Mektup 5
03.12.20...
Bugün günlerden cuma.
Merhaba anne, bugün kardeşimi de yanına gönderdim. Unutmuyorum hala gün geçtikçe çöken omuzlarına rağmen bana gülümsemesini, ölmeden önce gülümsemesi çıkmıyor aklımdan. Seni benden daha çok seviyormuş, kavga ettiğimiz gün öyle dedi. Hayır, tabi ki biliyorum sinir anında söylenmiş bir şey olduğunu. Çok savaştı, yaşamak için değil beni bırakmamak için çok savaştı, o benim en iyi arkadaşımdı anne, ağlıyorum çünkü senin yanına gelmeden bir gün önce "Ben annem gibi değilim abla, seni bırakmam çünkü senin kalbin bu dünyada yalnız kalamayacak kadar narin" dedi, keşke demeseydi ben ne yapacağım, ne yapıp atlatacağım, kardeşim içimde asla bir buruk olarak kalmamalıydı anne, hoş, hepiniz buruksunuz içimde, ama o en büyük acım olacak benim, bu kurduğu cümle yüzünden. Yine de merak etme beni, dediğim gibi güçlüyüm. Kardeşime selam söyle onu çok seviyorum, anne baba kokusunu özlemiştir o, cennetin en güzel köşesinde istediği, her çocuğun hayal ettiği hayatı yaşasın.
Bir gün bana zengin bir ailede dört dörtlük bir hayat değil de hep beraber olduğumuz sürece beş parasız kalmaya razı olduğunu söylemişti, o çok özel birisi anne, o çok akıllı birisi, ben yalnız değilim ona söyle. Babama da selam söyle, onu çok özledim.
Sevgilerle
Kızın Zeynep
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşları ve Minik Kedi
Teen FictionAnnemin öldüğü yerden günlük yazdım ben. Belki günlüklerimle meşhurum ama Acılarım yüzünden öldüm ben. +15 yaş ve üzeri içindir.