POV Dunja
Als Shak zijn verhaal heeft afgerond over zijn stervelingen leven, kijk ik hem vreemd aan. 'Dus ze begon je gewoon te zoenen en daarna beet ze je, zonder dat jij iets kon doen?' Shak knikt. 'Dan valt de manier hoe je mij beet nog wel mee.' Ik voel met mijn tong aan mijn hoektanden. Ik kan er nog steeds niet aan wennen. 'Weet je, je moet het tijd geven. Dat heb ik ook gedaan.' Shak leest mijn gedachten alweer. Er valt een stilte. Nubik er over nadenk, ik voel me wel fijn bij Shak. 'He Shak,' zeg ik. 'Ja?' is het antwoord. 'Over die Vampierenraad...' Shak kijkt mijn kant op. Ik zie zijn ogen. Ze zijn groen als gras. 'Ik wil wel mee, maar als ze eng gaan doen ben ik weg' Shak knikt alleen maar. 'Oke, ik zal je wel beschermen' 'Dat hoeft ook weer niet!' roep ik uit. 'Wat bedoel je dan?' hij maakt er gewoon een grapje van!
Als ik hem even heb aangepakt, slaat de klok 12 uur. 'Het is tijd om te gaan,' zegt Shak. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar buiten. Het is erg donker buiten, want vampiers leven nou eenmaal in het donker. Shak staat stil. Ik sta naast hem. 'Spring op mijn rug.' beveelt hij me. Ik doe wat hij zegt en spring op zijn rug. Als ik even op zijn rug zit, gaat hij rennen. Bet gaat steeds sneller. 'Shak, wil je wat rustiger aan doen,' maar hij gaat zo snel, dat hije niet kan horen. Ik klam me steviger aan hem vast en in een paar seconden zijn we bij een gebouw.
Shak klopt in een onbekend ritme. Dan gaat de poort uit zichzelf open. Heel creepy... Shak wenkt me en loopt met me naar binnen. Binnengekomen zijn we in een hal met allemaal deuren. Ik volg Shak maar want anders raak ik de weg kwijt. Rechtdoor... Linksaf... Rechtsaf... Een deur door en dan een trap op... Linksaf... Rechtsaf... Deur door... Trap op... Weer een deur door en dan zijn we er eindelijk. Als ik binnenkom zie ik een lange tafel met allemaal spierwitte mensen eromheen. Waarschijnlijk allemaal vampieren. Ik voel me er een beetje in de minderheid tussen. Ik ben nog maar net vampier en zij zijn dat waarschijnlijk al eeuwen -letterlijk-. Shak neemt plaats op een stoel en wenkt me. Ik loop er snel heen -bang dat een van de anderen mij iets wil aandoen. Ik ga bij Shak staan en dan begint een van de andere vampieren te praten. Waarschijnlijk is dat de baas.
'Dus je wilt je laten testen?' zegt de hoofdvampier met een zware stem. Ik knik. 'Mooi, kom maar mee dan...' Shak loopt ook mee en alledrie gaan we naar een klein kamertje met een bureau. De andere vampieren blijven op ons wachten.
JE LEEST
Gevangen in de vampierenwereld
VampirTot mijn schrik zie ik hele grote hoektanden. De jongen ziet me schrikken en zegt: 'Je hebt er zelf voor gekozen.' Hij stapt op me af en fluistert nog: 'Geen zorgen, alleen de eerste keer doet pijn' en dan voel ik opeens een scherpe pijn in mijn nek...