Letters to Jungkook

사

Haru's POV

"Saan mo gustong pumunta pagkatapos natin dito?" Tanong ni Jungkook.

"Hmm. Hindi ko alam." Walang ganang sagot ko.

"Ayos ka lang ba?" Tanong niya.

"Syempre naman." Pagsisinungaling ko kasi naman ayoko ngang sabihin sakanya na may dalaw ako ngayon. Ngayon lang kasi siya nagpatulong mamili ng damit. As a friend, I would help him.

He lowered his head and put his hand on my forehead. "Hindi ka naman mainit pero bakit ka namumutla." Ay nako! Nagtanong ka pa! Of course! Tell me who won't pale out if you are so near to them to the point na isang inch nalang ang pagitan ninyo.

Tinulak ko siya palayo." Ayos lang ako."

Tinignan niya ulit ako. "Sigurado ka?"

"Oo nga! Ang kulit mo."

"I don't know what you are doing but you bring out my childishness." Sabi niya saka niya pinisil yung ilong ko.

"Err.. Magtingin na tayo ng damit." Awkward na sabi ko. He smiled and followed me. Damn that smile!!! It makes my heart beats fast.

"Sige maghahanap muna ako ah." Sabi ko. Tumango lang siya.

Pumunta na ako sa mga band shirts. Hinanap ko si Jungkook akala ko kasi nakasunod siya sakin wala naman. I rolled my eyes when I caught him flirting with a girl! Damn him! Sinama sama pa niya ako dito para may time siyang makipaglandian?!

“Sinama sama mo pa ako.. Makikipaglandian ka lang pala.” Bulong ko. Naghanap nalang ako ng mga band shirts.