Yeni bir şehir, yeni bir hayat, yeni arkadaşlıklar , yeni aşklar ... İnsan hiç zamanında nefret ettiği insanları canı gibi sevebilir miydi? Mümkün müydü bu? Peki bu sıradan birinin hikayesi mi ? Aşk , dostluk, macera kavramlarıyla iç içe bir hikaye...
Merhaba yeni bölüme hoş geldiniz umarım beğenirsiniz ponçikler <3
• ...1 Hafta Sonra:
Doktora gidip hastalığımı öğrenmemizin ardından tam bir hafta geçmişti.Midem uzun süre su dışında bir şey almadığı için adını hatırlayamadığım bir hastalığa yakalanmıştım.Bu bir haftadır her gün doktorun verdiği ilaçları kullanıyordum. Sonunda çok aşırı kilo verdiğimi fark etmiştim.Şimdi bunu kendime yaptığım için her ne kadar pişman olsam da bir bakımdan da mutluydum çünkü sonunda istediğim kiloya ulaşmıştım.Bu süreçte Naz, Emir, Ares ile oldukça yakınlaşmış olsak da Ares hâlâ biraz soğuk davranıyordu.Hatta onlar kendilerine isimsizler demeyi tercih ediyorlardı.Ben o grubun içine girmek istesem de onların bu dostluğuna ortadan dalamazdım, yanlış olurdu. Ki zaten Ares davranışlarıyla beni grupta istemediğini belli ediyordu. Her ne kadar arkadaş olmayı denesem de bir şey değişmiyordu. Geçen gün Naz ile alışverişe çıkıp yeni kıyafetler almıştık.Kış ayları yaklaştığından ben daha çok sweatshirt ve Kazak tercih ediyordum ama Naz kış olmasını umursamadan ne isterse almıştı, eh zenginlerdi sonuçta. Bugün ise hep beraber buluşup kahve içecektik. O yüzden annemden izin alıp odama çıktım ve kısa bir duş aldım. Saçlarımı kuruttum ve saçımı salarak şekil verdim.Hafif bir makyajdan sonra da üstümü giyindim, abartmadan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynaya son kez baktığımda yeni vücudumla gurur duydum. Daha fazla oyalanmadan dışarı çıktım ve taksiye binerek gideceğimiz yolu tarif etmeye başladım.Geldiğimizde karşıma çok güzel bir kafe çıktı. İçinde yoğun olarak koyu mavi renkelerini barındıran bu kafenin teması gece idi. Her masanın üzerindeki yıldız desenli lambalar, tavandan sarkan ışıklar ve o denize bakan manzarasıyla nefes kesici türdendi. Etrafıma bakıp bizimkileri duvarda beyaz yazı yazan ve ay şeklindeki saati olan duvarın yanındaki masada gördüm. Kafenin adı bile 'Gece Kafe' iken buranın böyle olması şaşırtmıyordu. Masalar beyazdı ve üzeri lacivert çiçekler ile süslenmişti. Üstümüzden sarkan ışıklar beni hâlâ etkisinde bırakırken burnuma gelen ferah oda kokusuyla gülümsedim. Gerçekten de hayatımda gördüğüm en güzel yerlerden biri olabilirdi. Manzarasının denize sıfır olması da beni buraya bir gece gelmeye sürüklüyordu. Garson gelip bize ne istediğimizi sorduğunda hepimiz açtık. Ben Tavuklu Salata ve içecek olarakta Mojitea istedim. Naz hamburger, Emir pizza istedi .Ares ise benim gibi salata tercih etti. Zevkelermizin benzerliği beni oldukça şaşırtmıştı. Canım daha farklı şeyler çekse de kilo almak istemiyordum.
Emir: Kız Pakize bu ne haller sendeki? Habire sağlıklı yiyorsun?
Emir bana hep Pakize derdi o yüzden çok takmadan yemeğe devam ettim.
Naz: Ee bugün sinemaya gitmeye ne dersiniz?
Emir : Olur kankitoşkom
Ares: Bana da uyar.
Benim klostrofobim yani kapalı alan korkum vardı ama onlar gitmek istiyorsa onları alıkoymak istemezdim .
Naz: Sen iyi misin Ahu?
Ahu: E-evet iyi fikir , gidelim.
Naz: Peki o zaman.
Yemeklerimizi yiyip yakınımızdaki Avm ye gittik.Mısır ve içecekleri alıp biletleri de aldıktan sonra sinema kapısının önünde durduk.
Emir: Film için çok heyecanlıyım be.
Ares: Sanki ilk kez sinemaya gidiyor .
Emir: Hayır ama hepsinde ilkimmiş gibi heyecanlanıyorum.
Ares: Hayattan soğudum .
Naz: Hadi ya bekleme yapmayın.
Onlar içeri girdiler bense hâlâ soğuk terler akıtıp kapının dibinde duruyordum.
Naz: Gelsene Ahu
Emir: Bunda bi haller var benden söylemesi.
Ares: İyi misin?
Onlara cevap vermeden içeri girdim ve arkamızdan da kapıyı kapattılar. Kendimi çok kötü hissediyordum ama bunu onlara elimden geldiğince yansıtmıyordum.En son sinemaya gittiğimde 9 yaşımdaydım.Annemlerle sinemaya gitmiştik , onlar mısır alırken ben uzaklaştım ve bir sinema salonuna girdim.İçerisi karanlıktı. Daha sonra konuşma sesleri duyup saklandım ama çıktığımda çok geçti . Kapı kilitlenmiş ve içerisi karanlıktı. Orada tam 5 saat yalnız kaldım.Annemler beni bulduğunda kriz geçiriyormuşum. O günden sonra ne zaman kapalı alanlarda kalsam kriz geçirirdim. En son dayanamayıp sessizce ağlamaya başladım. Yanımdaki Ares bunu fark etmiş olacak ki kaşlarını çatıp bana bakmaya başladı. Diğerleri de bana baktıktan sonra dayanamayıp koltuktan yere düştüm.
Naz : AHUU!!
Emir : Ahu , hey iyi misin ??
Ares yanıma gelip oturmuştu. Yüzümü elleri arasına alıp gözyaşlarımı silmeye başladı ama gözyaşlarım durmak bilmiyordu.
Ares: Noldu, iyi misin sen?
Ahu: Ö-özür d-d-dilerim.
Ares: Neden özür diliyorsun, Naz buraya gel.
Ares nazı yanımda bırakıp bir şişe su ile geri dönmüştü.Benim sakin olmamı bekliyorlardı ama olamazdım çünkü hâlâ buranın içindeydik.
Ares: Ne olduğunu anlat Ahu.
Ahu: B-benim k-k-klostrofobim v-var.
Ares gözlerini büyütüp beni kucağına aldı ve hızlı adımlarla dışarı çıkardı. Kendimi çok halsiz hissediyordum.
Ares: SEN DELİ MİSİN KLOSTROFOBİN OLDUĞUNU BİLE BİLE NEDEN SİNEMAYA GİRERSİN Kİ
Ahu: Siz girmek istediğinizde sizi kırmak istemedim.
Ares: Sence bu senin sağlığından önemli mi?
Ahu: Sadece denemek istemiştim.
Ares: Ciddi bişeyler yaşamışsın anlaşılan ve bu da ciddi bir boyuta gelmiş.Bunu niye kendine yaptın güzelim?
Ahu: Özür dilerim..
Ares: Dileme lütfen
Dedikten sonra bana sarıldı , ben ise tekrar ağlamaya başladım.Nefret ediyordum kendimden.Her şeye ağlıyor, korkuyor, bayılıyordum.Onlar benimle uğraşmak yerine sinemada olmalıydılar.Ben ise yine mahvetmiştim. Ayağa kalkıp titrek ellerle aresi kaldırdım ve bir anda sinema odasına iterek sokup kapının üzerindeki anahtarla kilitledim.
Ares: AHU AÇ ŞU KAPIYI, NE YAPIYORSUN SEN LANET OLSUN.
Ahu : Bu filmi bensiz izlemeniz de sizin hakkınız, üzgünüm.
Ares: HAYIR AÇ ŞU KAPIYI.
Bağırmasını umursamayarak bir görevli buldum ve onu film bitmeden kapıyı açmayacağına dair ikna ettim, biraz paraya mâl oldu ama..
Avmden çıkıp sahile gittim.Herşey benim suçumdu, onların arkadsşlıklarına pat diye dalıp bir de mahvediyordum, berbat bir insanım.Kendimden nefret ediyorum.Kendimden nefret ediyorum.Kendimden nefret ediyorum..
En iyisi buydu, bensiz olmaları...
•
Evet bir bölüm sonuna daha hoşgeldiniz .Diğer bölüm daha uzun olsa da bununla idare edin şimdilik.Bence bu bölümde biraz bişeyler oturmaya başladı. Siz bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?
