"Bir hikaye de müzikle başladı ve müzikle son buldu."
Yağmur yeni okulundaki ilk gününde derse geç kalmakla hayatını mahvettiğini kesinlikle bilmiyordu. Müzik öğretmeninin ona ceza olarak sınıfın önünde şarkı söyletmesini de ceza olarak görmüyor...
Yine bir şarkı ve yine ben! Yağmur müzik hocasıyla birlikte üstteki şarkıyı çalıp söylerken şarkıyı açmalısınız. Küçük bir yazar tavsiyesi.^^
~Yaşadığımız hayatta müziksiz kalmamak dileğiyle..."
_ _
Yaşadığımız hayattaki kötülüklerin sebebi nedir sizce? Minik bir bebek doğar büyür ölür... sadece bu mudur hayat? O bebeğin büyüdüğünde yaptığı tüm kötülükler öldüğünde görmezden gelinir. Hakkınızı helal ediyor musunuz diye sorduklarında helal ediyoruz dersiniz. Evet belki o acıyı size çektirmedi o kötülükleri size yaşatmadı ama başkasına yaptığı şeyleri görmezden gelirsiniz. Peki o kişi siz olsaydınız? Sizin canınızı yakmış olsaydı en derininizden size yaşattıklarını bildikleri halde helal ediyoruz diyenlere içinizden bin küfür yağdırmaz mıydınız? Bir kişiye hakkımı helal ediyorum derken size yapmamış olsa bile başkalarına yaptığı şeyleri göz önüne alarak denilir. Yaptığı kötülükleri çektirdiği acıyı bilmezsiniz o ayrı. Ama bildiğiniz halde göremezden geliyorsanız sizin de kötü bir insan olmadığınız ne malumdur?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. BÖLÜM : Neden Kendimi Koruyamadım?
"Aferin Emre bu güzelliği bana getirdiğin için"
"Anlamadım ben kimi kime getirmişimde haberim yok. Ayrıca Yağmur'un kolunu bıraksan iyi edersin" kolum acıyordu. Anlaşılan sinirini kolumdan çıkarıyordu bu çocuk.
"Bırakmazsam nolur?" Özellikle daha fazla sıkmıştı kolumu. Küçük bir çığlık kaçtı dudaklarımın arasından.
"Bırak kolumu acıtıyorsun!" Elini kolumdan çekmeye çalıştım işe yaramadı taki Emre çocuğa kafa göz girene kadar. Çocuğu yere yatırmış yumrukluyordu. Neyseki okulda kimse yoktu herkes çıkmıştı.
"Emre dur!" Emre bana döndü. Hızla çocuğun üzerinden kalktı ve elimi tutup omzuna doğru attırarak destek almamı sağladı.
"Seninle işim bitmedi"
"Merak etme benim de seninle henüz işim bitmedi Kaya" demek adı Kayaymış.
"Aslında ben onu Yağmur'a söylemiştim" Emre bir anda durdu. Yüzünden sinirlendiği okunabiliyordu. Tam arkasını dönecekti ki onu durdurdum.
"Boşver artık gidelim" dedim. Kolum morarmıştı. Arkamızda kalan salak yüzünden. Okulun da bahçesinden çıktıktan sonra yürümeye başladık.
"Beni eve bırakmak zorunda değilsin. Ben gidebilirim boşuna yolun uzamasın"
"Bu halde mi?" Neden gülmüştü? Komik olan neydi şimdi?
"Çok mu komik?" Elimi omzundan kurtardım.
"Saçmalama istersen"
"Yooo gayet ciddiyim kendim gidebilirim" ağır ağır yürümeye devam ettim. Yanıma gelip kolumu tutmasıyla bağırmam bir oldu. Morarmış kolumu tutmuştu.
