. Ben kahvaltı hazırlayacam sen de çay demle. Dur yanımda."

Atlas:-"Bir içeri gitseydim ya. Babam yalnız kaldı."

Pervin Hanım:-"Uyumuştur şimdi o. Ayrıca kız kardeşini neden arayıp sormuyorsun sen. Kız orda napıyor hiç mi merak etmiyorsun?"

Atlas: -"Ne ilgisi var şimdi? Biz konuşuyoruz hem ben gün içinde fazla müsait olamıyorum ama devamlı mesajlaşıyoruz. Nerden çıkıyor aramadığım?