Ka momente qe zemerimi eshte me i forte se sa ne, mundohemi te jemi dikush qe nuk jemi dhe terbohemi.
Ajlin ishte e shokuar. Nuk arrinte te besonte qe Sylejmani eshte babai i saj.
Ajlin: Genjen! Ti genjen Azra. Ai nuk eshte babai im.
Azra: Sigurisht qe eshte. Une vete e zbulova tek po rregulloja disa letra te tezes, gjeta nje leter. Ajo leter ishte derguar Sylejman Serikay ku thoshte qe ti Ajlin, je vajza e tij.
Ajlin mbetet pa fjale dhe kthehet e shikon Sylejmanin.
Ajlin: A eshte e vertet?? A jam vajza jote une?? Me thuaj!!
Sylejman: Po, ti je ime bije. Vete Sema me tha para se te vdiste. Bije une...
Ajlin: Mjaft!! Kjo do te thote qe...(kthehet nga Seis).
Lejla: Ajlin, je mire.
(Ajlines i bie te fiket).
Ajaz: Ajlin!(e merr ne krahe dhe largohet me te).
Xhan i afrohet Azres dhe i pershperin ne vesh.
Xhan: Kontrollo veten sepse dole e zbuluar.
Azra: Cfare po thua??? Aaaa koka ime!
Nilyfer (i afrohet Seisit): Duhet te bejme dicka?? Ajo budallaqja na i prishi planet.
Seis: Azra do paguaj per kete. Eja ikin te shohim se si eshte Ajlin.(largohen).
Selen dhe djaloshi qe takoj me pare shkojne tek vendi ku u djeg shtepia e Seisit.
Selen: Ketu! Ndodhi ketu. Ketu familja ime vdiq.
Turgut: Ketu the?? Duhet te shohim mire sepse duhet te gjejme ndonje prove.
Selen: Prove the? Ketu gjithka eshte hi e djegur. Eshte e pamundur te gjeme ndonje prove
Turgut: Mos u shqeteso! Do ta gjejme dicka.(nis te shikoj).
Selen (me vete): Familja ime!! Vellai im!! Do ta zbardh vdekjen tuaj.(I mbushen syte me lot).
Burak ishte i shokuar, kurre nuk e mendonte se ortaku i tij te ishte personi qe i ka marre zemren e njeriut qe do.
Burak: Ai!! Qenka ai!(perplas goten per mur). Mallkuar qofsh!
Pelin (hyr ne zyren e tij): Zemer!! Cfare ke? Perse je kaq i zemeruar?
Burak: Te thirri kush ty? Cfare do??
Pelin: Pash qe je i merzitur dhe erdha te te qendroj prane.
Burak: Debile!! Kush ta ka nevojen ty. Largohu!! Dil jashta!
Pelin: Por...
Burak: Dil jashta!!!!
(Pelin largohet dhe Burak vazhdonte te pinte).
Selim ishte shume i merzitur. Gjithe kohen qante.
Selim: Perse ti?? Perse ti??(merr ne telefon Azren). Azra!! Zemer ku je?
Azra: Isha ne varrimin e Dafnes.
Selim: Me mungon shume. Te lutem takohemi sonte.
Azra: Nuk e di!! Ajlin nuk eshte mire.
Selim: Te lutem zemer. Kam nevoje per ty. Me mungon Azra.
Azra: Ne rregull!! Le te takohemi.
Selim: Shihemi sonte.
Azra: Shihemi.
Ajlin vjen ne vete dhe vetem qante.
Lejla: Ajlin, te lutem mos qaj. Ajo qe duhet te qaj jam une.
Ajaz: Nuk e kuptoj perse beri keshtu Azra.
Lejla: Nese Sylejman eshte babai yt atehere Seis eshte vellai yt.
(Ajlin fillon te qaje me shume)
Seis(vjen ne ate moment): Jo une nuk jam vellai i saj. Sylejman eshte babai im adoptiv.
Lejla: Vertet!!
Ajlin (e qetesuar): Perse nuk ma tha te verteten ??
Seis: Cfare te thonte Ajlin. Ckemi, une jam babai yt i vertet!! Ajlin edhe ai sapo e ka marre vesht. Ji me pak e kuptushme.
Ajlin: Dua te rri vetem. Me lini vetem.
Ajaz: Por...
Lejla: Eja Ajaz!! Ka nevoj per pak vetmi.
Qe te gjithe largohen dhe Ajlin nis te qaje.
Burxhu dhe Enver qeshnin me ate qe ndodhi ne varrim.
Burxh: E pe cfare spektakli baba, ai po qe ishte varrim. Hahahaha!!
Enver: Ajo vajza qenka e bija e Sylejman Serikay. E din se cfare do thote kjo?
Burxhu: Mos...
Enver: Ajo vajze do jet fillimi i hakmarrjes per Boranin. Sy per sy! Femije per femije!
Burxhu: Atehere le te pergaditet e shkreta.
(Qe te dy buzeqeshin dhe trokasin gotat).
Azra shkon ne shtepi dhe aty po prisnin ne sallon Lejla, Seis dhe Ajaz.
Lejla: Me cfare fetyre vjen ketu pas asaj qe bere?
Seis: Zhduku qe ketu!
Azra: Me sa di une, kjo shtepi vazhdon te jete e imja dhe as ju dhe askush nuk do me deboj.
Ajaz: Cfare po ndodh me ty Azra?? Perse ndryshove kaq shpejt?
Azra: Sepse.....(ajo hutohet dhe rri pak sekonda ne heshtje). Me falni!! Nuk doja.
Lejla: Cfare po thua?
Azra: Nuk doja te reagoja ne ate menyre. Me falni por nuk isha vetvetja. Nuk isha!!(nis te qaje dhe iken dhe mbyllet ne dhome).
Ajaz: Kjo ka lajthitur!
Seis: Mua me duhet te shkoj. Lejla, duhet te qendroj prane babait.
Lejla: Te kuptoj Seis!
(Seis largohet)
Lejla: Eja ikim dhe ne Ajaz.
Ajaz: Por?
Lejla: Do jete mire, eja!(largohen).
