17. BÖLÜM

233 17 7
                                    

O napardı orda? Nasıl dururdu bensiz? Ne yapacaktı orda? Düşüncelerimle boğulurken kendime gelip buraya yakın ilk yurda gittim. Gideceğim yakın yurt o gün jungkook ben ve soo yunun ziyarete gittiğimiz yurttu. Yurda geldiğimde zorla girmiştim. Direk müdürün yanına gidip kardeşimin adını sordum. Yanina gidince önce uzaktan izledim, mutlu gözüküyordu ama üzgündü. Daha önceden tanışıp konuştuğu arkadaşlarıyla oturuyordu. Yanina gidip yavaşça sırtından dokunduğumda bana korkak gözlerle bakmıştı. Belli ki çok korkmuştu. Sadece alıp kaçırmak istiyordum onu ordan. Gözlerim kızarmıştı. Ilk defa ağlıyordum. Yavaşça gelip boynuma hızlı bir şekilde sarılmıştı. Beni burdan kurtar dermişçesine.

Sy: Abla sen agladinmi?

Sm: Hayır.

Küçük elleriyle yanaklarimi kavrayıp tuttu ve kafamı ona çevirdi. Onunda gözlerinin yaşardığını görüyordum. Ama kendini sıkıyordu.

Sy: Bak ben agliyormuyum? L-lütfen ağlama.

Bunları söylerken oda ağlıyordu. Hıçkırarak hemde. O hıçkırıkların içinde Beni kurtar kelimelerini rahatca duyabiliyordum, o söylemese bile. Ama onu ordan kurtaricam.

Sm: Benim gitmem gerek ablacım.

Sy: Bende geleyim mi?

Sm: Senin bir süre daha burda kalman gerek.

Hemen gidip müdürle benim almam için konuşmuştum. Ama evli olmadığım için alamıyormuşum. Sinir bozucu herşey. Yurttan çıkmıştım. Ama kimseyi görecek halim yoktu. Biraz burdaki em uzaktaki ormana gidicem. Herkesten uzakta. Taksiye binip gittim. Burası soğuktu ama çok iyiydi. Biryere oturup gözyaşlarımı serbest bıraktım. Uykumun geldiğini anladım ama burda uyumak istemiyordum. Yanımda param kalmamış. Ben nasıl heri dönücem? Aklıma jungkook gelmişti. Hemen aradım ve onu bekledim. Beni almaya gelicekti buraya.

...

Ismimin söylenip omzuma dokunulmasiyla korkmuştum.  Gözlerimi açıp etrafa baktığımda jungkooku görmemle sarılmıştım. Kipirdadigim için heryerimin soğuktan uyuştuğunu fark ettim. Ikimizde birbirimize çok sıkı sarılıyorduk.

Jk: Sen Iyimisin? Ölüler gibi üşümüşsün.

Sm: J-jungkokk.

Jk: Evet?

Sm:K-kardeşim.

Jk: Noldu soo yuna?

Üşüdüğüm için konuşamıyordum.

Sm: Ben çok üşüdüm.

Jk: Gel buraya.

Üzerindeki ceketi verip sarılıp kucaklamıştı. Arabaya geldiğimizde,

Sm: Ben arkaya binmek istiyorum.

Jk: Peki.

Arkaya bindiğimde bagajdan bir örtü çıkarıp üzerime örtmüştü, sonrada bu sicakta o terliycek olsa bile sıcak klimayı açmıştı. O aslında çok iyi biriydi. Bir süre gözümü kirpmadan yolu izliyordum. Öyle bir dalmışım ki gözümden yaş aktığını fark etmemişim. Ormandan iki yol ağzına gelmiştik. Ama jungkook benim evime giden yola gitmişti.

Sm: Ben eve gitmek istemiyorum.

Jk: Neden?

Sm: Istemiyorum.

Jk: Kalcak bir yerin varmı?

Sm: Hayır.

Jk: Bende kalacaksın o zaman.

Sm: Hayır.

Jk: Nerde kalmayı planlıyorsun?

Sm: Bilmiyorum.

💜JUST IN CASE💜JJK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin