Papatya Vakti

Geride Bırakılış...

    Sabah babamın bana seslenmesiyle uyandım. Neşeli bir şekilde uyanmıştım. Ama aklım hala dün gece düşündüklerimdeydi. Bugünü bozmamak için kendimi pozitif enerjiyle doldurdum ve gardırobumu açtım. Kıyafetlerimi aldım. Sabah olduğu için hava soğuk olabilirdi. Bu yüzden ceket almakta fayda vardı. Hemen giyindim ve aşağı indim. Babam kapıyı açmış beni bekliyordu. Elimle bir dakika işareti yaptım ve mutfağa gittim. Çekmeceden biraz kuruyemiş aldım. Eh sonuçta açlıktan bayılmak istemezdim. Babamı daha fazla bekletmemek için hızlıca çıkıp arabaya bindim. Bilerek arka koltuğa oturdum ve araba çalıştı.

    Babam o sırada Berna ablaya benim geleceğimi söylediğini dedi. Berna ablada da laf durmaz ya! Herkese söylemiştir o şimdi diye bağırdım arabada. Sonunda babam bir şaka yapalım dedi ve ben de en sonunda bu fikri sevmiştim.

    Nasıl bir şaka yapacağımız hakkında konuştuk. Ben arabadan babamın işyerinin biraz gerisinde inecektim ve bir saat kadar bekleyecektim. Sonra bir anda çat kapı gelip onları şaşırtacaktım. Bir saatlik süren yolculuğun ardından ben indim. Babam ise yaklaşık 30 metre sonra arabayı durdurdu ve bana el sallayıp içeri girdi. Bende gördüğüm bir banka oturdum hemen. Sabah olmasına rağmen hava gayet iyi olduğu için üstümdeki ceketi çıkardım. Uyku bastırdı bir an ve gözlerimi kapattım. Sanırım uyumuştum ve bir rüya görüyordum. Bir şeyler oluyor. Ama kötü şeyler... Bana yaklaşan birini hissediyordum sonra ne olduğunu anlayamadan canım yanmaya başlıyordu. Daha sonra rüya bitti ve ben daha huzurlu bir şekilde uyudum...

    Uyandığımda yaklaşık 40 dakika uyumuştum. Ayağa kalktım ve o sırada sağ kolumda bir ıslaklık hissettim. Ama pek önemsemedim kolum uyuşmuştur deyip geçtim. Ceketimi giydim ve oraya doğru yürümeye başladım.

    Büyük bir karakoldu. Babamın ve diğerlerinin olduğu odayı çok iyi hatırlıyordum. Merdivenleri çıkıp oraya ulaştım. Ama hemen girmek istemedim, onları biraz korkutmak istedim. Kapalı olan kapının kulpunu tuttum ve oynatmaya başladım. Fark ettiklerini sanmıyordum. Bu sefer kapıyı yavaşça açmaya başladım. İçerden Aybüke ablanın kızı İlayda'nın sesini duydum. 5 yaşında olmasına rağmen çok tatlı ve zeki bir kızdı İlayda. Sanırım benim geleceğimi duyunca Aybüke abla İlayda'yı da getirmişti. İlayda'nın sesini duyduğum an direk oraya dalmak istedim ama kendimi tutmam gerek diye kendimi yatıştırdım. İlayda sakince "anne" deyince içim gitti. Sonra içerden babamdan birkaç yaş büyük olan Rıfat amcanın sesini duydum ve gittikçe huzur bulmaya başladım. Evet, benimle yaşıt değillerdi ama onlara alışmıştım. Semih'in babası burada babam ve diğerleri gibi polisti. Ama 2 ay önce öldü. Semih çok zor zamanlar geçirdi ve ben pek destek olamadım ona.

    2 yıldır tanışıyoruz Semih'le. Ve bu yıl yaz tatilinin çoğunda buraya geldi. Bende en çok onu görmeyi seviyorum çünkü onunla vakit geçirmek daha eğlenceli geliyor. 22 yaşında ve 4 yaş fark var aramızda. Ama bu ikimizin de umurumda değil. Sürekli çok âşık olduğu bir kızın olduğunu söyler ama bir türlü o şanslı kızla tanışamazdık. Çünkü kız Semih'i sevmiyormuş.

    Sürekli o şanslı kızdan konuşuyor ve çok âşık olduğunu söylüyor. Evet, kız şanslı çünkü Semih son derece yakışıklı biri. Saçları kahverenginin güzel bir tonunda ve gözleri benim gözlerimle aynı renkte ve neredeyse aynı tonda ela. Boyu benden baya uzun ve gerçektende yakışıklı.

    İçeriden rüzgâr yapmıştır sesleri gelmeye devam ederken bu sefer büyük bir hızla kapıyı ittim. Kapının sesine korkan İlayda'nın ağlayan sesi içimi acıttı. Bir kez daha aynı hızla kapıyı açtım bu sefer. İlayda artık korkuyorum diye bağırıyordu. Artık dayanamadım ve tam ortaya çıkacakken biri ayağa kalktı. Bende beni görmesini istemediğim için kapıyı yavaşça örttüm. Sonra yerine oturdu anlaşılan çünkü kapı açılmadı.