Ablam kansermiş. Inanamiyorum. Üzülüyorum ama gözümden yaş düşmüyor.
Annem: Daha ileride değilmiş.
Sm: Oh iyi. Ama yinede ileri gidebilir. Anne çok dikkat etmeliyiz.
Sy: Ablam nerde?
Doktor: Şuan uyandı. Içeri rahatsız etmeden girebilirsiniz.
Soo yun ağlamaya başlamıştı. Babam ise içinden ağlıyordu. O bizim için çok güçlü duruyor. Içeri hepimiz girmiştik jungkook hariç.
Sy: Ablaaaaa.
Sb: Ablacım niye ağlıyorsun?
Sm: Abla. Iyimisin?
Sb: Iyiymisim. Doktor öyle dedi.
Sm: Sen çok iyisin merak etme.
Annem: Annecim.
Sb: Annem.
Annem: Çok korktum bisey olcak diye.
Babam: Babacım.
Sb: Babam.
Babam: iyisin dimi?
Sb: Iyiyim baba.
Daha fazla dayanamayinca dışarı çıktım. Jungkook sadece o minik gözleriyle heyecanlı bir şekilde bakıyordu. Cok tatli gözüküyordu ama şuan o bile umrumda değildi.
Jk: Iyimisin sen?
Sm: Ben iyiyim ama ablam kötü. Annem hastanede tedavi görmesine izin vermez. Ne yapacagimi bilmiyorum. Ağlamak istiyorum ama yapamıyorum. Ben duygusuz değilim jungkook.
Jk: Gel buraya.
Oha! Bana sarılmıştı. Ama ben karşılık veremiyordum. Içime böyle bir değişik hisler gelmişti. Çok güzel kokuyordu. Her zaman böyle sarılsa keşke. Bir süre sonra ayrılıp yüzüme bakmıştı. Ama ben ayrılmasını istemiyordum ki. Gözlerinin içine baktığımda anlamış olacak ki gülümseyerek tekrar sarıldı. Bu sefer daha çok sıkarak kendine hapsetmişti beni. Bu sefer bende karşılık veriyordum. Şuan içim rahatlamıştı.
Sm: Ben teşekkür ederim.
Bu sefer ben ayrılmıştım. Yüzüne baktığımda çok tatlı gülümsüyordu. Yüzüne dalmışım ki geri gittigimin farkında değilim. Yanı jungkook adımlarıyla beni geri sürüklüyordu. Sırtım soğuk duvara değdiğinde korkmuştum. Şuan duvarla jungkookun arasında kalmıştım. Kalbim hızlı atıyordu. Eminim oda duyuyordu.
Sm: J-jungkokk bey.
Sadece yaklaşmaya devam ediyordu. Yanlarıma baktığımda ellerini duvara koyduğunu gördüm. Yanı kaçamiycaktim.
Sm: Ş-şey J-jungkokk bey.
Yaklaşıyordu hâlâ.
Sm: Ya-
Eveettt. Anladım. Konuştukça daha çok yaklaşıyordu. Konuşmıyacaktım. Ama konusmadanda duramıyordum çünkü yüzümüzün birleşmesine ramak kalmıştı. Soğuk nefesi yüzüme çarpıyordu. Susmuştum bir süre.
Jk: Niye sustun?
Aish! Bide bilerekten soruyor.
Sm: J-jungkokk bey.
Hayırrr! Niye konuştum ki ben?
Yüzümüz o kadar yakın olduğu için gözlerimi kapatmıştım. Kapattığım an dudağımda başka bir dudak hissetmiştim...
BÖLÜM SONU...
Soo min
Soo bin
Soo yun
Jeon Jungkook
ŞİMDİ OKUDUĞUN
💜JUST IN CASE💜JJK (TAMAMLANDI)
Fanfiction-Siyah maskenin ve gecenin içinde en güzel senin gözlerindi.- Jungkook ve soo min'in arasında geçen eğlenceli aşkları. Lütfen her okuyan vote yapabilir mi? Kitap kapağının sahibi: @bsr3bts7twice9 teşekkürler💜...