Daniel’s POV
Karla: anak…
Si mama… umupo sa tabi ng kama ko habang nakahiga lang ako at nakatingin sa kisame…
Hindi ako nakatulog ng maayos… hindi maalis sa isip ko ang mga pwedeng mangyari ngayong gabi… hindi ko na alam kung anong paliwanag pa ang gagawin ko para lang bigyan ako ng isa pang pag kakataon ni Kathryn…
Karla: anak, halika ka na… kain na tayo…
Dj: ayoko pong kumain, ma… wala po akong gana…
Karla: Daniel… listen to me…
Mama held my hand…
Tiningnan ko si mama at umupo ng maayos…
Karla: hindi pa tapos ang laban, anak… wala pang sagot si Kathryn…
Dj: pero, ma… paano kung—
Karla: Dj… if she said no… you have to respect her decision… kung ayaw nya na talaga, ibigay mo ang kalayaan na gusto nya… ang importante, you did your part… hindi ka nag sinungaling… sinabi mo ang totoo mong nararamdaman… ginawa mo ang lahat to win her back…
Dj: ganun na lang yun, ma? Hahayaan ko na lang syang mawala sa akin?
Karla: anak, kung sa tingin mo e ginawa mo na ang lahat para bumalik sya, at hinihiling pa rin nya ang kalayaan nya, wala na tayong magagawa… you have to set her free… sometimes, you really have to let go the one you love for their happiness…
Napatungo na lang ako… at bigla na namang tumulo ang mga luha sa aking mga mata…
Mama wiped my tears away…
Karla: pero gaya nga ng sabi ko kanina, hindi pa tapos ang laban… wag kang mawalan ng pag asa, nak… kung meron mang 99% na chance na humindi si Kathryn, oh e ano naman ngayon? May 1% pang natitirang pag asa para umo-o sya… yun ang pang hawakan mo…
Ngumiti lang ako dahil sa sinabi ni mama…
Karla: pero nak, pag binigay nya sayo ang huling pag kakataon na hinihingi mo… alagaan mo yung tiwalang ibibigay nya sayo… wag mo syang bibiguin… take care of her… love her… at wag ng ulitin ang mga pag kakamali…
Dj: opo…
Mama hugged me tight…
BINABASA MO ANG
One Last Chance (KathNiel)
Teen FictionDespite of all the changes and pain, I'm still here... for him... loving him unconditionally... I will fight for him... for us... Pero... hanggang kelan?