♥♡SarmAŞIK♡♥

♥MİRREM AŞKININ Serkan Belasına Karşı Büyük Savaşı♥

-Evrem Deniz: nefesim kesilmişti sanki,Mir'im bana bir bilekliğini vere bilmek için hayatını riske atmıştı resmen...♥ne diyeceğimi, ne yapacağımı şaşırmıştım...şok üstüne şok yaşıyordum...Mir ile gözlerimizden yaşlar akıyordu...canım sevgilimin elleri titriyordu... bir yangının içine girmişti resmen ya... kalbim bu sefer de korkudan çıkacaktı ya ona bir şey olsaydı...ben...ben ne yapardım...bunu asla ama asla düşünmek bile istemiyorum...o benim diğer yarım...Mir olmadan nasıl anlatsam benim hep bir şeylerim yarım kalıyor...mutluluğum...kalbim...nefesim...hayatım, yani kısaca ben eksik olurum, Mir olmazsa...♥, Mir ile aynı anda oldu sanki ben ellerimi onun boynuna doladım, Mir'de tam o sıra da aynı anda o da ellerini beline doladı ve beni kendine çekti...aşk'ın denk gelişi gibi oldu sanki...♥, Mir alnını alnıma koydu...♥ ikimiz de tam birbirimizin gözlerinin içine bakıyoruz...ve hiç düşünmeden de birbirimizi öptük...♥ kalbim hala deliler gibi çarpıyordu, sevgilimi bir anda alevlerin arasına girerken görünce ne yapacağımı şaşırmıştım...ama işte beni kimse tutamazdı ki tutamadılar da zaten... hiç bir kuvvet benim o kulübeye girmeme engel olamazdı...♥, yanar sak da beraber yan malıydık Mir'im ile, çünkü ben onsuz oda ben siz yapamaz asla bunu bildiğim için... bu kadar kesin konuşuyorum kendi içimde...♥, 

-Mir Bulut: evrem ile hareketlerimiz çok bayaa çok güzel denk gelmişti, o kadar dumanın içine dalmıştık ki evrem ile ikimiz de kap kara olmuştuk dumandan..., ben alevlerin arasına daldığım da ah deli sevgilim de benim arkamdan gelmişti... haklı kız ben de onun alevlerin içinde olduğunu bilseydim asla beni de hiç bir kimse tutamazdı bende dalardım içeri sevgilimin yanına...♥,aşk da yanar sak da kesinlikle beraber yanardık...♥ bir tanem bana bileğini uzatır mısın...?, senin o narin ve güzel bileğine bu bilekliği mi takmak istiyorum, ve sende söz ver ölene kadar hep takacaksın sevgilim anlaştık mı? inatçı keçi☻...♥ bunu derken sevgilimin burnunu sıkmıştım şakadan... :D☻♥,

-Evrem Deniz: mir'e bileğimi uzatmıştım, oda yavaşça bileğime o çok güzel ve artık anlamı daha değerli ve önemli olan bilekliğini bileğime taktı...♥zaten normalde verseydi de çok değerli ve önemli olacaktı benim için ama hani böyle olunca benim için daha özel, daha değerli ve daha önemli bir bileklik oldu bu bileklik benim için♥,Mir'in şakadan burnuma dokunması kafasında bir hasar olmadığının göstergesiydi... :D, hani böyle tahta falan düşmüştür ALLAH korusun kafası gitmiştir falan... ama yok yani şükür ki hafızası falan yerli yerinde...♥, Mir'e emin ol sevgilim ben bu bilekliği mi ölene kadar takacağım yani anlaştık bay ukalam♥ :D, biz birbirimizin ilacıyız işte iki dakika da yine Mir ile birbirimizi güldürmeyi, mutlu etmeyi başarmıştık♥,sanırım bu aşkın bir büyüsüydü...♥, herkes büyük bir çaba ile kulübeyi söndürmemize yardım etmişti...çok üzülüyordum, kulübenin böyle yanması nasıl olur ya aklım almıyordu bunu kim yapmıştır ki...derken...aklıma tabi ki direk Serkan pisliği gelmişti...ya biri bu kadar da böyle şeyler yapamaz ya bu nasıl biri...bir insan falan diyemiyorum çünkü ben, Mir ve çevrem haklı olarak bizler Serkan belasını asla bir insan olarak görmüyoruz...görmeyeceğiz de...Serkan seni bu sefer de ben bitireceğim artık yeter ya bize çektir diklerin baş belası...nereden girdi hayatıma ya,nereden bir şansızlık oldu da böyle bir psikopat manyak ile aynı okul da denk geldik bizler..., seni elbet bulacağım Serkan belası...içim de ki sinir ve öfkeyi nasıl anlatsam ki hiç bilemiyorum şu kadar söyleyeyim büyük kocaman bir nefret bu içim deki nefret..., kulübeyi böyle yanmış gördükçe göz yaşlarıma hiç hakim olamıyorum...dizlerim sonunda tutuyor gibi hissettim sanki dizlerim de ki bedenim deki güç azalıyordu gittikçe...olduğum yerde yere oturdum...yanmış kulübeye bakıyordum hıçkırarak ağlarken...Mir de bana sarılıyordu yanıma oturmuştu oda... hayatım da hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim kendimi... ne yapmalıydı şimdi ben bu kulübeyi eski hali gibi görmek istiyorum böyle olmamalı, yanık kül olmuş olmamalı... Mir'e bakarak sevgilim bu bizim yuvamızdı hayalimiz de o pislik baş belası bizim hayalimiz de olan yuvamızı yaktı...buna nasıl izin verdik biz nasıl engel olamadık... biz bu belayı hak etmedik Mir hemde hiç hak etmedik... ya ben onu istemiyorum neyi zorluyor anlamıyorum...hiç bir zaman da asla istemeyeceğim o pislik baş belasını... bu pislik bizim hayatımızdan defolsun gitsin istiyorum...ya Mir sevgilim bize hep bir zarar vermek istiyor ben çok yoruldum her an sana bir şey oldu mu olacak mı?...acaba Mir'ime bir zarar verdi mi verecek mi?...diye korkarak yaşamaktan çok ama çok yoruldum... ben galiba sanırım bu kulübe yangını ile içimde birikenleri dışarı söylemiştim...içimin bu kadar dolu olduğunu hiç fark etmemişim... özür dilerim sevgilim...,