{ თავი 7 }

129 12 7
                                    

                    * სანდრე და ამელია*
                                                                                         - ამელია , შეგიძლია გაიღვიძოოოო? ჰეი ლამაზო დაოო ადექი რა , ამელიააა ....
         ბიჭი საწოლში მყოფ ანგელოზისსახიან გოგოს ანჯღრევს და მის გაღვიძებას ცდილობს.
     - ამელია ვის ველაპარაკები? წასასვლელი ხარ , სამსახურში დაგაგვიანდება....
       გოგონა თვალებს ახელს , მუშტებით იზელს , ბალიშს ძლიერად ებღაუჭება და ბიჭის მიმართულებით აგზავნის მას.
  - სანდრე , იდიოტო ძმაო! მერამდენედ გეუბნები , რომ დილაადრიან თავზე არ დამახტე მეთქი?
  - მაპატიე მაგრამ შენი ტექნოლოგიები უშენოდ მოიწყენენ , ადექი და სამსახურში წადი!
- აუუუუ ვიცი ვა , ვიცი მაცადე რა !
  - რძიანი ყავა მაქვს შენთვის.
     და ეშმაკურად იღიმის....
  - კარგი ჰო ვდგები ....
      წამიერი დუმილი....
  - ბიჭო შენ რა ჩემი შიშველი სხეულის დანახვა გინდა? გაეთრიე რა .
   - ა , ჰო. მაპატიე ლამაზო დაო.
         ამელია საწოლიდან მოჩვენებასავით ადგა , სპორტული მოკლე შორტი ჩაიცვა და თეთრი განიერი ზედა გადაიცვა. მობილურს დახედა 07:00 AM. ....   "Shit , როგორც ყოველთვის საათნახევრით ადრე გამაღვიძა , იდიოტი ძმა მყავს რა , არა ნამდვილად იდიოტია" .
- ამელია მოდიხარ თუ არა ბოლოს და ბოლოს გაიყინა ეს ყავა !!!!!
- ნუ ღრიალებ რა , მოვდივარ.
  ნამძინარევი ხმით უპასუხა ამელიამ თან დაამთქნარა.
   როგორც იქნა საკუთარი "Pink Cutes"  ანუ თავის საძინებელს , როგორც თვითონ უწოდებდა დატოვა. სააბაზანოში შევიდა პირი სწრაფად დაიბანა , თავი მოიწესრიგა და სამზარეულოსაკენ წაიზლაზნა.
   -სანდრეეეეე......
   -ჰაუ
   - სამზარეულოში ვარ.
   -ყავა დალიე , რამე შეჭამე და სწრაფად წადი არ დააგვიანო.
   - ფუ მძულს მზრუნველი ხალხი მარა შენ მიყვარხარ.
    ძმამ დააიგნორა. ამელია სკამიდან , რომელზეც წამების წინ ჩამოჯდა გადმოიხარა და ჯიბრით გაიმეორა...
   - შენ მიყვარხარ იდიოტო ძმაო...
   - ვიციიიიიიიიიიი...........
        უპასუხა ბიჭმა.
  ამელიამ ყავის ორი ყლუპი მოსვა და იგრძნო , როგორ დაეხვა თავბრუ , მაგიდისთვის ხელის მოჭიდებაც კი დასჭირდა , რომ არ გადავარდნილიყო.
" ამმმმმ,  ჭამას უნდა მოუმატო ლამაზო"
შესძახა საკუთარ თავს. ყავის ბოლო ყლუპები მოსვა , ჭიქა ონკანთან დადგა  სპორტული შემოსაცმელი შემოიცვა მანაქანის გასაღები აიღო და წასასვლელად მოემზადა. კარში თითქმის ბოლომდე გასული ამელია ძმის ბგერებმა შეაჩერეს.
    - ემი , დღეს ჩემს მეგობარ გაბრიელთან მივდივარ და ესე 12-კენ მოვალ , ხოდა იცოდე არ ინერვიულო რა.
  - კარგი მაგრამ უკვე 2 წელია ეგ ვიღაც შენი ძმაკაცია და ტეხავს , რომ არ ვიცნობ . არა ძამიკო?
- ნუ შეიძლება.
  - ისე გქონია შემთხვევა თითქოს რაღაცას ფრაგმენტებად იხსენებ მაგრამ თან არაფერია?
    ბიჭი გაოგნებული სახით მიაშტერდა დას. სიტყვა კვლავ ამელიამ დაასრულა...
   - კაი ჰო ვიცი სირობებს გელაპარაკები , გაკოცე საღამომდე.
    საკუთარ ხელს აკოცა და ძმას ჰაერის კოცნა გაუგზავნა....
    სანდრემ სწრაფად მიაძახა...
  - რა სიტყვებია გოგო , მოსაკლავი ხარ რა. მშვიდობიანი დღე , ლამაზო დაო.

თუ გინდათ , რომ განვაგრძო დაავოუთეთ 🥰🥰🥰 5 ვოუთზე დავდევ ახალ თავს ❤️❤️❤️❤️❤️

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 18, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

FUCK ME GABBYWhere stories live. Discover now