ს: ყველაფერი კარგად იქნება. დაიძინე ეხლა. მაპატიე მაპატიე რომ არ დავფიქრდი.
უცებ სარამ იფრძნო ხელები როგორ შემოეხვია წელზე. . .
სარამაც უფრო ძლიერად ჩაიკრო გულში ბიჭი.
ს: წავიდეთ ხვალ გავისეირნოთ.!
ჯ: ჰოოო
მძინარემ ამოილუღლუღა
.....
დილით რა თმქმა უნდა ჩემს ძილისგუდა ძმაზე ადრე გავიღვიძე. მაგრამ არ ავმდგარვარ. მისგვერდით ვიყავი სანამ არ გაიღვიძა.
არმინდოდა მისი დატივება.
....
დილით მასზე ადრე გამეღვიძა. მაგრამ თავი მოვიმძინარუნე. არ მინდოდა ადგომა. მასთან ყოფნა მინდოდა. მას ისეთი ტკბილი სურნელი ქონდა. მინდოდა ეს სუნი უფრო დიდხანს შემეგრძნო. ის ყიველთვის მიყვარდა. მაგრამ მასთან ურთიერთობა არ შემეძლო. ქვეცნობიერი ხვდებოდა რომ ეს არასწორი იყო. ამიტომ მასთან ყოფნისას ვერ ვიღგზნებოდი. არ ვიცი ფსიქოლოგიური მომენტი იყო თუ რა. მაგრამ მასთან უძლური ვხდებოდი. ამიტომ ამ გრძნობების დავიწყება გადავწყვიტე. მაგრამ რატომ განვიცდი ეხლა ამ ყველაფერს. ნუთუ ვხედავ საშიშროებას რომ მას დავკარგავ. . .
....
დილით სასაუზმოდ რომ ჩავედით ყველანი შევიკრიბეთ კვირა დღე იყო და ყველანი სახლში ვიყავით. მამას გარდა ის ძირითადად დილაადრიანად მიდიოდა. იშვიათად იყი სახლში დილიდან.
სარა: დედა დღეს მე და ჯონგინი სასეირნოდ წავალთ. არვიცი რომლისთვის დავბრუნდებით.
ჯონგინი: არა არსად არ წამოვალ. არ მინდა ისევ მხატო. ამით შენ ერთობი მარტო.
სარა: როდის იყო სახატავად გარეთ გამყავდი? გასართობად წავიდეთ.
და ამ დროს ჯონგინს ეშმაკურად გაეღიმა. რადგან იცოდა ჩანიოლს გასართობად არასდროს მიყვებოდა სარა.
ჩანიოლი: გასართობად სად მიდიხართ?
სარა: არ ვიცი გზად გადავწყვეტტ.
ჩანი: მე როდესაც გთხოვ რატომ არ მომყვები. ?
ჯონგინი: შენთან პაემანია და ჩემთან არა. !
და ისევ კმაყოფილი სახით იცინოდა. ჩანიოლს სახე ეცვლებოდა. ლამის იქვე აფეთქებულიყო მაგრამ თავს იმშვიდებდა ახსოვდა მეგობრების რჩევა.
