Ε: "τ-τι κ-κάνεις εσύ εδώ?"
Jm: "δεν χαίρεσαι που με βλέπεις?" είπε και κοίταξε το σώμα μου
Έφυγα από το κράτημα του, άρπαξα το φόρεμα μου και προσπάθησα να το φορέσω μα δεν τα κατάφερα
Μου το είχε πάρει!
Ε: "φέρε το μου" παραπονέθηκα
Jm: "αν θες έλα να το πάρεις" το μάζεψε στη χούφτα του και σήκωσε ψηλά το χέρι του
Ε: "φέρε το μου" παραπονέθηκα ξανά καθώς έκανα μικρά πηδηματάκια για να φτάσω το χέρι του. Είχαμε έρθει πολύ κοντά κάτι που δεν κατάλαβα
Ενώ εγώ προσπαθούσα να πάρω πίσω το φόρεμα μου εκείνος απλώς γελούσε
Ε: "jimin τελείωνε δεν είναι αστείο"
Jm: "για να στο δώσω θα πρέπει να κάνουμε μια συμφωνία"
Ε: "αποκλείεται"
Jm: "μείνε με το μαγιό τότε" πήγε να φύγει μα τον σταμάτησα
Ε: "λεγε!" χαμογέλασε και με πλησίασε
Jm: "για να σου δώσω πίσω το μαγιό θα πρέπει και εσύ να μου δώσεις κάτι που επιθυμώ εδώ και καιρό"
Ε: "και αυτό είναι?"
Jm: "εσένα" είπε και εγώ κοκκάλωσα
Ε: "ε-εμένα?"
Jm: "ναι εσένα" τον κοιτούσα και με κοιτούσε χωρίς κανένας να πει κουβέντα
Δεν άντεξα όμως!
Είχα ανάγκη να κλάψω, να βγάλω το βάρος που κουβαλούσα τόσο καιρό μέσα μου!
Έσκυψα το κεφάλι μου αφήνοντας κάποια δάκρυα να κάνουν την εμφάνιση τους. Εκείνος κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά και επιχείρησε να με ρωτήσει
Jm: "A-Aria τι έγινε?" δεν απάντησα, συνέχισα απλά να κλαίω
Jm: "κοίτα με λίγο" τοποθέτησε τα δύο δάχτυλα του στο πιγούνι μου σηκώνοντας το κεφάλι μου και βλέποντας τα κλαμενα μου μάτια
Jm: "γιατί κλαις?" πάλι δεν απάντησα
Jm: "σε παρακαλώ πες μου"
Ε: "π-πονάω jimin, δεν μπορώ άλλο" ξέσπασα πια σε χιλιάδες κλάματα
Άπλωσε τα χέρια του γύρω μου χώνοντας με στην αγκαλιά του
Jm: "Τι σου συμβαίνει? Ποιος σου προκάλεσα αυτόν τον πόνο?" μίλησε απαλά μ αυτή την γλυκιά φωνή
Ε: "εσύ" είπα μέσα από το κλάμα μου
Με έβγαλε από την αγκαλιά του - κάτι που δεν ήθελα - και καθίσαμε στις ξαπλώστρες!
Jm: "άκου με" έκατσε στα γόνατα και ακούμπησε τα χέρια του στα πόδια μου
Jm: "ξέρω πως έχω κάνει βλακιες στην ζωή μου, έχω κάνει πράγματα που τα έχω μετανιώσει, πράγματα που τα σκέφτομαι και θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο" γέλασα!
Jm: "και σ αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι σ αγαπώ! Άργησα να το καταλάβω ως αποτέλεσμα να κάνω πράγματα που σε πλήγωσαν" δεν μίλησα ξανά! Όλα αυτά μου φαινόντουσαν ένα μεγάλο ψέμα, ένα ψέμα που ήθελα να πιστέψω
Jm: "γιατί δεν λες τίποτα?" ρώτησε καθώς με κοιτούσε βαθιά στα μάτια
Ε: "κ-και τι θες να σου π-πω? Δεν ξέρω αν π-πρέπει να σε π-πιστέψω Φοβάμαι πως αν το κ-κάνω όλο αυτό θα κ-καταλήξει σ ένα ψέμα, σ ένα ψέμα που θα με κ-καταστρέψει ξανα"
Jm: "το ξέρω πως δεν μπορείς να με πιστέψεις αλλά σ αγαπώ, σε θέλω δικιά μου! Τρελένομαι στην σκέψη πως κάποιος άλλος σ ακουμπάει" έπιασε τα χέρια μου με τις απαλές παλάμες του
Jm: "δώσε μου μια ευκαιρία, άφησε με να σου αποδείξω πως νοιάζομαι για σένα, πως σ αγαπώ" το βλέμμα του με παρακαλούσε να δεχτώ μα δεν ήμουν σίγουρη για το τι έπρεπε να κάνω
Ε: "μπορώ να έχω λίγο χρόνο?"
Jm: "εμμ ναι φυσικά" του χαμογέλασα και μου ανταπέδωσε μ ένα χαμόγελο
Κοιτιόμασταν για κάμποσα δευτερόλεπτα τα οποία για μένα φάνηκαν αιώνας μέχρι που αποφασίσαμε να πάμε στο δωμάτιο
Έπρεπε να σκεφτώ καλά το τι θα έκανα! Έπρεπε να σκεφτώ αν άξιζε να του δώσω μια ευκαιρία!
Όσο και να σ αγαπώ Park Jimin δεν παύεις ποτέ να με πληγώνεις
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γειά σας! Πως είστε?
Όπως βλέπετε κράτησα τον λόγο μου και μόλις το τελευταίο μου κεφάλαιο έφτασε 25 ψήφους ανέβασα!
Ελπίζω λοιπόν όσα σας είπα στην ενημερωσούλα να τα εκτελέσετε ώστε να μπορέσω και εγώ να συνεχίσω το βιβλίο μου!
Επίσης μην ξεχάσετε μωρέ ψυχούλες μου να διαβάσετε και το καινούριο μου βιβλίο 'Dangerous'
Τα λέμε σύντομα (εξαρτάται από εσάς) :) ❤️
Yeosang 👇🏻
Yunho 👇🏻
Αυτά τα δύο παιδάκια ανήκουν στους Ateez οι οποίοι κάνουν comeback στις 8/10. So αν δεν τους έχετε κάνει stan να τους κάνετε τώρα! ❤️
