My Fake Boyfriend

MFB '10 - Avoid

Napag-isipan ko na dapat tapusin na ang sinimulan naming maling desisyon. And before i'll do that kailangan kong I dahan dahan ang pagtatapos na ito.

I can't face him right now. Naiilang ako sa kanya kahit kanina pagpasok ko sa school hindi ko sya pinansin. Maybe for me it's to awkward to put my attention to him.

"LQ kayo?" I stopped when Aira talk nasa canteen kami ngayon.I keep silent na lng.

"LQ nga." She notice it maybe because nasa kabilang table si Jayvan with his co varsity players. Besides hindi kami nagpapansinan.

"Why is so hard?"

Napatingin si Aira sa kin sa sinabi ko.

"Why is so hard to avoid him?" Tinanong ko un para hindi na sya magtanong pa.

"Tsk! Bakit kasi d mo pinapancn?"

"He ask me question kasi na hindi dapat tinatanong."

"I see. Bahala ka na. Life mo yan eeh."

I nod at napatingin sa table nina Jayvan at accidentally nagtama ang tingin naming dalawa. I hurriedly change my focus.

Why is it like that? Yung naiilang ka sa mga bagay na ginagawa ng mag-on. Kasi alam mo na temporary lang ito na Fake lang. I can't handle this alone maybe I should tell this na to Aira.

"I have to tell u something." Hinila ko sya at pumunta kami sa likod ng building para walang makakita o makarinig.

"Just promise me. You keep this. As secret."

"Okay. Ano ba yan.?"

"Ahm.. please don't be shock ok?"

"Don't tell me buntis ka?!"

"No."

"Ano nga? Magtatanan kau? Ikakasal kau?titira ka na with hi--" bago pa matapos ung sasabihin nya tinakpan ko na ung bunganga nya.

"Just pls shut up?!"

"Ok."

"Hindi ko boyfriend si Jayvan."

"Asawa ka nya?"

"Stupid no! Hindi totoo ung relasyon namin."

"You mean Fake lang?"

"Yes. Tinutulungan nya lng ako."

At ikinwento ko kay Aira lahat aa in lahat lahat kailangan ko ng mapagsasabihan eeh. Kasi I think I already fall to him na dapat hindi mangyari.

"Mahirap yan."

"Aira. I'm inlove with him."

"What?! Mahal mo na?!"

"Yes. I can't prevent naman eeh. Kaya I make iwas na sa kanya. Natatakot ako what if malaman nya na mahal ko sya tapos he'll make me hurt na."

"Ok. Tutulungan kitang makaiwas sa kanya alam natin na masama talaga sya."

After Aira comfort me we go na sa room. And I saw him but I take off may eyes out of him. Masakit masaltan kaya ayaw ko. Mawawawala din itong love na nararamdaman ko. And after that back to normal na. Hihiwalayan ko na sya.

Nauna nang umuwi si Aira.Ako naman hinihintay pa driver namin.

Pero wala pa rin. Wala naman akong number. And hindi ko matxt sina mommy. While waiting I saw him palapit. Geez!naglakad na lang ako palabas ng gate to commute but hindi pumapara ang mga taxi until a car stops infront of me.

"Hatid na kita!"

Iniwasan ko lng sya ng tingin. I don't care. Kailangan ko syang iwasan. I need to do that.

Sa pag-iwas ko ng tingin bumaba sya sa kotse nya.

"May problema ba tayo?"

Hindi ko parin sya kinakausap.

Hindi ko sya tinitignan.

"Kanina mo pa ako iniiwasan."

Pumara ako ng taxi at thank God pumara sya. Sumakay na ako nang hindi man labg nagpaalam o kinausap sya.

Pagdating ko sa bahay parang I feel guilt. Nagrereview ako sya parin ang iniisip ko. Nakakaguilty ang ginawa ko what should I do?

***

[A/N]

Hi po! Sa mga readers thank you po dahil binabasa nyo story ko. Salamuch! Please po comment naman kayo. Para mainspire ako .:-)