Masumum .||Texting||

4.2/Final -2

Finalin part 2 sini de yazdım çünkü aklıma çok hoş fikirler geldi şüşdçüşxççfç.

Duygusal bir şarkı açıp dinleye bilirsiniz.  Emre aydın mesela 🤗

🌙💙

1 Ay sonra

Defne 'nın gidişinden sonra hiçbirimiz ilk hafta kendimize gelememiş ondan sonra da düzelmeye çalışıyorduk.  Aslında ben hariç herkes düzelmeye başlamış gibi ama Defne'min benim yüzümden beni bırakıp gitmesi...

Bunu kendime yediremiyordum.  Onun ölümüne resmen ben sebep olmuştum.

Defne'nın evine geldiğimde osta kutusundan anahtarını aldım ve anahtarı yuvaya soktum. Ki açıldığında yavaş adımlar ile içeri girdim ve kapıyı kapattım.  Salona geçtiğimde birkaç çikolata çöpleri,  süt kapları ve atıştırmalık yiyecekler duruyordu.  Eve uzun zaman kimse girmemişti ki...

O yoktu . Olmuycakti da , onun olmayışı her aklıma geldiğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım.  Kim demiş ki erkek adam ağlamaz diye ? Asıl erkek adam ağlar.  Hemde öyle bir ağlar ki...
Sevdiğiniz kız sizin de gözlerinizin önünde can verirse sizde ağlarsınız.  Eğer sevdiğiniz kişinin ölümüne söz sebep olduysanız bu sefer daha da beter ağlarsınız.

Defne'nın odasına çıktım . Ardından kapıyı açtım ve Defne nin kokusu geçmek üzere olan parfümünün kokusu ciğerlerime dolmaya başladı. Çok güzel. ..

Odaya göz gezdirdim ilk. Ardından yerde duran pijamanı gördüğümde buruk bir şekilde gülümsedim.  O pijama giymeyi elbise giymekten daha da çok seviyordu.  Ne kadar da masumdu . Yatağının yanına gttigimde oturdum ardından yastığını alıp kokladım.  Burda ki kokusu gitmek üzereydi ama bu koku şampuanının kokusuydu.  Çok temiz.

Yastığa sarılarak Defne'min kokusunu içime çekerek ne kadar uzun süre durdum bilmiyorum . Ardından yataktan kalktım ve masanın üzerinde duran küçük sandık gibi duran kutu dikkatimi çekti.  Hızla giden kutuyu elime aldım ve yatağın üstüne tekrar oturdum.  İçinde birsuru mektup vardı. 

İçlerinden birini seçip okumaya başladım;

Meraba sevgilim;
Bak yine senin haberin yokken sana yazıyorum bu mektubu. Sahi aklına geliyor muyum? Yoksa sende unuttun mu beni? Belki. Belki unutmuşsundur.  Canımı yaktığının farkında değil misin? Uzakta olsan bile canımı yakıyorsun.  Rüzgar 'ım. Sen benim Rüzgar 'ımsın . Hatırlıyor musun bilmiyorum ama senn bana bir sözün vardı? !. Ben her ağladığımda göz yaşlarımı sen silcektin.  Bak yine ağlıyorum,  nerdesin? Kimse silmiyor göz yaşlarımı, sende yoksun! "

Diyordu mektupta. Göz yaşlarımı sildim və məktubu kenara koydum.  Beni çok seviyordu.  Belkide çok azdı ama ben , ben onun ölümüne sebep olmuştum .  Derin bir nefes aldım ve içinden bir mektup daha çıkarttım ve okumaya başladım.  Mektupta yine

Merhaba sevgili ;

Bugün benim doğum günüm ama sen yoksun.  Nerdesin? Birbirimizden uzak olan Her yerde. Belki öyle.  Belki de hayır.  Sen , Sen benim kalbimdesin! Ne de çok seviyorum seni. Bir balığın suya aşkı gibi. Bak bana bi' keresinde demiştin ki; seni baban gibi seveceğim.  Ama babam gitti. Hep şey derlerdi seven insan gitmez. Ne yani babam sevmiyor muydu? Yoksa sende m sevmiyorsun? Gel...beraber gökyüzüne bakalım . Yıldızları sayalım beraber sonra , sonra işte bitince beni evime bırakırsın.  Zaten evimdeyim aslında. Kalbin benim tek kişilik evim.