My Fake Boyfriend

MFB '45 - Cold Treatment

DENISE'S POV

"DENISE!! bangon na late ka na sa school! Get up na poh! Sleeping pretty." I miss that. It's Elis. Bumalik na muna siya dito sa amin. Actually she's staying here in the Philippines for good. Traning lang pala 'yung ginawa niya sa US kaya months lang ang tinaggal.

"Good Morning.." I lazily said then dumiretso sa CR. I'm going back to school na pero parang hindi ako excited. I'm not in the right mood. Maybe because of what happen nung nakaraang araw.

Everytime I will remember that sumasakit at naninikip 'yung dibdib ko. Maybe I just love him that much that is why I'm also hurting so much.

Lumabas ako ng banyo ng nakabathrobe at kumuha ng damit sa closet ko. A pair of black and white croptop shirt na may nakasulat na BETTER and jeans with a combination of wedge. I don't know kung patama ba ito o nagkataon lang.

I fix myself before I go out para magbreakfast. As I arrive sa dining area nandun na silang lahat.

"Good Morning.." I said. Wala ako sa mood. Matamlay ika nga nila. Yeah I also notice that. I don't know pero parang it so difficult to be jolly and make a smile right know. Hindi ko kaya.

Kumain kami ng tahimik. Then hinatid na ako ng Driver namin sa School. As I see that were already near sa university naalala ko ang mga nangyari nung birthday ni Trisha.

She announce pala what have I done. Ano na lang ang isasalubong sa akin ng mga schoolmates ko. I can already imagine what will be the scenario later. Like, naglalakad ako tapos nagchichismisan sila about sa akin. They will hate me. Urgh! I can't.

Gusto kong umuwi na lang sa bahay. At matulog. Ayaw ko na.

"Ma'am Nandito na po tayo." Sambit ni Manong.

Nag-aalinlangan akong bumaba sa kotse. Ilang lunok na ang ginawa ko. My gosh! I'm nervous!

Dahan dahan akong pumasok sa entrance ng gate. At pinasok ko ang ID ko sa machine. Pagpasok ko nanlalamig na ako. Dalawang kamay kong hinawak ng mahigpit ang shoulder bag ko. Geez!

Nagsimula akong maglakad sa hallway. Wala naman masyadong tao. Pero dumagdag ang kaba ko ng makita ang dalawa kong girl classmates last school year.

Papalapit sila. Ayan na.. ayan na.. malapit na. God! Let me out of this!

"Welcome back Denise!" What did they say? Tama ba ang narinig ko?

"A-ahhm.. T-thank you. " Totoo ba 'yon. Hindi ba nag-iba ang tingin nila sa akin?. Weird. But thanks na din.

Patuloy lang ako sa paglalakad habang patuloy din ang pagbati sa akin ng 'WELCOME BACK'. Gosh! Bakit ganito ako nila itrato?. But it's okay anyway.

Pagtapat ko sa room ko. Humugot ako ng malalim na hininga. He's my classmate pala kaya naman hindi impossibleng magkikita kami. Bumalik tuloy 'yung lungkot ko.

I gasped. When somebody hug me from behind I can feel the body so close to me.

"Welcome back Denise!!" Sabi niya.

"Thanks Aira." Then hinatak niya na ako papasok. Actually 'yung mga kaklase ko last year ay halos sila pa din naman yung kasama dito.

Pagpasok namin sa room we went directly to our sits. Pero hindi maiwasan na mahagip ng mga mata ko si Jayvan which is looking at me.. coldly. When our eyes met parang may sinasabi ang mga mata niya but he suddenly change direction.

Umupo na lang ako. Wala na ba talaga kaming pag-asa?. Kung kailan maayos na ang lahat saka naman kami nagkakaganito. All I thought we can bring back what we have before. But now I think it's impossible to happen.

"Alam mo.. kung nasasaktan ka man ngayon. Dalawa lang naman ang pagpipilian mo eeh. Pero sa options na 'yon may isa ka talagang masasaktan." Aira said. Nasa canteen kami ngayon.

Naikwento ko na sa kanya 'yung namgyari. Haay.. why this is happening to me?!

"I don't know what to do! Napakahirap." I exclaimed.

"Alam mo.. nung nakita ko 'yang emosyon mo na ganyan ay yung may isyu pa about sa boyfriend chuchu mo. Yung namomoblema ka pa. Kahit hindi mo sinabi sa akin pero napapansin ko naman. Tapos ngayon.. eto isa na namang isyu." Natatawang sabi niya.

I just pout.

"Hmmmp.. gaya nga ng sabi ko kanina. May options. Una, hahayaan at tatanggapin mo ang sitwasyon ngayon. Lalayuan mo din siya at aastang hindi mo siya kilala. Kumbaga pamilya mo ang pinili mo dahil sa kanila ka sumunod. Pangalawa, ipaglalaban mo kung ano ang gusto mo. Gagawin mo ang lahat para makuha mo ulit siya. Or in other words, siya ang pipiliin mo. Pag-isipan mo lang naman. "

Inisip ko lahat ng sinabi niya. What will I choose? Mahirap na nga na iniiwasan niya ako what more the other day? Urgh! I can't take it anymore! Kung ipaglalaban ko siya parang tinalikuran ko na ang pamilya ko.

"Aira.. what if I choose to get ..him back? Masama na ba akong anak? Ahm.. will they get mad at me?" I asked.

"Hmmp.. depende. Kasi desisyon iyon nila for you tapos ikaw yung against diba masakit din iyon para sa kanila. On the other hand.. ahh.. kung tutusin pwde mong gawin iyon para marealize nila na nahihirapan ka sa ginagawa nila. Pero desisyon mo pa rin yung susundin mo."

She shrugged her shoulder then she continue to eat her food. I sigh. I'm so fustrated ,bakit kailangang pumili?

"I'm going to the Restroom." Sabi ko.

Pagtayo at pagtalikod ko na sana ay hindi ko na lang ginawa. Kaharap ko ngayon si Jayvan. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Actually just her chest kasi nga ang tangkad niya. Yung puso ko parang lalabas na sa lakas ng tibok.

"Tsk." Tanging sabi niya at umalis na. Sadyang iniiwasan niya talaga ako. Dumiretso ako sa girl's restroom. Naghugas ako ng kamay. Pagtingin ko sa salamin. Tumulo na lang ang aking mga luha.

Ang sakit na iwasan ng taong mahal mo. Parang wala lang lahat ng nangyari noon sa inyo. Parang hindi ka niya kilala. Hindi ka niya nakasama.

His cold treatment really sucks. I'm so into him. And I'am desperate to get him. Siya nga ginawa lahat para mapatawad ko. And know I know what will I choose. I'am sorry for those I will hurt but I will fight. Even if I'm gonna lose it's okay at least I have done something.