Agustos 2016
Saat sabahın 5'inde uyandım. Ve hayatımda ilk kez uyandığımda telefonumu yokladım. Normalde yatarken ve uyandığım ilk 1 saat telefonuma bakmam. Çünkü bu saatleri zihnime ayırırım. Gerçi yine zihnime ayırdığım söylenebilir. Çünkü bu sefer zihnim bu telefonun ucundaki kişide geziyor. Her neyse :)
Uyanır uyanmaz birden whatsapp'a girdim ve onun resmine baktım. Saat 7 olmuş, ve uyandığımdan bu yana o fotografa bakıyordum. Kimden bahsettiğimi anlamışsınızdır.
Deniz'den. :)
Dün bana numarasını verir vermez, hemen telefonuma kaydettim ve saatlerce fotografına baktım. Gözümü açtım ve yine bakmaktayım. Neler oluyor bana, niye bir kızın bir fotografına bu kadar fazla bakıyorum, o fotografa her baktığımda içimde bir şeyler oluyor anlayamıyorum. Anlam veremiyorum. Hadi ama saçmalıyorum. Kız daha liseye gidiyor, ona aşık olacak kadar aptal değilim.
Değilimdir herhalde. Yani umarım.
Ben bunları düşünürken içerden Kuzey'in bağırtıları üzerine kendime geldim.
Kuzey: -" Kalksana lan artık! Ne uykuymuş arkadaş, uyandıramadık adamı. Ne bitmez uykun varmış. Kırk yılın başı jest yapalım dedik arkadaşımıza herif uyku kuyusuna düştü."
Atlas: -(içinden) "Ne saçmalıyor bu salak. Sabahın köründen beri ayaktayım ben. Tamam ayakta olmasam da uyanığım en azından. Saat kaç? Ohaa! Saat 9:30 olmuş. Ben gerçekten iyi değilim. Zaman bu kadar hızlı mı aktı gerçekten? Diye kendi kndime söylenirken. Ne jesti yaptı acaba diye de kalkıp sesine doğru yöneldim vee işte şimdi panikleyebilirdimm.
Atlas: -" Yok artık! Sen kahvaltı hazırladın hemde bağıra çağıra beni uyandırmadan... Bakim ateşin mi var? Doğru söyle yoksa ölecek miyim?
Kuzey: -" Evet biraz daha gevezelik yaparsan öleceksin gerizekalı arkadaşım. "
Atlas: -"Tamam tamam uzatmıyorum :D Ama gerçekten bu kadar iyi nasıl kahvaltı hazırladın. Dürüst olayım bizim evde ki çalışanlardan bile iyisin. Acaba onları çıkarsakta seni mi alsak diye bi düşünmedim değil şimdi. :D
-" Oğlum börek varr laaann.. Bu kadarını yapmış olamazsın..?
Kuzey: -"Sen iyi değilsin farkında mısn? Kapı çaldı oğlum hiç mi duymadın? Gerçi burda bi tarafımı da yırttım seni çağırırken ama odana dalmadan geldin neyse ki. "
Atlas: -"Ciddi misn ya sen?"
Kuzey:-" Evet. Yarım saat önce kapı çaldı. Nurcan teyze getirdi bu börekleri. Onun dışındakileri de ben hazırladım. Aslında dediğin gibi bağıra bağıra hazırladm ama sen uyanmadın."
Atlas: -"Uyanıktım aslında ama neyse boşver duymamışım demek ki."
Bu durum beni bi ürküttü aslında ama çaktırmamaya çalıştım. Henüz ortada bişey yok kendimi de kaptırmanın alemi yok. Kahvaltıya daldım ve elim telefona gidip gelirken hala Kuzey'le konuşuyorduk.
Atlas: -"Beni uyandırmayı akıl etmişsin en azından börekleri tek başına yemeden önce :D"
Kuzey: -" Aslında iyi fikirmiş ama ben kilo almamaya çalışıyorum malum kızlar beni böyle seviyor. Yani seni düşündüğümden falan çağırmadım bilesin."
Atlas: "Ben hayvan gibi yüzdüğümden bunları gömerken hiç tereddüt etmiyorum :D"
Kahvaltıdan sonra, ben masayı kaldırmaya ve bulaşıkları yıkamaya başladım. Bunları tek başıma yaptım. Ayda yılda bir kahvaltı hazırladığı için çenesiyle bu işleri bana kitlemeyi başarıp, salona pes oynamaya geçti.
İşler bitince ben hazırlanıp hastaneye uğramam gerektiğini söyledim. Aslında hastanede işim yoktu. Ama belki Deniz'le buluşma ayarlayabilirim diye çıkmak istedim. Ben hazırlanırken odadan bir el oynayalım diye yalvarıyordu. Ama dönüşte oynarız deyip geçiştirdim. Kapıdan çıkarken soru soran gözlerle baktı ama bir şey demedi, bende haberleşiriz deyip arabanın anahtarını alıp çıktım. En sevdiğim cafe'ye gidip oturdum. Ve Deniz'i aramayı düşündüm ama mesaj atmanın daha uygun olacağını düşünerek mesaj attım.
Atlas: -"Deniz, merhaba ben Atlas."
Çok geçmeden cevap verdi.
Deniz:- "Aa evet merhaba, Nasılsın?"
Atlas: -"İyiyim. Sen nasılsın?"
Deniz: -"Bende iyiym."
Atlas: -"Deniz, eğer sende müsaitsen, görüşüp bi kahve içelim mi?"
Deniz: -"Güzel olabilirdi, ama benim provalarım var daha sonra ise dershaneye geçeceğim. Belki daha sonra yeniden görüşebiliriz."
Atlas: -"Anlıyorum, iyi çalışmalar o zaman, müsait olduğunda konuşup haberleşebiliriz."
Deniz: -"Peki, Tekrar görüşmek dileğiyle..."
Atlas: - "Tekrar görüşmek dileğiyle..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PUSULA
Ficção AdolescenteAynı evde arkadaşını ne kadar tanıyabilirsin... Ya da gerçekten arkadaş olduğunuzu... Birbirinden farklı hayatlar, esrarengiz duygular, aşk, sır ve daha fazlası... Kuzey ve Atlas'ın eğlenceli ev arkadaşlığından, birbirlerinden sakladıkları sırların...