Epilogue

4 0 0
                                    

***
(Isang araw pagkatapos ng libing ni Xander)

*isinara ang diary*

"Ang haba ng diary mo Xander. Ang sakit na ng mata ko kababasa. Haha! Saulo ko na nga eh."

Jessie's POV

Nilapag ko sa tabi ng puntod ang mga dala ko.

"Oh ayan Xander ha. Dinalhan na kita ng blue rose at blue candles. Oh ano pa gusto?"

Unti-unti ko ng natatanggap na wala na sya. Wala na yung lalaking bumabati sakin sa umaga. Nangungulit at nang-aasar sakin. At yung nagpapakilig sakin minsan. Wala na si Xander. Ang lalaking minahal ko, in the perfect place but in the wrong time. Hayy. Nakakamiss. Nakakamiss sya.

"Ang daya daya mo. Di mo man lang sinabi na aalis ka na. Nakakainis ka!"

Unti-unti ng pumatak ang luha ko.

"Bakit kung kelan mahal na kita, tsaka ka nawala?! Bakit ganun? Ang bilis mong mang-iwan!"

Iyak lang ako ng iyak dun. Hanggang sa may humawak sa balikat ko.

"Oy Jessie. Tama na yan."

O______O Teka, kilala ko yung boses na yun ah.

Bakit sya nandito???

Agad akong lumingon.

"Kuya??"- sabi ko.

"^_^"

Agad akong yumakap sa kanya. Oo. May kuya ako. Si Marcus Kyle.

Hindi na sya sumama sakin dito kasi ayaw daw nya. Madami pa daw syang gagawin. Naku! Mga dahilan nya!

"May kasama nga pala ko."- sabi ni Kuya.

"Ahh hi! ^_^"- bati nito.

Ayy! Si Ate Zeth! ^o^

"Hi Ate Zeth!!"- bati ko.

"Tara na Jessie. Pinapasundo ka na ni Mama. Masyado na daw mahaba extend mo."- sabi ni Kuya. "At tsaka may date pa kami ni Zeth. 2nd anniversary namin eh."- sabi ni Kuya sabay akbay kay Ate Zeth.

Nagsimula na kami maglakad. Pero bago pa ako makalayo, lumingon ulit ako sa puntod ni Xander.

"Babye Xander. Until we meet again. I will always love you until the last drop of my tears."

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
*Back to 2022*

"Nakakasad naman story nyo Ma."- nakahalumbabang sabi ni Cloud.

"Oo nga Ma. Sayang, hindi kayo nagkatuluyan ni Tito Xander noh."- sabi naman ni Sky.

"Ano ba kayo mga anak. Kung nangyari yun, edi sana hindi kami nagkakilala ng Papa nyo. Edi sana wala kayo ngayon."- natatawa kong sabi.

Napatango na lang ang mga anak ko. Ang cute talaga nila.

"Hayy naku. Magbihis na kayo. Dadalawin pa natin si Tito Xander nyo."- sabi ko sabay tayo sa upuan.

Nagsitayuan na din sina Sky at Cloud at nagpunta sa kwarto nila para magbihis.

Nang makapaghanda na kami, sumakay na kami sa kotse at nagdrive na ko papunta sa sementeryo.

Natatawa pa nga ako habang nasa byahe eh. Ang kukulit kasi ng mga anak ko. Nagkukulitan sila sa likod. Para silang kami ni Xander dati.

Nang makarating kami, dumiretso agad kami sa puntod ni Xander.

"Happy 9th Death Anniversary Xander."- sabi ko sabay lapag nung blue roses sa tabi ng puntod nya.

Cseen Xander Dominguez
Born: 1998
Died: 2013

Haayy.

"Ma. Naiyak ka na naman."- sabi ni Cloud.

Natauhan naman ako sa sinabi ni Cloud. Naiyak pala ako. Di ko namalayan.

Agad akong nagpahid ng luha. Dapat masanay na ko na hindi umiiyak tuwing dadalaw dito. Hayy naku naman.

Salamat Xander ha. Kung nasan ka man ngayon, sana naman masaya ka. Salamat sa lahat ha. Salamat sa mga ala-alang iniwan mo. Hinding-hindi kita makakalimutan.

"Ma, pagkatapos natin dito, ice cream tayo ha."- sabi ni Sky.

"Oo naman. Basta ang mga baby ko ang nagsabi."- sabi ko sabay yakap sa dalawa kong anghel.

Nag-ayos na kami at naglakad na papalayo.

Paalam Xander...

>>>>>THE END<<<<<

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
A/N:

Yehet! Tapos na! Haha. XD So happy! Salamat po sa lahat ng nagbasa. Kamsahamnida! Kamsahamnida! *90 degrees bow* Haha. Feeling korean eh. Basta thank you po.

Uso po ang vote and comment. Haha ^_^v

~PCY_GirlinBlue

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 14, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Until The Last DropTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon