Сургууль дээрээ ижил хүйстэн аавтай ижил хүйстэн гэдгээрээ үргэлж л дээрэлхүүлнэ. Гэхдээ би аав нартаа бурууг нь өгөхгүй ээ. Би тэдэндээ ямар их хайртай гэж бодно.
Гэрлүүгээ алхах замд манай сургуулийн төгсөх ангийн хэдэн ах нар мөнгө салгах гээд хоргооно. Аль хэдийнээ өглөө мөнгөө алдчихаад гэдэс хонхолзон яваа надад юуных нь мөнгө байх вэ дээ.
"Чи бидэнд мөнгө өгөхгүй юм бол биеэрээ ямар их зовохоо төсөөлөх ч үгүйдээ чи чинь угаасаа ах нартаа дуртай байдаг гээ биздээ?" жинхэнэ аймшиг ганцхан хүнтэй үерхэж үзсэн тэр хүн нь намайг ижил хүйстэн гэдгийг минь зарласан тэрнээс нь болж биеэ үнэлүүлэгч гэж өдөр бүр дуудуулах бол аймшиг.
"Үгүй ээ би гэрээсээ мөнгө аваад гаргаад ирье тэгэх үү?"
"би итгэх юм шиг байна уу?" тэд мухар гудам руу намайг чирэн орж цүнхийг минь аваад. Хоёр нь хоёр талаас барин нэг нь хувцсыг минь уран нөгөөх нь бичлэг хийнэ хичнээн тийчилж зугтаах гэсэн ч хүч тамираа бараад дуусах нь.
"Та нар ичихгүй байна уу? Ийм жаахан хүүхдийг бөөнөөрөө ингэж дээрэлхээд" урд минь зогсох хүнийг давуулан харвал ахлах сургууль их сургуулиа төгсчихсөн гэмээр өндөр хар костюм тай хүн зогсож байв.
Тийм шүү тэд ичдэггүй юм байхдаа. Бичлэгийг минь авж байсан хүнээс тэр утсыг нь булааж аван газар саваад эхнээс нь эхэлж нүдэж явсаар бүгд атиралдан газар хэвтэх нь. Яаг л кинон дээр гардаг шиг. Агаар дээр үсрээд л...
Түүнийг намайг татаж босгоход нь л би ухаан орон царайг нь тогтож харвал миний харж байсан хамгийн царайлаг хүн байх....
Follow hiij vote daraad comment biceed baival ih bayrlana shu!
YOU ARE READING
•NEVERMIND• S2
Fanfiction-Пак Хэчан чи надад өртэй биздээ? -Би амлаж байна заавал төлнө юу ч хийлгэсэн хичээх болно -Хүн бүр л хичээдэг биздээ? Чи яаг яаж төлөх юм? -Надаар ажил хийлгэ, надад одоо энэ биеээс минь өөр зүйл алга -Биеэрээ төлөх юм биздээ? S1 -г уншихгүй бол...
