mesaj

6 3 0
                                    

Eve gittiğim zaman içimde yeri doldurulamayacak türden bir boşluk hissettim. Daha dün bu saatlerde mutluluktan havaya uçuyordum. Şimdi ise bir köşede oturup sessizce kendi kendimle tartışıyordum. Bugün neler yaşanmıştı öyle. Hem şefkati hem kıskançlığı aynı anda nasıl hissedebilirdim. Iki hissim de yarış halindeydi. Bazen kıskançlık merhametime fark atıyor bazen ise merhametim kıskançlığımı geride bırakıyordu. Işte o gün anladım. Bu adamın bana hissettireceği şeylerin en başındaydım. Uzun bir yolun en başındaydım. Önümdeki yolda engeller ve acı olduğunu biliyordum. Buna rağmen adım adım o sonu uçurum olan yola yürüdüm. Kimse zorlamadı, ne yaptıysam ben kendime yaptım. Yapacaktım.
Biraz zaman geçtikten sonra kıskançlık hissimden eser kalmamıştı. Buse Emrah'ın neyi olursa olsun bugün önemli olan şey Emrah'ı ağlatan olaydı. Ne olmuş olabilirdi ki. Aşk acısı çekiyor desem öyle bir adama benzemiyordu. Ailesine birşey oldu desem bu kadar sakin kalamazdı. Ne olmuştu,ne?
Bilirsiniz bazen yollar kapanır. Kendinizi çaresiz hissedersiniz. Ama unutmayın siz güçlüsünüz. O yol kapanırsa başka bir yol açar yine hedefe yürürsünüz. Çaresizliğin içinde çare yetiştirirsiniz. Umutsuzluğun ilk dört kelimesini alırsınız. Sen kadınsın, sen adamsın. Sen yaparsın.
Çaresizlik bana göre değildi.
Hesabını zor da olsa buldum ve mesaj attım. Mesaj kısa ve netti. Sude tarzındaydı yani. Iyi olup olmadığını sordum ve geri cevap vermesini beklemeye başladım. Mantıklı birşey yapmıştım. Bu sayede hem ilgimi belli etmiş olacak hem de sevgilisi olup olmadığını anlayacaktım. Aradan uzun bir zaman sonra yanıt geldi.
"Iyi değilim, düşündüğünüz için teşekkür ederim güzel bayan" güzel bayan mı. Bu mesaja kalbimi bırakmak bile az gelirdi. Nasıl yapabilirdi bunu. Iki sözü yanyana getirip beni nasılbu denli heyecanlandırabilirdi. Hem şaşırmış hem de sevinmiştim. Bir sigara yaktım ve mutluluğu içime çeke çeke içtim. Ilk defa bir sigarayı birşeylerden kaçmak için veya canım yandığı için içmiyordum. Iki kelime sayesinde bana bir ilk'i yaşatmıştı.
Iki kelimenin büyüsünden sıyrılıp en başa odakladım kendimi. "Iyi değilim" yazıyordu. Bu hem içtenlikle yazılmış hem de konuşma devam etsin diye söylenmiş bir sözdü. Istediği şeyi ona vermek için dünden razıydım. Konuşma uzadıkça uzadı ve sabahın 4'üne kadar sürdü. En güzel sabahımı yaşamıştım. Kısa ama mükemmel bir uyku beni bekliyordu. Tüm günü başa sarıp gözlerimi kapattım. Yarın yanına gidecek ve onun da isteği üzerine sıkı sıkı sarılacak "herşey geçti, buradayım" diyecektim.

Uçurum Çiçeği Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin