Fairy Tail - pirackie życie (zawieszone)

Rozdział 13 Tygrysia wierność

Lucy wraz z nieprzytomnym Natsu uciekli przed pogonią, która minęła miasteczko gubiąc całkowicie ślad po nich. Dzięki młodemu chłopakowi, który zaoferował im przenocowanie na strychu ich domu, byli bezpieczni.

- Jestem Hakuryuu. Możesz tutaj zostać ze swoim chłopakiem na noc. - przedstawił się pomagając Lucy wnieść Natsu na górę.

- On ...  on ... yyy . - Lucy zarumieniła się. - Nie jest moim chłopakiem. -

W odpowiedzi dostała uśmiech chłopaka. Widać było, że jej nie uwierzył.

- Lucy. -

- Hmm? - mruknął Hakuryuu

- Mam na imię Lucy. Powinnam się przedstawić i podziękować za pomoc. Naprawdę dziękuję ci bardzo. - mówiąc to Lucy ukłoniła się głęboko do ziemi.

- Nie, przestań, proszę, czuję się źle z tym. Po prostu pomogłem dziewczynie w kłopotach. Nic więcej. -

- Nie, zrobiłeś dużo więcej. Uratowałeś nam życie. -

- Hakuryuu ostrożnie położył Natsu na materacu.

- Przyniosę jakieś bandaże. - mruknął znikając na drabinie

- Czekaj! Nie chcę sprawiać kłopotów. Na pewno możemy tutaj zostać? - zawołała wychylając się za nim

- Pewnie. Rodzice są w porcie. Wrócą za dwa dni. Dom stoi pusty, tylko ja go pilnuję. -

- Dziękuję. - głos Lucy zadźwięczał w powietrzu

Po chwili chłopak przyniósł bandaże i ciepłą wodę. Lucy mogła opatrzeć rany Natsu. Uwinęła się z tym bardzo szybko. Resztę dnia, aż do zmierzchu przeleżała przy nim. Czuła się odpowiedzialna za jego stan. Jedyny raz kiedy odeszła na bok, był moment kiedy chłopak przyszedł do niej z kolacją. Nie była przyzwyczajona do wiejskiego jedzenia ale będąc głodną, jadła co dostała.

- Mój koń? - szepnęła

- Spokojnie, jest w stajni. Dałem mu trochę siana i wody. - uspokoił ją

- D ... Hakuryuu? Dziękuję. -

- Oj, nie ma za co. - rzucił chłopak.

Zmierzch nadszedł szybko i całe miasteczko pogrążyło się w ciszy. Niedługo potem nastała noc. Lucy wzięła jedną z narzut i przykryła nią siebie i Natsu. Leżała teraz obok niego, przytulając swoją głowę do jego ramiona. Powoli zasnęła, jednak jej sen był delikatny. Często się budziła słysząc hałasy dochodzące z zewnątrz.

...

Słońce obudziło ją przebijając się przez małe okienka. Lucy wstała i przeciągnęła się. Natsu wciąż spał więc ostrożnie wyjrzała na zewnątrz.

- Nanji [Która godzina]!? - zawołała na głos

- 10時です[10 jikan desu [ jest 10] ] – odpowiedział jej głos z dołu

Lucy zeszła po drabinie na dół. Chłopak strugał sobie z drewnianego kawałka jakiś przedmiot. Lucy korzystając z uprzejmości gospodarza, poprawiła złote włosy które od wczorajszego pędu były wszędzie. Przemyła twarz wodą i usiadła z chłopakiem przyglądając się jego sprawnym palcom. Nagle na dworze rozległo się zamieszanie.

- Poczekaj tutaj. - chłopak odłożył drewienko i wyszedł na zewnątrz.

Jednak Lucy miała złe przeczucie i nie zamierzała go posłuchać. Ostrożnie wychyliła się zza drzwi. Hałas jednak dochodził z placu na którym wczoraj spanikowała na koniu. Powoli poszła wzdłuż uliczki do jej wylotu. Na jej końcu znów wychyliła się, tym razem bardziej odważniej, gdyż tłum gapiów zasłonił ją.