სიძულვილსა და სიყვარულს შორის

აი თურმე რა ყოფილა,ის რაც ხშირად ჩვენს წინ არის ვერ ვხედავთ ან არ ვაღიარებთ!!!!

-დამსვი... გავკიოდი ბოლო ხმაზე

 ამ ყვირილზე დათა შემოვარდა,რომელიც ალექსისი ნათლია იყო მაგრამ მასზე 1 წლით უფროსი იყო.

- რა მოხდა რა გაყვირებთ

 ალექსის ფეხი აუსრიალდა და წაიქცა მეც ზედ დავეცი,დავიწყეთ სიცილი ვეღარ ვრჩერდებოდით,დათა ეტყობა მიხვდა რომ აქ მისი ადგილი არ იყო და მისთვის არ გვეცალა ,აღარაფერი უთქვამს ისე გავიიდა გარეთ.

  მე საღამომდე ალექსისთან დავრჩი,ფილმს ვუყურეთ და დივანზე ჩაგვეძინა,ვერც კი გავიგეთ როდის მოვიდნენ სტუმრები კარი დათამ გაუღო ჩვენ ჩახუტებულებს გვეძინა და მისი  2 ძმაკაცი კი კვდებოდა სიცილით,თან თურმე ფოტოებს გვიღვებდნენ,როცა გამეღვიძა და  ეს სცენა დავინახე,შემრცხვა და გავწითლდი,იმ წამსვე ალექსიმაც გამოიღვიძა და ჩხუბი დაუწყო

ალექსი-აუ კარგით რა,რა ბავშვები ხართ,წაშალეთ რაც კი გადაიღეთ

გიო-აბა კი როგორც შენ იტყვი ჩემო რომეო

ალექსი-მია არ ინერვიულო წავაშლევინებ,შენ შედი ოთახში და ჩემ მიერ ნაყიდი კაბა ჩაიცვი

 აღარაფერი მითქვამს ისე  შევედი ალექსის ოთახში,ცოტახნით საწოლზე გადავარდი და დავიწყე ფიქრი იმის შესახებ რაც დღეს მოხდა,სიზმარში ვარ?!მერე ხელზე ვიჩმიტე და მივხვდი რომ აშკარად არ ვიყავი სიზმარში, აბა რა ხდება ალექსი რომელიც 2 დღის უკან ურჩხული იყო,სულ უაზროდ მეღადავებოდა,ხან კარგად მექცეოდა და ხან ცუდად,ვერ გამეგო მეგობარი იყო თუ არა,მოვწონდი თუ არა,დღეს სულ სხვანაირი გხდა.როგორი მართალი ყოფილა ის ნათქვამი: ,,არასოდეს თქვა არასოდეს",მე ამიხდა. ადამიანი,,რომელიც ყველაზე მეტად მეზიზღებოდა,რომლის მოკვლის გეგმებსაც ვაწყობდი და ვამბობდი არასოდეს შემიყვარდება ეგეთი ურჩხული მეთქი შემიყვარდა..რა?!შეგიყვრადა ეს რა ვთქვი,ნეტა სიცხე ხო არ მაქვს,მგონი გავგიჟდი. ავდექი და სიცხის საზომის ძებნა დავიწყე,როცა ალექსი შემოვიდა ოთახში სიცხეს ვიზომავდი,შეშინებული სახით მომვარდა