Burak beni eve bıraktı ve evet ben şuan yatağımda uzanıp bu agresif geceyi düşünüyorum,naptım ben?
Uykum var hemde çok ama her gece şu büyükannemlerin evindeki piyanomu düşünüp hüzünleniyorum onunla ne kadar anım var bilemezsiniz.
Hep moralim bozuk olunca piyano çalan küçük kızdım ben.Benim hayali arkadaşlarım vardı yani aslında hayali sevgilim hayalimdeki çocuk,Alex.
Alex uzun boylu,kumral,ela gözlü çok yakışıklı bir çocuktu.Hayalim,rüyam olsada Alex onu kimse görmesede ben hala bu çocuk bana nasıl bakmış diyorum.
Evet bana nasıl bakmış?
İşte o geceyi geçirdikten sonra da uyuyakalmışım tüm olanları düşünürken sonrada elimden birisinin tuttuğunu hissettim,o kadar yorgundumki gözlerimi biraz araladım her yer karanlıktı sonra birden siyah bir varlık farkettim uzun boyluylu ağlamaya başladım uykulaktım göz yaşlarım yanağımdan süzülürken işte o tanıdığım ve beklediğim sesi duydum.
Alex?
Bu Alex olmalıydı koşarak odamın ışığını açtım.
Ve o sesi bir daha duydum "Rüya?"
"Alex!" diye bağırıp ona kocaman bir sarılmak istedim ve bir anda yok oldu ne oldu şimdi?
Alex nerde?
Alex'in neden kaybolduğu annem odamın kapısı hafif aralayıp "Rüya,iyi misin?" dedi.
Ne yani?Benim deli olduğumu düşünmüyordur heralde.
Sadece yalnızım ben biraz anormalim ama hasta değilim.
Annemin sorduğu soruya bunları düşünmekten cevap veremedim ve yine o konuştu "Yarın okul çıkışı doktara gidiyoruz,itiraz yok."
Ve hemen kapıyı kapatım gitti.
Be-b-be-n mal değilim ben.
Kimse beni doktora götüremez!
Yarın oldu annem benim doktora gitmem gerektiğini düşünüyormuş çocukluğumdan beri benim hareketlerimi çozememişmiş.
Doktora gitsem.okuldakiler bana deli,şizofren der.
Hele düşmanlarım düşünmek bile istemiyorum.
Kafamdaki bu tür düşünceleri silip hemen aynada kendime baktım bir şeyler atıştırıp,dişlerimi fırçaladım hafif bir sade makyaj yaptım formamı düzeltim üzerine su yeşili renkli hırka giydim hırkama uygun bileklikler taktım ve su yeşili conversemi giydim.
Koşarak asansöre bindim ve siteden çıkıp servise bindim.
Serviste tek boş olan yer Burak'ın yanıydı zorunlu olarak oturdum o yokmuş gibi davranıyordum.
Ve birden bana"Günaydın"dedi.
Bende "Günaydın dedim ve okula vardık servisten indim.
Hızlı hızlı yürüyerek okula girdim ve sınıfa doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladım.
