GERÇEK DIŞI

ÇATI KATI

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmıştım buraya geldik geleli hep erken kalkıyordum. Yatağımda biraz telefonla oynadıktan sonra kalkmaya karar verdim bu arada saat de 9 du. Aklıma dünkü fırlattığım kağıt geldi nereye fırlatmıştım pencerenin önüneydi sanırım başımı pencereye doğru çevirdim,  bu da ne ! Pencerenin önünde iki kağıt vardı. Bu da ne böyle yumurtluyolar mı bunlar ne. Bu yaşadıklarım çok anlamsız geliyodu bana gerçek dışı böyle bişey gerçekten olabilir miydi?  Kağıtları alıp okumaya başladım ilk kâğıtda "zamanı geldi" yazıyordu.  Neyin zamanı ikinci kâğıtda"sana ihtiyacımız var" bu da neydi şimdi. Kimin bana ihtiyacı var? Kafam yine karışmıştı napmalıydım bilmiyorum acaba bu kağıtları yazan  her kimse onu dediğini  yapmalimiydim yoksa kendi bildiğimi yapıp umursamayacak mıydım? Daha sağlıklı düşüne bilmek için mutfağa inip kahvaltı yaptım masadan kalkarken annem geldi.
Annem: erkencisin. 
Ben: evet uykum yok . Bugün saat kaçta işe gidiceksin?
Annem:birazdan çıkıcam yarın sabah dönerim.
Ben:yine gece yoksun yani.
Annem:evet. İstersen hastaneye gele bilirsin.
Ben: bilmem belki sonra gelirim.
Annem:tamam adresi kâğıda yazar masaya koyarım. Hadi görüşürüz canım kızım  kendine iyi bak.
Ben:sen de
Odama çıktım. Ve karar vermiştim yemek yemek cidden işe yarıyordu. İnsanin beynini açıyor böyle önemli kararlar verecekseniz ilk önce karnınızı doyurun. Ha bu arada size kararımı söylemedim. Merak ediyorum bu yüzden de her gelen ipucunun arkasından gidecektim. Başıma bi iş gelmez inşallah. Tek temennim o şimdi yapcak bişeyim yoktu o yüzden haftaya okula başlayacağım için çarşıya inip biseyler almalıydım. 
Hazırlanıp evden çıktım. Çarşı biraz uzak olduğu için otobüsle gitmem gerekiyordu. Otobüs durağında beklerken yanıma bi çocuk geldi. Direk hiç bişey demeden doğru karar verdin diyip gitti. Yoksa notları koyan bu muydu arkasından koşmaya başladım en sonunda yetişmiştim. Kolundan tutup durdurdum.
Sen miydin notları koyan
Cevap yoktu. Tekrar sordum
'Gitmem gerekiyo zamanı gelince her şeyi öğreneceksin'
Ne zamanı ne zaman o zaman. Ne çok zaman dedim ben öyle dhfhjfjc şu aklımdaki sesi biri sustursun herşeyi dalgaya vuruyor.
Ben içimdeki sesle kavga ederken o gitmiş ti bile.
Tekrar otobüs durağına döndün Neyse ki hemen otobüs gelmişti bindim ve en arka koltuğa oturdum. Aklımı kaçırmazsam kendimi tebrik edecektim. Çarşıdaki işlerimi hallettikten sonra. Annemin yanına hasteneye gittim. Annemin çalıştığı diğer hastaneler göre küçüktü. Danışmaya annemin nerde olduğunu sordum ameliyataymış neyseki 5 - 10 dk için de çıkarmış. Ben de  hastanenin koridolarinda aylak aylak dolaşırken sabah ki gördüğüm çocuğu gördüm. Koşarak arkasından gitmek için hazırlanırken arkadan  annem seslendiğini duydum arkamı döndüğüm de annem yoktu peki bu ses nerden gelmişti? Kafayı yemek üzereydim belki de yemiştim en iyi si insan içine çıkmaktı aşağıdaki kantine indim. Telefonumu çıkardım.
Anneme mesaj attım.
Anneme;
*Ben kantindteyim.
2saat sonra
Hastaneden çıktım eve gidiyorum. Bu gece yine yalnızdım. Ipuclarını takip etmeye başlıycam ha bide çatı katına çıkmayı denicem sadece denicem çünkü cesaretim hala yok. Bu gece epey bi heyecanlı geçicek. Yine gelmiştim sıkıcı mahalleme bizim bahçeye girdim bahçe kapısının yanında duran posta kutusunun için de bi kağıt vardı. Kâğıdı aldım. Yine o kırmızı kalem le yazılmış beyaz kağıt la karşılaştım artık alışmıştım. İçin de "çatı katı sana yardımcı olcak aklındaki bütün soru işaretleri gidecek". Çatı katına çıkma isteğim daha da artmıştı. Hava karar madan çıkmaya karar verdim . Yine o 336 merdiveni çıkmaya başladım ve son basamağa geldiğim de ayağım boşluğa düştü son anda kenardan tutunarak aşağı düşmeyi engelledim. Yine unutmuştum anahtarı almayı. Yinede şansımı denemek için kapının kulpunu çevirdim ve açıldı. Her yer karanlıktı hiç bişey gözükmüyordu.  Telefonumun fenerini açarak odayı inceledim bir sürü raflar var dı ve o raflarda kitaplar çok eski kitaplar olduğu dış görünüşlerinden belliydi ve yine bir beyaz kağıt ve yine kırmızı kalem le yazılmış yazılar. "Gerçek dünyaya hoşgeldin." Yazıyordu gerçek dünya derken paralel evrene  felan mı yaşıyozda ne saçma şimdi gerçek dünyaya geçtiysem bizim yaşadığımız ne ? Odayı incelemeye devam ederken gözüme bişey iliştk duvarda duran resim o resim çok tanıdık birini andırıyo bu kim yoksaaaaaa...

Evet bir bölümün daha sonuna geldik. Sizce ötesinde ki kişi kim ve bu notları yazan bugün karşılaştığı çocuk mu? :)