Evi baştan aşağı süpürmüş ve silmiştim, etli pilav ve saray lokumu yapmıştım, abim ben kendimi bildim bileli saray lokumuna bayılırdı.
Şimdide telefonumla oyalanıyordum komik videolar izliyordum ama nedense hiç biride beni güldürememişti.
Zil çaldı kapıya koştum.
"Hoş geldiniz anne ve baba"
"Hoş bulduk kızım, hayırdır gece gece misafirmi bekliyorsun?"
Dedi annem.
"Evet, hatırlamanın beklemiyordum zaten. Bu gün abim gelicek anneciğim."
Dediğimde babamın yüzü düştü, bildiğim kadarıyla iki ay önce abimle babamın arasında kötü bir olay yaşanmıştı ve o zamandan beri araları soğuktu.
"Ben çok yorgunum yatmaya gidiyorum."
Dedi babam, annem babama böyle yapma der gibi baktı, tabi bende üzülmüştüm, en kütüsü ise bana olayı anlatmıyor olmalarıydı.
Babam tepki vermeden yukarı çıktı.
"Güneş sen abini karşılarsın kızım, bende yoruldum, biraz uyumaya ihtiyacım var."
Dedi ve annemde babamın ardından yukarı çıktı. Abimle babamın arasındaki bu olayı gerçekten bilmek istiyordum.
Başımı hızlı bir şekilde sağa ve sola salladım, kendime gelince, oturma odasına gittim ve oturdum bu sefer televizyonu açtım.
Zil çaldığında, kapıya koştum üzerimi düzenledim ve heyecanla kapıyı açtım.
"Naber kız, nasılsın?"
Dedi ve beni kucakladı.
"Ohh mis kardeşim benim seni çok özlemişim yaa, kız seni hiç bu kadar özleyeceğim düşünmezdim fıstığım benim."
Dedi ve beni bıraktı, bende gülümsedim.
"Bende öyle Bebetom."
Dedim alaylı bir şekilde, oda bana sen varsın ya sen, dermiş gibi kafa salladı.
"Serkan, Efe bakın bu hanımefendi benim güzel kardeşim Güneş. Bunlarda benim can dostlarım Serkan ve Efe."
Tanışma faslı bitince oturma odasına geçtik.
"Caner yalnız bişe söylicem bu kız senin kardeşin olamaz. Lan bu kız çok güzel."
Dedi Serkan abi bende güldüm.
"Aman Serkan abiciğim teveccühünüz."
Dedim bende, tabi abim hiç susarmı illa bişey söylicek Bebetom benim yaa
"Eee böyle yakışıklı Bi oğlanın kardeşide böyle olmalı zaten."
Dedi abim, gülüşmüştük.
"Acıktınızmı? Yemekler hazır, hadi sofraya geçelim."
"Olur valla, Güneş abiciğim bana lavaboya gösterir isin?"
Diye atıldı Efe abi. Serkan abi Efe abinin kafasını bir şaplak indirdi, keyifle onları izliyordum çok komik ve tatlı insanlardı.
"Yemek lafını duyunca bu çocuğa bir şeyler oluyor."
Dedi dalga geçerek Serkan abi. Abimle onların hallerine gülüyorduk.
Masaya oturduk ben servis yaptım, gerçekten çok acıkmışlar, kurt gibi yemek yiyorlardı, abimi benimle gelmesi için işaret yaptım,.
"Abiciğim ben çok yorgunum gidip uyumak istiyorum, ihtiyaçlarını sen görürsün olurmu?"
"Tamam, ama senin suratın niye asık?"
Suratımı asılmıştı demekti sandığımdan daha fazla yorgundumama bunun babamla abimin arasındaki sorundan kaynaklandığını düşünüyordum.
"Bi şey yok ya sadece yorgunum, he siz burdaymış kalacaksınız hani burada kalacaksınız ben yatakları ayarlıyım."
"Yok burada kalmıcaz bir ev tuttuk yemeği yer çıkarız biz."
"Tamam, bir ihtiyacın olursa bana çağır. Hadi iyi geceler size."
"İyi geceler tatlı rüyalar kovalasın seni tavşanlar. Hadi git yat fıstığım."
Dedi bana bende güldüm tabi.
Odama geldiğimde cama çıktım soğuk rüzgar yüzüme vuruyordu çok güzel bir histi soğuğu çok seviyordum.
Aklıma Göka geldi o yeşil gözleri havalı saçları güzel sesini düşündükçe gülümsüyordum, içimde kelebekler uçuşuyor, onu düşündükçe gözlerimin parladığını farkediyordum.
Şimdi hayal edin,daha bir çocuksunuz ve babanızla çarşıya çıkmışsınız, yolda geçerken tesadüfe bir oyuncak gördünüz ama çok beğendiniz ve bunu babanıza söyleyemiyorsunuz babanız bu oyuncağı çok sevdiğinizi anlıyor. Ve başka bir zaman başka bir yerde bunu size hediye ediyor, sizi bilmem ama ben çok sevinirdim hatta havalara uçardım.
İşte bende onu düşündükçe o çocuk kadar seviniyordum. Duyduğum sesle irkildim.
