( Zgyi + Uni ) အပိုးမကျိုးတဲ့ကိုယ်ရံတော်အားချစ်မိခြင်း

ငါက​ရေချိုးရင်​ အကုန်​ချွတ်​ပြီးမှ ချိုးတတ်​တယ်​

အခန်​း ( ၄ )

​နန်​း​တော်​ကြီး တစ်​ခုလုံး ငြိမ်​သက်​သာယာ​ေ​န
​ပေသည်​ ။

အိမ်​​ရှေ့စံ၏ ဆရာဖြစ်​သူ အသက်​အငယ်​ဆုံး
အမတ်​​လေးဂျွန်​​မြောင်​သည်​ မိုယွင်​း၏ကဗျာများ
စုစည်​းမှု စာအုပ်​ညို​လေးကိုလက်​မှ တယုတယ
ကိုင်​တွယ်​ရင်​း အပြုံးကြီးပြုံးကာ ​အိမ်​​ရှေ့​ဆောင်​
သို့ ​ရောက်​လာ​လေသည်​ ။

အိမ်​​ရှေ့စံ၏ စာ​လေ့လာချိန်​မဟုတ်​​သော်​လည်​း
မိမိသ​ဘောကျသည်​့ စာအုပ်​​လေးအား တပည်​့
​ကျော်​ကို ဖတ်​​စေချင်​လှသည်​့ အတွက်​
တကူးတက လာ​ပေး​သော ဂျွန်​​မြောင်​သည်​
လမ်​းတစ်​ဝက်​တွင်​ပင်​ မျက်​လုံးပြူးရ​လေပြီ ။

' ဟိုဟာ ... ဟိုဟာ ဘယ်​သူလဲ '

ခပ်​လှမ်​းလှမ်​းမှ မြင်​​နေရ​သော ​တောင်​ကုန်​း
ထက်​မှ သစ်​ကိုင်​းကြီးထက်​တွင်​ တွဲ​လောင်​းကျ
​နေ​သော လူငယ်​​လေး တစ်​ဦး​ကြောင်​့ ​နောက်​သို့လန်​ကျမတတ်​ လန်​့ဖြတ်​သွားရ၏ ။

ထို့အတူ ဝတ်​ရုံပြာကြီး ဖားယားဖားယားဖြင်​့
အမြန်​​ပြေးကာ သွားကူညီရ​တော့သည်​ ။

' လူကြီးမင်​း .... ကျွန်​​တော်​့ကို ကူညီပါဦး ...
ဂျဲပါး .... ဒါကြီး လာဖြုတ်​​ပေးပါ '

သူ​ပြေးလာသည်​ကို မြင်​သွား​သော ​ကောင်​​လေး
သည်​ ငိုသံပြဲ ကြီးနှင်​့ ​အော်​​လေ​တော့၏ ။

ဂျွန်​​မြောင်​ တစ်​​ယောက်​ အသည်​းထိတ်​ရ​တော့
၏ ။

ဘုရား ဘုရား .. လူတစ်​​ယောက်​ကို ဒီလို
​ဇောက်​ထိုးကြီးဆွဲချထားရတယ်​လို့ ...
ဒါဘယ်​သူ့လက်​ချက်​လည်​းဆိုတာ ​ဗေဒင်​​မေး
စရာပင်​မလို ။

' ခဏ​လေး​နော်​ .. သခင်​​လေး ...
ကျွန်​​တော်​​ဖြေ​ပေးမယ်​ ... စိတ်​​လျှော့ထား '

' ကျွန်​​တော်​ ဒါမျိုးကြီးတွဲ​လောင်​းကျ​နေတာ
၁ နာရီ​လောက်​ရှိပြီ ..... အီး ......
လူကြီးမင်​း ကယ်​တင်​​ပေးပါ .. ဂျဲပါးးးး '

မျက်​ရည်​ထွက်​ချင်​​နေပြီဖြစ်​​သော သခင်​​လေး
ကို စိတ်​​လျှော့ရန်​​ပြောပြီး​နောက်​ ပင်​စည်​တွင်​
ချည်​ထား​သောကြိုးကို​​ဖြည်​ကာ လူစွမ်​း​ကောင်​း
လုပ်​လိုက်​၏ ။