29. BÖLÜM

245 12 1
                                    

Gözlerimi kapatmıştım. 1... 2... 3...
Açtım. Hala aynıydı. Değişen birşey yoktu. Inanmadim. Tekrar kapattım. 1... 2... 3... . Açamamıştım. Çünkü jungkookun elleri arkadan gözlerimi kapatıyordu.

Jk: Bende senin gibi düşünüyorum. Bu bir rüya ve bitmemesini istiyorum. Gözlerini açma sakın. Uyuyalım.

Gözlerimi kapattım. Jungkook ellerini gözümden çekip belime doğru indiriyordu. Tenim soğuktan sıcağa geçerken ölebilirdim. Çünkü hava soğuktu donuyordum ama jungkookun bedeniyle tenim ısınıyordu. Elleri belimi kavrarken uyuyorduk. Bu güzeldi. Peki ya bundan sonrası? Yavaş yavaş kafası boyun girintime geliyordu. Gözlerim kapalı olduğu için daha zevkli oluyordu. Nefes alış verişleri boynumu gıdıklarken kokusu üzerimi kaplıyordu. O nasıl düşünüyordu veya ne hissediyordu çok merak ediyordum. Daha önce beni öpmüştü ama bu bile gerçekmi o kadar kafam karışıktı ki manyakça şeylerdi. Bu ise öpücükten daha güzeldi.

Sm: Rüyamıza kimse girmesin jungkook.

Jk: Tamam güzelim. Sadece sen ve ben.

O ve ben...

Gözümü açtım.

Sm: Jungkook.

Jk: Efendim?

Sm: Hadi gidelim.

Jk: Tamam birtanem.

Kıvrana kıvrana ayrıldım yanından. Şuan karnımda değil heryerimde kelebekler uçuyordu. Ne zaman yanyana olacağım derken herşey bir anda değişmişti. Şuan hayalini kurduğum şey kanıtlanmıştı, gercekti. Elimi tutuyordu. Gerçekten artık nasıl hissettiğimi anlatamıyordum. Eve gitmiştim. Yüzümde büsbüyük gülümseme ve tebessüm karışıktı.

Sb: Noluyor sana?

Sy: Abla.

Sb: Soo min. SOO MIN!

SM: Efendim abla?

Sb: Iyimisin?

Sm: Çok.

Sb: Belli oluyor.

Sm: O zaman neden soruyorsun?

Sb: Of. Neyin var cidden?

Sm: Abla yok birseyim.

Sb: Mal gibi sırıtıp durma o zaman sınır bozucu.

Sm: Neyine dokunuyor benim sırıtmam.

Sb: Kapa çeneni.

Sm: Nediyosun ya? Sen sus asıl.

Sb: Bak bir sus ya. Manyak gibide sırıtma.

Sm: Ablaaaaa!!!

Yanına gidip omzuna vurdum. Oda bana vurdu. Bende ona, oda bana derken kavga çıktı. Bağırıp birbirimize vuruyorduk.

Annem: Kızlarrrrr!

Sy: Anne.

Annem: Durun bakayım noluyor?

Sm: Anne gülümsememe karışıyor.

Sb: Çok sinir bozucu anne ikide bir gülüyor ya.

Annem: Soo bin neden kardeşinin gülümsemesine bile karışıyorsun?

Sb: Of!

Sm: Bencede of!

Annem: Git soo yunun odasında gül sende soo min.

Sm: Tamam.

Annem odadan çıkmıştı. Ben hala odamda oturuyordum.

Sm: Siz napiyonuz?

💜JUST IN CASE💜JJK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin