სიძულვილსა და სიყვარულს შორის

მომენატრე

-ეგ არ მოგეწონება

-კაი რა ნინ თქვი,ნუ მაწვალებ

-ალექსი

-რააა?!ღადაობ

-ხო გითხარი არ მოგეწონებათქო

-იმედია მაგასთან ცხოვრება არ მომიწევს,არვიცი იქნებ საერთოდაც არ წავიდე

-შეგიძლია მია მოიფიქრო,მაგრამ ეს შემოთავაზება შენი კარიერული წინსვლისთვის შესანიშნავი შესაძლებლობაა,ამიტომ ალექსის გამო ამსტერდამზე და შენს მომავალზე უარის თქმა არ იქნება სწორი

-ნინ მადლობა რომ ჩემზე ფიქრობ,გადავწყვეტ და დაგირეკავ

-კაი,მაშინ ხვალ საღამოს პასუხი ზუსტად მითხარი

-კაი,ნინ წავედი მე

-კაი კარგად

  ალექსი ეს ის ადამიანია,რომელიც ყველაზე მეტად მძულს,მასაც ვძულავრ.ჩვენ კლასელები ვიყავით 12 წლის  განმავლობაში,თავიდან მეგობრები ვიყავით,მაგრამ შემდეგ ჩემთვის გაუგებარი მიზეზების გამო,ჩვენ ურთიერთობა დაგვეძაბა,ეს იოლი ნათქვამია,ჩვენ მტრები გავხდით.ორივე ხელიდან არ ვუშვებდით ერთმანეთი გვევნო და გაგვემწარებინა.ეს ბრძოლა მან დაიწყო,მერე კი როდესაც ერთ უნივერსიტეტში აღმოვჩნდით ომში გადაიზარდა.პირველი წელი დიდად ყურადღებას არ ვაქცევდით ერთმანეთს მხოლოდ ის ვიცოდი,რომ კარგად სწავლობდა,მას გოგოები ეხვეოდნენ გარს და დრო არ ქონდა  ჩემთვის,ეს პერიოდი ვთქვი რომ  ბრძოლა  დამთავრდა,მაგრამ ასე არ იყო..ცოტა ხანში მობეზრდა სხვა გოგოები და მე ისევ მის მთავარ გასართობად ვიქეცი.ყოველ დღე ახალ რამეს იგონებდა ჩემ გასამწარებლად,მაგრამ მე ვაიგნორებდი და სამაგიეროს ვუხდიდი,მაგრამ ეს მხოლოდ ჩვენ ორმა ვიცოდით.ახლა მასთან ერთად გამგზავრება არ შემიძლია ან არ მინდა,არვიცი.

ფიქრებში ისე ვიყავი გართული ვერც კი გავიგე,როგორ მივედი სახლში,ტელეფონს დავხედე5 იყო დაწყებული,10 გამოტოვებული ზარი იყო დედაჩემისგან.მაშინვე გადაურეკე.