VİRÜS

-18-

Seray,Emre'nin dizinde kamyonetin tavanını seyrederken olanları düşünüyordu.Bir gecede güvenli bölge yok olmuştu.Zombilerin istilasına ve kötü insanların gazabına uğramıştı.Zombileri içeriye o adamlar salmıştı.Eylül'ün de içlerinde olduğu insanlar...

Seray'ın aklı Ayla'daydı ve onun ölümünde.Kanlar içinde yere yığıldığında,zombiler onu yemeye başladığındaki çığlıkları kulaklarından silinmiyordu.O bu kadar feci bir şekilde ölmeyi hak etmemişti.Üstelik bunu ona yapan kol kanat gerdiği Eylül'ün ta kendisiydi ve Seray bunu yaptığı için onu asla affetmeyecekti.

"Bunu neden yaptı?Onu seviyordu."Dedi Seray gözünden iki damla yaş süzülürken.

Emre onu dizinden kaldırdı.

"Ne olursa olsun güçlü kalmalısın.Her şey değişti,Dünya eskisi gibi güvenli değil ve her zaman canına kastedecek insanlar olacak.En yakının bile sana bunu yapabilir,bunu çok iyi biliyorsun.Sana öğrettiklerimi hatırla ve hiçbir zaman unutma.Sen çok zeki ve güçlü bir kızsın ve ben daima yanında olacağım,sana söz veriyorum seni her zaman koruyacağım.Senin hayatta kalman için gerekirse canımı bile feda ederim çünkü seni çok seviyorum.Hiç olmadığım kadar yalnızdım ve sonra seni buldum.Sen olmasaydın aklımı kaçırırdım ve seni kaybedersem de kahrolurum."Dedi Emre.

Seray ona sımsıkı sarıldı.

"Benim için kendini feda etmene asla izin vermem çünkü seni çok seviyorum ve sen olmasaydın bende olmazdım."Dedi Seray dolu gözleriyle.

Emre Seray'ın kollarından ayrıldı ve yüzüne gelen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı.

"Olanlar için çok üzgünüm."Dedi Emre.

"Üzülme abi,sevdiklerimi kaybetmeye alıştım."Dedi Seray hüzünlü gülümsemesiyle.

Kamyoneti Eren kullanıyordu ve onları aynadan seyrediyordu.

Güvenli bölge savaş alanına döndüğünde ordan kaçmışlardı.Zaten yapabilecekleri bir şey yoktu.Zombiler ve adamlar onlardan kat be kat üstündü,en akıllıcası kaçmaktı.

"Melih abi?Hakan?Onlara ne oldu?"

"Hakan kim?"

"Ayla ablamın kuzeni.Orta boylu,yuvarlak yüzlü,esmer bir adam.Çoğunlukla Ayla ablanın yanındadır yani yanındaydı."

"O adamı hatırlıyorum.Eğer gördüğüm adam oysa bölgeyi alt üst eden adamlar onu kaçırdı.Melih'e ne olduğu hakkında ise hiçbir şekilde haberim yok."

"Umarım hâlâ hayattadır."Dedi Seray dışarıyı seyrederken.

Kilometrelerce uzaktaki güvenli bölgeden alevler yükseliyordu gökyüzüne.Seray bunu görünce iç çekti.

"Çok yazık,oraya çok emek vermişti.Şimdi ise yok oldu.Bizden ne istemişlerdi ki?Kimseye bir zararımız yoktu."Diye devam etti cümlesine Seray.

"Tek kendilerinin egemen olmasını istiyorlardı.Başka bir açıklaması yok."

"Zombilere de gerek yoktu.Bu yaptıkları çok zalimce ve bir insanın bunu insana yapamaz."

"İnsanlar her şeyi yapabilir,bunu sakın unutma."Dedi Emre.

"Peki ya şimdi nereye gideceğiz?"Diye sordu Seray.

"Nereye kadar gidebilirsek."Dedi Eren.
Hâlâ onları seyrediyordu ve kulakları daima onların dediklerindeydi.

"Dikkat et!"Diye bağırdı Seray.

Eren direksiyonu sağa kıvırdı ve yoldan çıkmaktan kıl payı kurtuldu.Karşılarına ormanın içinden,birden bir şey çıkmıştı ve ona çarpmıştılar.Eren iki metre kadar ötede kamyoneti durdurdu.

"Neye çarptığımıza bir bakalım."Dedi ve yan koltuktan silahını alıp aşağı indi.Bir süre sonra da Emre ve Seray indi.Yanına vardıklarında Eren yere çökmüş yerde yatan şeye bakıyordu.Bir insana çarpmışlardı.
Seray'ın yaşlarındaki bir kıza ve kızın yüzü Ceren'i andırıyordu ama Ceren kadar güzel değildi.

"Sanırım bir şeyden kaçıyordu,birden önüme fırladı."Dedi Eren.

"Ölmüş mü?"Diye sordu Seray.
Eren kafasını 'evet' anlamında salladı.

Tam o anda ormandan gittikçe yaklaşan bir ses duyuldu.
Zombi sürüsü.

"Gitsek iyi olur,başka bir aylak sürüsü ile karşılaşmak istemiyorum."Dedi Emre.

"Sevgili abiciğim,bunu söylemek için biraz geç kaldın!"Dedi Eren.

Hepsi birlikte ormana baktıklarında koca bir sürü zombinin kendilerine doğru yaklaştıklarını gördü.

"Kaçın!"Diye bağırdı Seray ve kamyonete doğru koştu.Eren ve Emre de hemen arkasındaydı.Eren zombilere birkaç el ateş etti.

"Hepsine yetecek kadar mermimiz yok!"Diye bağırdı Emre.

Komyenete bindikten sonra kapılarını kilitlediler.Direksiyonda Emre vardı ama kamyonet bir türlü çalışmıyordu zaten benzini de bitmek üzereydi.

"Neden çalışmıyor?!"Diye bağırdı Seray,zombiler kamyonete yapıştığında.Zombilerin camı kırıp içeriye girme gibi bir ihtimalleri yoktu çünkü camların olduğu kısım metal kaplamalarla kaplanmıştı.Fakat zombilerin sayısı oldukça fazlaydı ve kamyoneti devirebilirdiler.

"Bu aptal kamyonetin neden çalışmafığını bende bilmiyorum!"Dedi Emre.

"Bakalım şimdi ne halt yiyeceğiz."Dedi Eren çok sinir bozucu bir ifade ile ve Emre ile Seray'ın kötü bakışları onun üzerindeydi.