𝗜'𝗺 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗯𝗼𝘀𝘀

40ο Κεφάλαιο

Jm: "Aria?" τον προσπέρασα μα φυσικά με ακολούθησε
Jm: "τι σου συμβαίνει?" δεν σταμάτησα, δεν ήθελα να τον ακούσω
Jm: "περίμενε λίγο, τι έχεις πάθει?" έτρεξε για να με προλάβει. Τύλιξε το χέρι του γύρω από την μέση μου κολλώντας με πάνω του
Jm: "γιατί είσαι έτσι μωρό μ-"
Ε: "ΜΗΝ Μ-ΜΕ ΞΑΝΆ ΠΕΙΣ ΕΤΣΙ" άρχισα να κλαίω ακόμα πιο πολύ με αποτέλεσμα να ξεσπάσω
Τον χτυπούσα στο στήθος φωνάζοντας ανεξέλεγκτα
Ε: "Σ-ΣΕ ΆΦΗΣΑ ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕΙΣ, ΣΕ Π-ΠΊΣΤΕΨΑ ΓΙΑ ΆΛΛΗ Μ-ΜΙΑ ΦΟΡΆ ΚΑΙ Ε-ΕΣΎ ΤΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕΣ"
Jm: "σε παρακαλώ ηρέμησε" έπιασε τους καρπούς μου πιέζοντας τους πάνω στο στήθος του
Jm: "Δεν σε εκμεταλλεύτηκα
Σου παραδέχτηκα τα συναισθήματα μου"
Ε: "εννοείς τ-τα υποτιθέμενα σ-συναισθήματα"
Jm: "ARIA ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ ΛΊΓΟ, ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΛΕΣ?"
Ε: "τα έμαθα όλα jimin ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΣΑΙ"
Jm: "ΠΟΙΑ ΌΛΑ ARIA?!"
E: "ΡΏΤΑ Τ-ΤΗΝ ΜΈΛΛΟΥΣΑ Σ-ΣΎΖΥΓΟ ΣΟΥ"
Jm: "πάλι τα ίδια? Σου εξήγησα πως ποτέ δεν θ-"
Ε: "ΣΕ ΜΙΣΏ ΣΕ ΜΙΣΏ ΣΕ ΜΙΣΩ" τον έσπρωξα και άρχισα να τρέχω προς την απέναντι πλευρά του δρόμου

Δεν με ακολούθησε
Παρέμεινε στο ίδιο σημείο κοιτώντας το έδαφος

Παρόλο που τον κοιτούσα στα μάτια συνέχιζε να μου λέει ψέματα
Δεν έχει λίγη ανθρωπιά μέσα του? Τόσο άκαρδος? Δεν σκέφτηκε πως έσπασε την καρδιά μου σε χίλια κομμάτια? Και το κυριότερο ερώτημα, ήταν ψεύτικη η υποτιθέμενη αγάπη του?

[....]

Έφτασα με τα χίλια ζόρια στο σπίτι
Ήμουν χάλια! Τα μάτια μου ήταν πρησμένα και η φωνή μου είχε χαθεί από το κλάμα

Ήμουν έτοιμη να μπω στην αυλή αλλά ένα χέρι τυλίχθηκε στον καρπό μου

Γύρισα να δω το άτομα που είχα δίπλα μου και το οποίο δεν περίμενα
S: "Aria? Γιατί είσαι σ αυτό το χάλι? Τι σου συμβαίνει?" δεν του απάντησα αντιθέτως χώθηκα στην αγκαλιά του
Είχα ανάγκη λίγη αγάπη από κάποιον!
S: "με τρομάζεις! Τι σου έχει συμβεί?"
Ε: "μ-με εκμ-μεταλλεύτηκα" είπα και ξέσπασα σε πιο δυνατό κλάμα. Έμπλεξε τα δάχτυλα του στα μαλλιά μου με το ένα του χέρι και το άλλο τυλίχθηκε γύρω από την μέση μου κάνοντας με να κολλήσω πάνω του
S: "ηρέμησε τώρα! Θα μου τα εξηγήσεις μετα" με έσφιξε ακόμα πιο πολύ στην αγκαλιά του δίνοντας μου ένα φιλί στο μέτωπο. Σε άλλες συνθήκες θα ένιωθα άβολα και θα αντιδρούσα αλλά την συγκεκριμένη στιγμή το είχα ανάγκη
S: "πάμε σπίτι μου και δεν ακούω κουβέντα" εγνεψα και απλώς πιάνοντας μου το χέρι τον ακολούθησα μέχρι το αυτοκίνητο του

JIMIN POV

Νευρίασα! Νευρίασα όταν την είδα στην αγκαλιά του μα δεν έκανα κάποια κίνηση. Υπέφερε εξαιτίας μου!
Όταν έφυγε μετά τον τσακωμό μας την ακολούθησα, δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω σε τέτοια κατάσταση μόνη της