𝗜'𝗺 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗯𝗼𝘀𝘀

26ο Κεφάλαιο

JIMIN POV

Δεν το πιστεύω πως το έκανα

Δεν μπορώ να πιστέψω πως για πρώτη φορά στην ζωή μου ερωτεύτηκα και τι έκανα γι αυτό? Την έδιωξα μακριά από μένα

Έπρεπε όμως να το κάνω
Αν τα λόγια του πατέρα μου και της Mias ήταν αληθινά?
Αν θα της έκαναν πράγματι κακό?

Δεν θα άντεχα να συμβεί κάτι τέτοιο για αυτό καλύτερα να είναι μακριά μου και ασφαλής πάρα να κινδυνεύει

ARIA POV

Μόλις είχα τελειώσει με το μαγείρεμα

Έβαλα να φάω μα δεν μπορούσα, τίποτα δεν κατεβαίνει

Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί
Γιατί να τον ερωτευτώ ξανά? Γιατί να αφήσω τα αισθήματα μου για αυτόν να με καταβάλουν ξανά αφού ξέρω πως δεν θα βρω την ευτυχία μαζί του?

Έπαιζα με το φαγητό μου έχοντας το μυαλό μου σ αυτόν. Δεν είχα καταλάβει πως στο σπίτι βρισκόταν ο Wooyoung με τον Jongho
W: "Aria μας ακούς?" μ ακούμπησε στον ώμο κάνοντας με να τρομάξω
Ε: "ααααχχχ, π-πως μπήκατε μέσα?"
Jon: "η πόρτα ήταν ανοιχτή"
Ε: "αααα"
W: "κοίτα πως είσαι!"
Ε: "πως είμαι? Μια χαρά είμαι"
W: "Aria σοβαρολογώ"
Jon: "γιατί είσαι έτσι?"
Ε: "αχχ παιδιά δεν ξέρω ειλικρινά"
W: "ξέρω εγώ!" ο Jongho και εγώ τον κοιτάξαμε με απορία
W: "είσαι ερωτευμένη" χαμογέλασε
Jon: "και ξέρω με ποιον" είπε πονηρά
Ε: "όχι όχι, δεν είναι έτσι"
W: "με εμάς μιλάς!" φούσκωσα τα μάγουλα μου παίζοντας με τα δάχτυλα μου, δεν ήθελα να το παραδεχτώ
Jon: "Aria κοίτα μας" σήκωσα το βλέμμα μου και τους κοίταξα όπως μου είπαν
Jon: "δεν είναι κακό να είσαι ερωτευμένη με κάποιον"
Ε: "δεν είναι κακό αλλά με το συγκεκριμένο άτομο είναι!"
W: "όλο και κάποια εξήγηση θα υπάρχει για τις πράξεις του"
Ε: "ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ?!" φώναξα κάνοντας τους να ξαφνιαστούν
Ε: "ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΠΟΥ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΧΉ ΜΕ ΈΚΑΝΕ ΝΑ ΠΙΣΤΈΨΩ ΠΩΣ ΕΊΧΑ ΕΛΠΊΔΕΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.
ΠΩΣ ΊΣΩΣ ΕΊΧΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΝΑ ΖΉΣΩ ΔΊΠΛΑ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΠΆΝΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝ ΑΠΌ ΜΙΚΡΉ
ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΚΟΡΌΙΔΕΥΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΈΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ ΜΟΥ
ΠΟΙΑ ΛΎΣΗ ΛΟΙΠΌΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ?!" με κοιτούσαν και οι δύο χωρίς να βγάλουν άχνα.

Ίσως το παράκανα λίγο. Δεν έπρεπε να τους μιλήσω έτσι γιατί αυτοί ήρθαν για να με βοηθήσουν
Ε: "συγνώμη, δεν ήθελα να-"
W:" μην ζητάς συγνώμη, ξέρουμε πολύ καλά πως νοιώθεις και είμαστε δίπλα σου σ αυτό" με συγκίνησαν τα βλαμμένα
Ε: "ευχαριστώ πολύ παιδιά" τους χαμογέλασα
Jon: "λοιπόν πήγαινε ετοιμάσου" σηκώθηκαν πάνω έχοντας ένα πονηρό χαμόγελο
Ε: "γιατί να ετοιμαστώ?"
W: "μα δεν μπορείς να βγεις σε κλαμπ μ αυτά τα ρούχα!"
Ε: "σε κλαμπ? Και ποιος σου είπε πως θα έρθω? Δεν πάω πουθενά"
W: "θα πας αλλιώς..." έκανε πως σκέφτεται
Ε: "αλλιώς τι?"
W: "θα βάλω τον Jongho να σε δαγκώσει"
Jon: "ΤΙ? Ο Wooyoung τον κοίταξε με ορθάνοιχτα ματιά και ξανά άρχισε
Jon: "ναι ναι, ξέρεις πόσο δυνατά μπορώ να δαγκώσω?" είπε και πήρε το χέρι του Wooyoung και το δάγκωσε
W: "ΑΟΟΥΥ ΕΊΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ?"
Jon: "μα έπρεπε κάπως να της δείξω"
W: "ααα και είπες 'κάτσε να δαγκώσω αυτόν'"
Ε: "ΡΕ" φώναξα σταματώντας τους
Ε: "μην μαλωνετε"
Jon: "θα σταματήσουμε μόνο αν πας να ετοιμαστείς ή αλλιώς θα συνεχίσω να τον δαγκωνω"
W: "ΟΧΙ" φώναξε τρέχοντας από πίσω μου
W: "Aria μου πήγαινε να ετσοιμστεις γιατί με βλέπω να έχω παντού μελανιές"
Ε: "κ-καλά π-πάω" είπα προσπαθώντας να κρατήσω τα γέλια μου.
Τελικά κατάφεραν να με κάνουν να γελάσω