Бюн янхан [complete]

Part27

Тэхёний өнгөрсөнд

1жилийн өмнө
" Ааваа би чадахгүй . Түүнээс өөр хэнтэй ч биш"

" Би амьд байгаа цагт миний үгээс гарахгүй тэгээд ч тэр хүү чинь манай өрсөлдөгч компани"

" Үгүй гэж байна . Чадахгүй "

Тэхён нулимс дуслуулсаар гэрээсээ гүйн гарч өөрийн хайртлуугаа залгав.

" Байна уу Гүги"

" Яасан новш минь уучлалт гуйхаар залгаа юу"

" Ю-ю яриа"

" Юу яръсан гэнээ хха Ким Тэхён чи тоглоод байна уу"

"Гүги юу яриад байгаагаа тайлбарл-"

" КИМ ТЭХЁН МУУ НОВШ МИНЬ НАМАЙГ ТЭР ЗАЛУУТАЙГАА ХУУРАХ САЙХАН БАЙСАН УУ . ПАК ЧАНЁОЛ ГЭГЧТЭЙГЭЭ ГЭРЛЭНЭ ГЭЛ ҮҮ ХХА САЙХАН ЮМ. МЭДСЭН БОЛ ЧАМАЙГ ЭРТХЭН ШИГ ДООРОО ОРУУЛДАГ БАЙЖ. ЧИ ӨӨР ХЭДЭН ХҮНИЙ ДООР ОРСОН БЭ. МУУ ЯНХАН МИНЬ . ЧАМД АЗ ЖАРГАЛЫГ ХҮСЬЕ"

Түүний залуу утсаа тасалчихлаа. Гэхдээ Тэхён юу ч ойлгосонгүй. Зүгээр л цурхиран уйлна. Утсаа тасдсанд нь биш өөр лүү нь орилсонд нь биш харин хамгийн гутамшигтай үгээр хараасанд нь гомдон уйлсан.

Тэгээд тэр шийдсэн юм. Нэгэнт түүний хайрт зөрүүд нэгэн болохоор өөртэй нь ярилцахгүй учираас тэр аавийнхаа үгэнд орохоор шийдсэн юм . Чанёолтой гэрлэхээр . Тэднийг анх уулздаг өдөр Чанёол хэдий түүний нүдний үзэсгэлэнг бишэрч байсан ч нэг зүйлийг анзаараагүй юм. Тэр гоо үзэсгэлэнгийн ард ямар их гомдол харуусал оршиж байсаныг.

Тэд хамт амьдраад удаагүй байсан ч хоёул нэг нэгэндээ татагдаж байсан. Гэхдээ тэдний зүрхний жижигхэн хэсэгт тэдний хайрт залуус оршисоор л . Цаг хугацаа өнгөрөх тусам Чанёол сэтгэлээ татаж харин Тэхён сэтгэлээ өгж байсан.

Пак Чанёол тэр байшингаас гарч явсаны дараа Тэхён шөнө бүр зүүдэнд нь ордог байсан далууг санасан юм . Үнэндээ Тэхёны Жонгүгыг гэх сэтгэлийг Чанёолаас авах мэдрэмж зүгээр л дарж байсан юм.