Letters to Jungkook

칠

From: Kookie 💋❤️💋❤️

Haru! Pssst!

-end.

From: Kookie 💋❤️💋❤️

I love you 😘

-end.

To: Kookie 💋❤️💋❤️

Okay.

-end.

From: Kookie 💋❤️💋❤️

Dry mo.

-end.

To: Kookie 💋❤️💋❤️

Okay.

-end.

From: Kookie 💋❤️💋❤️

Babe! Don't you miss me? 😰😰

-end.

Ang sarap talaga nitong pagtripan. Sira ulo talaga siya. Magkasama palang kaya kami kanina! Makaflood siya ng text messages parang may nangyari.

*the map that leads to you~*

"Napano ka, Jungkook?"

[Girl? Jungkook?]

"Ahruem? Ano?"

[Bakit mo ako tinawag na Jungkook?]

"A-ayun? K-kasi a-alam k-ko g-gusto mo siya!"

[Okay. Basta walang tuhogan ng Bias ah.]

"A-ah? Oo naman!"

[Sige. Tinawagan lang kita kasi magpapatulong sana ako sa fanmeeting pero wag na pala.]

"Huh? Merong fanmeeting ngayon?"

[Oo. May fanmeeting ng BTS! Sama ka?]

"Huh? Wag na. Hmmm. May gagawin pa ako ee."

[Okay. Sige. Bye!]

"Bye!"

May fanmeeting? Bakit hindi ko alam? Aish! Feeling ko tuloy sobrang walang kwenta akong girlfriend. Dinial ko yung number ni Armie-unnie para iconfirm.

"Hello Unnie?"

[Haru!!]

"Unnie? May fan,eeting ba yung BTS?"

[Oo pero wag muna daw tayong magaattend ng fanmeeting nila. May issue nanaman daw kasi.]

"Issue?"

[Saka ko na sasabihin sayo. Nasa bahay ka lang ba? Gusto mong pumunta dito? Gusto ka daw makita ng kambal ee.]

"Sige Unnie!"

[Sige, Isesend ko nalang yung address. Bye!]

With that she hung up. Ang cool talaga ni Unnie. About saan naman kaya yung issue?

Sinend na ni Unnie yung address kaya nagbihis na ako saka na ako pumunta dun sa address na sinabi niya.

Jungkook's POV

"Guys! Ayos lang naman na may mga girlfriend kayo! Yun nga lang be careful not to get caught! Huwag muna kayong makipagkita sa mga girlfriends niyo! Maghintay lang kayo hanggang maging okay na ang media." Sabi ni Manager saka na siya lumabas.

"Guys! Be careful nalang ah. Lalo na ikaw,Jungkook. Nasabi mo sakin na fan ka nung bestfriend ni Haru baka magaway sila dahil sayo pagnalaman niya yung pagdedate niyo." Sabi ni Rap Monster-hyung.

"Opo,Hyung." Tinry kong icontact si Haru. Hindi siya sumasagot. Aish! Namimiss ko na siya ee!

Tinapos na ng mga make-up artist yung make up namin. Magsastart na yung fanmeeting in any minute.

"JUNGKOOK!!! You need to see this!! Naglabas nanaman ang dispatch ng picture this time hindi na siya restricted kita na yung mukha niyo ni Haru!!!" Sigaw ni Stylist-noona. Biglang nangatog yung tuhod ko. Yung picture na nakalag yung noong hinug ako ni Haru sa amusement park. I sighed. Lahat ng tao ngayon sa backstage naalarma. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Haru's POV

"Haru, tulungan mo naman akong magslice ng fruits oh."

"Sige Unnie." Pumunta na akong kusina. Ang ganda ng bahay nila. Ang ganda ng pagkakaayos. Malinis siya tas mukha talaga siyang pangprofessional.

"Unnie, ano nga pala yung issue?"

"Ah.. Yun wag mo nang isipin yun. Basta careful lang kayo ni Jungkook ah."

"Ah sige,Unnie." Bakit feeling ko sobra akong kinakabahan like wtf? Pagkatapos namin kumain nagpaalam si Unnie na maliligo lang muna daw kaya nakipaglaro muna ako sa kambal.

"Let's just watch movie?" Tanong ko.

"Mom, told us not to open the TV." Sabi ni Jinhwan.

"But why?" Tanong ko. Pero binuksan ko na din yung TV. Hindi naman siguro magagalit si Unnie,diba?

"There! Let's watch your dad and your uncles." Sakto kasi pagbukas ko BTS agad nakita ko.

"Jungkook-sshi, Ikaw ang pinakaIntrigang maknae ngayon. Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Kaano-ano mo nga ba ang babaeng kasama mo sa picture?" Nung ipinakita yung picture. I nearly fell on the ground. Dammit! Paano nila nakita yun?!

"She's my...........friend. She's just a friend."

What he said hurts me more than anything. Do friends kiss?

"Aunt, don't cry please. He doesn't mean it." Sabi ni Jinhwan. Hinug ako ng kambal.

"Anong nangyari dito? Haru, bakit ka umiiyak?" Lumabas na si Unnie sa banyo.

"Unnie, aalis na ako." Hindi ko na siya hinintay magsalita tumakbo na ako palabas. Tinakbo ko papunta sa pinakamalapit na bus stop. Lahat ng tao nakatingin saakin. Dahil ba sa picture o dahil mukha akong miserable ngayon? I don't give a fuck anymore. I just wanna cry my eyes out. Sumakay na ako sa bus. Ganoon parin, tinitignan parin ako ng mga judgemental na tao. Wala akong pakialam. Tumabi ako sa nakahoodie na lalaki. Hindi naman niya ako tinignan at naglagay lang siya ng earbuds.

"Ahreum-ah?" Tawag ko.

"SO KAILAN PA TO? KELAN PA KAYO NAGDEDATE NI JUNGKOOK? HINDI MO MANLANG BA NAISIP NA MASASAKTAN AKO??! NA MADAMING MASASAKTAN? YOU ARE UNBELIEVABLE! YAN BA ANG NATUTUNAN MO DUN! MANLANDI?!" Sabi niya sakin. Bawat sinambit niyang salita tumutusok sa puso ko. Ganyan ba yung tingin niya saakin.

"Ahruem, wag mo kong iwan please.."

"BAHALA KA NA! YOU ARE NOT MY FRIEND ANYMORE." Sabi niya saka niya binuhat yung luggage niya. Ganun lang ba talaga ang worth ko sakanya? Ang sakit isipin dahil lang dito iiwanan niya na ako.

Wala na akong nagawa. Lumuhod na ako. Wala parin. Iniwan niya parin ako. Dinial ko yung phone number ni Jungkook.

"Jungkook-ah.."

[Haru..]

"Let's break up."

[Sige kung yan ang gusto mo.] He said it like it was nothing for him. Like I'm nothing to him.

He hung up. Leaving me, shocked. Ganun lang pala kaEasyng ewan ako. Naisip ko kung mamatay pala ako at any moment.. Wala pa lang iiyak sa burol ko?

Mahal kita,Jungkook pero wala lang pala ako sayo.