Baekhyun
"Excuse me? Kayo ba ang pamilya ni Do Kyungsoo?" agad akong lumapit sa doctor at ganun din si Jongin.
"I'm his boyfriend.. Ho-how is he? How's my Kyungsoo?" Jongin asked.
"He's fine now. Mabuti nga at naisugod ninyo agad siya dito sa hospital. Kundi, maari siyang maubusan ng dugo. He's just sleeping right now." Nabunutan naman ako ng tinik sa sinabi ng doctor. God, Kyungsoo what have you done?
"Ca-can we visit him now?" Hindi pa din mawala sa mukha ni Jongin ang pag-aalala.
"Oh yes yes.. Make sure to press the buzzer when he'll be in tantrums,.okay?" Sabi ni doc. We both nodded pero tumakbo agad si Jongin sa kwarto ni Kyungsoo.
Jongin
Pagpasok ko.. I saw my baby sleeping peacefully in the hospital bed. Nilapitan ko sya at umupo sa upuan sa gilid ng kama nya.
"Baby... Why do have to do this? You made me hell worried.. I love you.. Please.. Don't think of doing this crazy thing again.." I brought his right hand up to my lips and gently kissed his knuckles.
"Hnng.. Hnng.." napatingin ako sakanya.. Nakadilat na sya.. Gising na ang baby ko..
"Kyung? Hey. Baby.. Do you want anything? Are you hungry?" Umiling lang sya at tumingin lang sa left side nya. He's still scared at me? Being a mafia? Will he break up with me?
Just thinking of thoughts like that, it's killing me slowly..
"Hey.. Kyungie? Are you all fine right now?" Umiling ulit sya ng hindi nakatingin sa akin. Just staring at the big window.
I just sighed..
Well.. I guess.. This is goodbye.. Ayaw nya na sa akin.. Isa akong mafia.. Me, being a mafia, resembles the one that molested him.. Years ago.. He can see through me, the guy who tried to take away his whole. But just happened to be his sanity.. Nagi-guilty ako.. I helped him recover. Pero di nya alam na isa pala ako sakanila.. I'm fucked up. Big time.
Tatayo na sana ako para iwanan sya pero he took hold of my wrist. I turned my head to see what's on his face. Pero di parin sya nakatingin sa akin.
"Uh.. I'll just call Baekhyun to accompany you here.. So.. Uh.." hinahaplos ko ang batok ko dahil sa awkwardness.. Sa totoo lang, ngayon ko lang ulit ito naramdaman. Yung total awkwardness kasama lang siya.. It first happened nung nagkakilala kami.. Awkward but funny..
I felt him squeeze my wrist. Lumingon sya sa akin. And I can see sadness in my baby's beautiful face.. That even I couldn't take it away..
"What's wrong? May masakit ba sa iyo, Kyung?" Umiling sya at hinila nya ako. Pero mahina lang, wala syang lakas eh.
"What is it, Kyung?" I asked him.
Tinanggal nya ang aparatong nakalagay sa may bibig nya.
"S-stay.." he breathed..
~•~•~
"Kyungsoo! Ano ba'ng ginawa mo sa sarili mo!? Ayos ka lang ba hah? Naku naman!" Baekhyun retorded nang tumabi sya kay Kyungsoo.
Ngumiti lang si Kyungsoo at tumango.
"Wag ka nang mag-alala, Baek.. I'm alright.. I just had.. a.. uh.. f-flashback.." yumuko nalang ako. It's my fault, sinabi ko kay Kyungie na isa akong mafia kahit di pa sya fully recovered. Ang tanga ko talaga!
"Uhh.. Baek, Kyung.. Alis na ako."
"Baek.. I want to talk to Jongin privately." Tumango si Baekhyun at lumabas na ng kwarto.
"Sit first." Kyungsoo coldly muttered.
Sinunod ko naman sya. Pero nakayuko pa rin ako, until naramdaman ko ang kamay nya sa buhok ko.
"Jongin... Wag mo'ng sisihin ang sarili mo. It's not totally your fault. Pero galit pa rin ako sa'yo.." Napatingin ako sakanya.
"Sorry hyung. Natakot ako eh. Na baka masali ka sa mga underground business ko, na baka mapahamak ka, at baka matakot ka sa akin dahil sa nakaraan mo." Iniiling nya ang ulo nya at may mga luhang namumuo sa malalaki at magaganda nya'ng mata.
"Jongin.. I'll.. I'll understand.. Besides, ikaw ang nasa tabi ko nung mga panahong nagigising ako dahil sa masamang panaginip, sa mga pag-wawala ko at kapag ayaw ko magpahawak. Ikaw ang kaisa-isang tao na nakagiba sa proteksyon ko. Jongin, mahalaga ka sa akin. I love you and I can't live without you by my side. I love you, Kim Jongin." Umiiyak na sya habang nanginginig ang mapupula nyang labi. I can't help but smile widely. I'm creepy.
"Bakit ka ba nakangiti ng parang baliw 'jan!? Tinatawanan mo ako kasi ang pangit ko! Sabi mo pa nga dati nung pagkatapos nating mag-sex na tumaba ako! Gago ka talaga!" Nag pout sya kaya naman tumawa na ako ng malakas.
Naalala ko 'yun. Di nya kasi ako pinatapos nun eh, sasabihin ko sana tumaba sya, tumaba lalo ang pagmamahal ko sakanya. Hindi literal na sya. Hell, kahit tumaba pa itong Baby ko, sya pa rin ang sexy honey ko.
Umupo ako sa gilid nya at nagpa-alalay sya para maka-upo rin kaya magkaharap na kami.
"Hyung naman.. Kahit maging bola ka pa kalaki, mahal pa rin kita. You will be my fluffy Soo. Mahal na mahal kita, hyung." Mas lumapit ako sakanya at hinawakan ko ang kanang pisngi nya. Napakaganda nya talaga. Parang snow sa puti.
"I love you too, Jonginnie." He leaned closer and pecked my lips but I held his nape and deepened the kiss.
Now we reconciled. Hindi ko hahayaang mapahamak ang nag-iisang tao na mahalaga sa buhay ko. My Beautiful Kyungsoo.
♡●♡●♡●♡
A/N: Okay okay! Tapos na drama nyo! Back to HunHan again. = ̄ω ̄=
Hope you liked it. ●﹏● 사랑해 친구들.
•Ragel Zhen. ☜
BINABASA MO ANG
Is it Love? (HunHan)
AléatoireOh Se Hun, an rich elite who experienced richness and fame but never been in love. For him it always "Sucks. No time for that shit." But Lu Han, who fell and was broken into pieces. Closed his aching heart and promised not to be in love again. Will...