Kaç akşam geçti

29 6 0
                                    

05*********: Ilık bir sabah sokaklara ve insanlara parça parça dökülüp yayılırken, ayağımı şehrine bastım.
Şimdi ayak bastığım bu şehir, soğuk bir günde sımsıcak bir yatak, lakin döşeğinde çivileri olan bir yatak. Sıcaklığından dolayı içinden çıkmak istemediğimama kıpraştıkça keskin çivileri beni yara bere içinde bırakan bir yatak...

05*********:
Nefes alamasam öleceğim ama alırsam da biraz sonra öleceğim sensizlik zehriyle dolu bir oda gibi. Hani insan öleceğini bile bile ölüm uykusunun dayanılmazlığına teslim olmak ister ya.. Şimdi bu şehir bana, donmakta olan bir insanı dayanılmaz uykuya teslim eden buzdan bir oda gibi...

05*********:
Yalnız başıma başıboş dolanıyorum sokaklarda. Her gördüğüm siyah saçlı, beyaz tenli ve kısık gözlü beni heyecanlandırıp umutlandırıyor. Lakin yüzüne bakıp sen olmadığını gördüğüm anlarda, boşluk yeniden beni içine alıp bitmeyecek bir sızı başlatıyor midemde... Ben bıkmadan, usanmadan umudu ve umutsuzluğu sayısız kez yaşıyorum... Şimdi sen, kimle ne umutlar yaşatıyorsun?

Gönderilmedi

Ellerim ceplerimde yürüyorum, birden bire bir şeyi kaybetmiş, ama neyi kaybettiğini bilmeyen insanların düşünceli haliyle duruyorum. Bir taksi çevirip yavaşça biniyorum, uyumak istiyorum arka koltukta, şehirde dolaştırsın istiyorum.
Hayır, hayır yapmasın...
Nereye gideceğimi soruyor taksici, sinir oluyorum bu soruya, zaten bu şehirde onun sesinden başka her sese sinir oluyorum. Hiç bir şey söylemeden inerken arkamdan küfrettiğini duyuyor fakat umursamıyorum. Bir müddet nereye gittiğimi bilmeden yürüyorum, karşımda bir durak var, sessiz sakin bir durak, biraz oturduktan sonra sıkılıyorum. Hızla rasgele bir yöne , bilmediğim bir yere doğru yürüyorum...

Bir kedi benimle birlikte yürüyor, onun kedisine benziyor. Heyecan dalgası sarıyor beni, kediyi ellerime alıp kaldırıma oturuyorum, seviyorum bir müddet. Onun kedisi değil, onunki mis gibi o kokardı. Kediyi okşayarak bırakıyorum sokağa.
Akşama kadar amaçsızca, duygudan duyguya, bilmediğim şehirde dolanıyorum. Şimdi o kiminle bildiği yerlerde dolaşıyodur?

05*********: Kaç akşam geçti hüzün nehirlerinde sensiz, ne karanlıklarda yalnızlığıma sarılıp sen kokulu yastığıma baş koydum. Ne zamanlar yaşadım dost gibi gözüken insafsız, yaman anılarımla. Neden gece sensizliği çağırır bana? Neden gecenin olmadık bir yerinden kokun gelir bana? Bu şehirde sessiz ve sensiz akşam, patır patır karanlığını döktükçe üzerime, ben altında kaldım bu karanlığın.

Gönderilmedi

You - Yoonkook ✅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin