სარა: დავლოოთ ! დავლიოთ ! ჩემი ხათრით დავლიოთ!
ერთი ჭიქა
ორო ჭიქა
სამი ჭიქა...
.....
1 ლიტრა. . .
ჯონგინი: გვეყოფა სარა ! უკვე საკმაოდ ნასვამები ვართ !
ჯონგინი ადგა და თავის ოთახში შევიდა.
ალაგების თავი არ მქონდა ამიტომ ყველაფერი ისე დავტოვე როგორც იყო. ავედი ოთახში ცივი შხაპი მივიღე გამოსაფხიზლებლად. და წამოვწექი.
ვერაფრით ვიძინებდი ფიქრები არ მასვენებდნენ.
არ მინდოდა სახლში დაბრუნებ კვლავ ჩვეულევრივ ისე როგორც ვიყავით.
არ მქონდა სურვილი ისევ ჩანიოლის მკლავებში აღმოჩენის.
- "ჩანი კარგად ! შენდამი გრძნობები ვერ გამოვიმუშავე. სორი. ყველაფერი იდეალურად იყო. შენი ბრალი არაფერია. უბრალოდ გთხოვ ასე აღარ შემიძლია.სორი"
ეს მესიჯი გავუგზავნე და ტელეფონი გავთიშე.
ჯონგინთან დავაპირე შესვლა.
კარებზე დავუკაკუნე.
და შევედი.
სარა: გძინავს?
ჯონგინი: არა
ს: შემოვალ?
ჯ: უკვე შემოსული ხარ.
იქვე საწოლზე ჩამოვჯექი და რაღაც სისულელეებზე დავუწყე ლაპარაკი.
ს: ჯონგინ როგორ უნდა მიანიჭო ბიჭს სიამოვნება?
ჯ: მეკაიფები? ამას მე მეკითხები? შენთვითონ არ იცი?
ს: არა. ეს არასდროს გამიკეთებია. ყოველთვის მე ვიღებდი სიამოვნებას მხოლოდ.
ჯ: რავიცი როგორც შენ იღებ სიამოვნებას ისევე იღებს ბიჭიც. რაც შენ გსიამოვნებს ის უნდა გააკეთო ბიჭთანაც. ეს არასდროს გაგიკეთებია?
ს: არა ვფიქრობ ამის გაკეთებას მარტო საყვარელი ადამიანისთვის შევძლებ. აქამდე კი ასეთი არ შემხვედრია.
ჯ: გასაგებია. არაუშავს ჩანიოლთან შეგიძლია სცადო.
ს: მას დავშორდი. ! შეიძლება აქ დავწვე?
ჯ: არა. წადი შენთან.
ს: ვერ ვიძინებ გთხოვ. შენ როცა ვერ იძინებდი ხომ მოდიოდი ჩემთან ახლა მე ვერ ვიძინებ.
ჯ: კარგი დარჩი.
ჯონგინის საწოლში ჩავძვერი. მასთან მივბობღდი და მივეკარი.
მესმოდა მისი გულისცემა როგორ სწრაფდებოდა და როგორ უხშირდებოდა სუნთქვა.
ოდნავ ავიწიე და კისერში ვაკოცე.
ჯ: რას აკეთებ? გაჩერდი
ს: არ მინდა გაჩერება.
ჯ: ხომ იცი არაფერი ....
