gay ♡ lee daehwi

gay ♡ twenty two

"Hey, dad. It's been a while. Kamusta ka na? By the way, I've been fine. May ipapakilala nga pala ako sayo," panimula ni Daehwi, and then he crouched in front of his father's grave so I did the same.

I can feel the sadness in his voice, pero hindi ko na siya tinanong dahil halata naman. Miss na niya ang papa niya.

"Dad, this is Ria Ahn. She has been making me happy for a while now. Everything she does makes me smile, pa. Sayang nga at wala ka na, you won't know how great she actually is in person." Sabi ni Daehwi, kaya naman ngumiti ako.

"Hello po," sabi ko sa grave ng papa niya, at saka tinignan ako ni Daehwi bago ngitian.

"Pa, this is Ria Ahn, the girl I like."

Nanlaki ang mga mata ko, at natigilan ako. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko.

Pa, this is Ria Ahn, the girl I like.

Pa, this is Ria Ahn, the girl I like.

Pa, this is Ria Ahn, the girl I like.

Daehwi, hindi ba't sabi mo sa akin bakla ka? Ano to? Saka... bakit ako? Bakit?

Anong meron sa akin, at bakit ako?

Akala ko ba bakla ka?

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Pagkadismaya o pagkaginhawa dahil hindi ako nahihibang sa pagkagusto sa isang bakla.

Pero bakit ganun? Parang... ang sakit.

Nagsinungaling siya sa akin. He lied to me. He made me believe he was gay.

Daehwi... bakit?

"I'm sorry for lying, Ria. Hindi talaga ako bakla. Ginawa ko lang yun para mapalapit sayo. I'm sorry, at naguiguilty na ako kaya umamin na ako. I'm sorry, Ria, pero hindi talaga ako bakla. Pero gusto kita, gusto talaga kita. Ria, I'm sorry-"

I ran away.

Tears streamed down my face, sa halo-halong kadahilanan. Betrayal, or how I was fooled.

Or kung paanong narealize ko na unti unti na akong nagkakagusto sa kanya, pero naloloko niya ako sa pagpapanggap niya.

Fuck. Ayoko na.

And so, umabot nang pag uwi namin sa bansa nang hindi ko siya kinakausap kahit na masakit at mahirap.