O sırada Bomin'le aynı gökyüzünü izleme ihtimalinin bulunduğu milyon kişi içindeki biri de onlardan kısmen uzakta, hatta yaşadıkları tekinsiz ve akıl hastalarıyla dolu bu kasabanın tam zıttı denilebilecek bir yerde, oldukça görkemli bir evin balkonundaydı.
Kolundaki gömleğini kesip derisine çoktan ulaşmış derin kesiği umursamıyordu bile.
Babası olacak o adam, bu sefer iskambil kağıdı yerine gerçek bir bıçak tercih etmişti.
Acıdan dolayı damağına vuran ince karıncalanma, gecenin keskin soğuğuyla birleştiği zaman, ortaya tam da bir 'mazoşistin' sevebileceği bir şey çıkarıyordu.
Ve evet, o kız bunu çok seviyordu.
Yıldız falan yoktu gökyüzünde. Zaten genel olarak tozlu olan havanın içinde görebilmesi bir mucize olurdu.
Yorgunlukla kafasını indirdi ve gözleri önünde parıldayan sarı saçlarına bir kez daha lanet okudu.
Daha az önce babasının üzerinde kullandığı bıçağın yanındaydı kartlar. Kanlı parmak izleri kenarlarını bir çerçeve misali süslemekteydi. Acele bir işi varmışcasına desteyi eline aldı ve karıştırmaya başladı. Kartlar ellerinin arasında ivedi şekilde yer değiştirirken bu sıralar kafasını kurcalayan soru tekrar geldi aklına.
Hongdae'deki o kız kimdi?
Gözlerini kıstı ve anımsamaya çalıştı.
Çok olmamış olsa gerekti. Yine en sevdiği içkisinden biraz olsun yudumlamak için gelmişti Hongdae'ye. Garsonları oldukça aptal olsa da en sevdiği sadece buradaydı.
Açıkçası, oldukça sade, dar ve seçici bir hayata sahipti Jung Chaerim.
Ama sürekli düşündüğü o kapı ve o kızların artık hayatını hiç de sade kılmayacağını nereden bilebilirdi ki.
Üçüncü bardaktan sonra hafif bir mırıltı kızarmış dudaklarının arasına yayılırken geriye yaslanıp parmakları arasındaki kadehi çevirmeye başlamıştı. Bu sırada bardaktan karşı caddeyi görüyordu.
Birden gördüğü siluet, aniden elindekini masaya bırakıp yerinde dikleşmesini sağlamıştı.
Buraları iyi bildiğini sanıyordu.
Ama onu ilk defa görüyordu. O dik yürüyen kızı da, yanındaki mavi saçlıyı da.
Sokağın oturduğu tarafın aksine ilginç bir tezatlık vardı karşı tarafta, onun olduğu yerde. Kızı inceledi bir süre. Yanındaki biriyle konuşuyordu ve mavi saçlı olan ondan önce davranıp önlerinde duran arabaya binmişti.
Bir süre sonra, adam ayrıldığı vakit kız, birden izlenildiğini anlamışcasına kafasını kaldırdı ve ona baktı.
Zaman akıyordu.
Lakin kimse gözlerini kaçırmamıştı.
En sonunda arabaya binip gitmişti ve ondan sonra onu hiç görmedi.
Kısık gözlerinin kenarı acımaya başlayınca açtı ve kanlı cam sehpayı izledi bir süre.
Desteyi sertçe bıraktı ve doğruldu.
Oraya gitmek zorundaydı.
