Meet Sofia Dela Peña, ang Maliciously spoiled na bitter sa pag ibig. pero nabago ang lahat ng ito ng napunta sya sa isang libro.
Ang Libro sa taon ng nakaraan.
Pero meron isang binata doon na napagpabago ng kanyang buhay. Walang iba kun'di si Jasin...
"Having earned the title as the Cradle of Democracy in the East, Barasoain Church is the most important religious building in the Philippines. It was founded by the Augustinian Missionaries in 1859 and served as the session hall of Malolos Congress, the first congress in the Philippines..."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Blah blah blah! Nagtuturo na naman History Teacher namin ngayon. Borriiinnnggg! Hays! Bakit kasi History pa pinili sakin ni mommy pwede naman kahit Math or English tutal magaling naman ako dun. Saka bakit dito pa kasing school ako nag-aral. Mas gusto ko pa dun kasi nandun yung...
"Ms. Dela Peña?Why are you looking at the window? Wala dyan yung tinuturo ko dito." Hala nahuli ako ni Sir! Tapos sakin pa nakatingin lahat! Nakakahiya sh*t!
"Ahm Sir? Ma... may nakita po kasi akong ibon eh." Yun nalang nasabi ko. Sana makalusot ako dito!
"Bakit? Ngayon ka lang ba nakakita ng ibon?" Sabay tawanan ng mga classmate kong abnormal! Nakakahiya talaga.
"I'm sorry Sir." Yun nalang ang nasagot ko sa kaba at binigyan ko ng Why-are-you-laughing-Look mga classmate ko.
"Maiiwan ka dito mamaya Ms. Dela Peña, mag uusap pa tayo " Hala! Tsk bwiset naman! paniguradong mag-guidance ako neto! No way! Huhuhu... Ayokong makarating ito kay Daddy! Ayokong ma- grounded buong araw sa kwarto ko!
Hello! Ako nga pala si Sofia Dela Peña, isa akong College Student dito sa Sto. Domingo University dito sa Maynila. Isa akong spoiled-maldita na anak ng isang taga Canada. Higit sa lahat ma-pride. Oo isa rin ako sa mga kilala dito sa school dahil sa ugali kong basura. Di ko rin pinapa-alam kina Mom at Dad na pasaway ako kasi ang alam nila isa akong MASIPAG at MABAIT na bata. Mahilig din akong gumawa ng diary, opo diary! Bakit? Sa ugali ko bang ito hindi na ko pwedeng mag sulat? What the heck? Sadyang kinahiligan ko lang talaga magsulat simula pa noong bata pa ako.
"Bakit di ka kasi nakikinig Sofia? Yan tuloy maguguidance ka panigurado nyan." Narinig kong sabi ni Cathy.
Sya nga pala si Cathy, ang pinaplastik kong kaibigan simula nung nagkasundo kami na tutulungan nya ko sa lahat ng oras bilang kapalit ng pagkakaibigan ko sa kanya. Oo tama ang iniisip nyo, mahiyain si Cathy at wala sa kanyang nakikipag kaibigan dahil panget ang itsura niya at yun mabait naman sya kahit ganun. Siya din ang tumutulong sakin gumawa ng mga assignments, projects etc. Oo mabait sya at ako lang talaga ako kontrabida dito Hahaha!
Ilang saglit pa kong nag hintay para sabihin nya sakin na tutulungan nya ako pero parang di na nya magawa. So ako na ang gumawa ng First Move dahil na rin sa takot ko at kaba.
"Tulungan mo naman ako Cathy. Ayokong malaman nina Mom at Dad to na nahuli ako ni Sir." Para akong nagmamakaawang pusa sa sinabi ko kay Cathy. Ngayon lang kasi ako nakaramdam ng ganito lalo't sinabi ni Sir na maiwan ako dito. Di rin ako sanay na magmakaawa kasi laging si Cathy ang lumalapit sakin para tulungan ako. Promise I'll never do this again na ako ang naghihingi ng tulong! I hate this feeling!
