GÖKAY (PAZARTESİ GECESİ )
Ders çalışıyordum,ancak ambulans sireninin sesisini duyana kadar,hemen cama koştum odam caddeye bakıyordu.
Ambulan iki ev ötemizdeki evin önünde durmuştu,evden benim yaşlarımda bir kızı çıkardıklarını gördüm ,çok masum görünüyordu çok güzel , şirin ve tatlı,öylece yatıyordu sedyede.İçim acımıştı ama neden ki?
Ambulans gözden kayboluncaya kadar arkasından baktım, camı kapattım ve çalışma masama oturdum,ama bir türlü kafamı veremiyordum.derin bir Af çektikten sonra , yatağıma uzandım.
_____
Sabah beni annem uyandırmıştı,hemen aşağıya indim ve masaya oturdum.
"Günaydın Berre sultan, yine döktürmüşsün."
"Hayırlı sabahlar oğlum."
Masaya oturdum ve kapıya baktım.
"Babam yokmu?"
"Bende bilmiyorum oğlum,erkenden çıkıp gitmiş."
üzülmüştüm şu spn iki haftadır babam kendini bizden fazlasıyla kısıtlamıştı.
"Gökay,babna kızmıyorsun dimi oğlum?"
annemin bu sorusuna nasıl cevap verebilirdim ki, babamı bi yandan haklı bulsamda kendini bu kadarda kısıtlamamalı bence.
"Anneciğim sen merak etme,biliyorum o olay babamın canını çok yaktı halada yakıyor ama napalım,olan oldu,bende üzülüyorum."
annem kafa salladı.
"Neyse hadi kahfaltını ette okula geç kalma ,"
Anneme onaylarcasına başımı salladım ve kahfaltımı ettikten sonra odama gidim formamı giydim,çantamı ve telefonumu alıp ,aşağı indim montumu giydim ve anneme haber verdimve evden çıktım.
yolda yürürken bizim evden iki ev uzaklıktaki o evin önüne gelmiştim.Eve bir süre bakmıştım,sonra az ilerisinde yürüyen o kızı farkettim evet oydu dün gece gördüğüm kız,hala çok bitkin görünüyordu,onu izlemeye dalmıştım ki önüne gelen direğe çarptı,yanına gidecektim ama yapamadım kalbim çok hızlı atıyordu onu görünce.
Kaşı patlamıştı elini kanayan yere götürdü,kaşına pansuman yaptı ve yürümeye devam etti.bende onun peşinden gitmiştim,aynı okuldaydık hemde aynı sınıfta,işte bu gün zorda olsa onunla tanışmıştım,komedi bir tanışmamız olmuştu.
çıkıştada beraber yürümüştük,bana bu gün abisinin geleceğini söylemişti.
Eve gittim ve kendimi yatağa attım kendi kendime gülüyordum,nedendir bilmem ama hayatımın en kötü olayından sonra ilk defa böyle güldüğümü hissettim.
Hay aksi telefon numrasını almayı unuttum, neyse ki onun en yakın arkadaşı Sema'nın numarası vardı,Semayı ardım ve Güneş'in telefon numaarasını istedim.Bana Güneşe sorması gerektiğini söyledi,on içime bir korku düştü ya istemezse.
Aradan bir saat geçmişti ve ben tan ümidimi yitirecekken,Sema'dan mesaj geldi numarayı göndermişti,numarayı kaydettim ve arayıp aramamak arasında gidip geldim,off aradığımda ona ne diyecektim kiben aslında,gecenin bi saati evlerine gelen o üç polis üniformalı adamların kim olduklarını öğrenmek istiyordum büyük ihtimalle abisi ve arkadaşlarıydı ama ben yinede emin olamıyordum.
Ona yarın birlikte okula gitmeyi teklif edebilirdim,cesaretimi topladım ve arama tuşuna bastım.
____
Çaktırmadan o üç kişinin kim olduklarını öğrenmiştim,içim rahattı hatta Güneşim sonlandırmasaydı onunla dahada konuşabilirdim,aman ne diyorum ben yaa,çıldırma Gökay.
OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUMM
