Jennifer ve megın hızlı bir şekilde kapıları ve pencereleri evin içi gözükmeyecek bir biçim de örter ve sıkı bir şekilde kilitlerler ve daha da güçlü olması adına evdeki yemek masasını kırıp pencere ve kapılara destek olması adına çivilerler. Bu korku onları çok yormuştu ama yapa bilecek hiçbir şeyleri yoktu çünkü dışarda herşey daha kötüye gidiyordu o uğultulu sesler, korkulu haykırışlar, yardım çığlıkları, patlama sesleri Jennifer ve megını daha da çok korkutuyor ve psikolojilerini bozuyordu. Birden Jenniferın aklına birşey gelir ve sessiz bir biçimde megına derki (lanet olsun bodrum katında el feneri ve birkaç işimize yarayacak malzeme vardı onları alırsak eğer işimize yaraya bilir) megın ve Jennifer yavaş ve sessiz adımlarla birer birer merdivenlerden aşağı iner ve sağa sola bakınıp ellerine ne geçiyorsa alırlar el feneri, bıçak, balta, tüp, tüfek ve birkaç mermi. Bunları aldıktan sonra kendilerini birkaç nebze de olsun güvende hissederler çünkü artık ellerinde birşeyler vardı ve kendilerini koruya bilirlerdi ama nasıl koruyacak lar orası pek belli değildi çünkü Jenniferın savaşçı bir kişiliği yoktu korkak ve bi hayli ürkek ti tüm iş megına düşüyor gibi görünüyordu. Yavaş bir şekilde yukarı çıktılar ve megın elindeki tüpü hemen kapının önüne koydu ve Jennıfera dönüp lanet kapı biraz güvende sanki diyip bir nebze de olsun onu rahatlatmaya ve içindeki korkuyu azaltmaya çalıştı ama Jennifera pekte yaramıyordu. Megın kapıdan ayrılıp Jenniferın yanına gitti ve elinde ki baltayı ona uzattı Jennifer bunu almalısın. Jenıfır kafasını kaldırıp megına baktı ve ağzından şu kelimeler döküldü(megın lanet olsun ben olan bitenlere halen akıl sır erdiremezken sen bana balta uzatıyor sun tanrı aşkına Sence ben kendimi koruya bilir miyim)
Megın sessiz bir şekilde ozaman ben seni korurum ne olursa olsun yanımdan asla ayrılma
(Bu konuşma megına biraz güven vermişti.)
Beğendiyseniz beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın yarın yine aynı saatte görüşmek üzere hoşçakalın
Edit: ali yamak
İnstagram:00aliyamak05
