Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
UYARILAR Nefret söylemleri / depresyon belirtileri / bunalım / cinsellik / kendine zarar verme /şiddet eğilimi.
Onun bir gram sevgisi için uğraşmak beni yoruyordu.
Neden böyle kötü olduğunu eskiden bilmezdim, sorsam da söylemezdi. Beni önemsemiyor ki. Ama sonra başka birinden öğrendim. Chloe Decker öldüğü için böyleydi.
O kadını o kadar kıskanıyordum ki... ben burada bana dönüp baksın diye bile uğraşıp didinirken o Tanrı bilir hangi gülümsemelere şahit olmuştu. İşin kötüsü, Lucifer onu öyle bir sevmiş olmalıydı ki, kadınla beraber tüm hayati belirtileri yok olmuştu. Öyle ki, beni sevmesi için onunla anlaşmaya çalıştığımda, ruhumu ona satmaya çalıştığımda, reddetmişti. Tanrı aşkına, Şeytan'ın anlaşmaları reddettiği nerede görülmüş?
Beni fark etmediği zamanlarda hüzünlü. Beni fark ettiği an, öfkeli. Sanki dedektifin ölümünden suçluymuşum gibi öfkeli hem de. Los Angeles'ı izleyip içki içerken yavaşça bana dönüyor ve öyle sinirleniyor ki gözleri kırmızılaşıyor. Kötü biri olmadığını söylüyor ama her gece canımı acıtıyor. Bu onu yalancı yapmaz mı?
Dairenin izbe bir köşesinde camdan dışarı baktım. Beni hiç iyi sözlerle kandırmamıştı, aksine, her zaman böyleydi ama dalgınlıkla yaptığı iyi şeyler yüzünden ondan ayrılamıyordum, ona muhtaçtım ama o beni o kadar sevmiyordu ki, anlaşma bile yapmıyordu.
Amenadiel ile bile şansımı denemiştim. Ona yalvarmıştım, anlaşma yapmaya çalışmıştım, Lucifer'ın en sevdiği şeyleri öğrenip uygulamıştım ama sonuç hiç değişmedi. Chloe olmadığım için benden nefret ediyor.
Dün geceki, parmaklarını alnımdan yanaklarıma doğru gezdirişini anımsadım. Beni sevdiğini ama gururuna yediremediği için böyle davrandığını düşünmek istiyordum, sonuçta dümdüz bir insandım, pek bir vasfım yoktu. Chloe gibi iyi bir dedektiften ve henüz nedenini anlamasam da özel yaratılışlı birinden sonra bana şefkat bile beslemek ona ağır geliyor olmalıydı.
Kendini sırf bana değil, dünyaya da kapatmıştı. Ama yine de, bana daha çok kapattığı aşikardı.
İlk zamanlar beni çok sert biçimde kovduğunu hatırlıyorum, başka biri yapsa hayatta yanına dönmezdim ama o... sırf beni korkutup kaçırtmak için gerçek yüzünü bile göstermişti ama umurumda değildi. Melek yüzlü bir şeytan olması ya da şeytan yüzlü bir melek olması önemsizdi. Onu seviyordum. Onu çok seviyordum. Kendime saygımı eksilere indirecek kadar seviyordum hem de.
Yüzünü gösterdiğinde ve korkup kaçmadığımda şaşırmıştı. Şaşkınlığından faydalanıp onu öpmüştüm, iyi ki faydalanmışım çünkü bir daha öpemedim. Yüzüm hariç çoğu yerimi öpüyor, yani boynum, çenemin alt kısımları falan. Saçlarına dokundurmuyor, ensesine dokundurmuyor. Sadece omuzları ve sırtı. İlk saçlarına dokunmaya yeltendiğimde ellerimi koparacak sanmıştım. Sanırım şu Chloe saçlarına falan dokunmuştu. Ah, bir kere gece uyurken sadece parmak uçlarımı dokundurabilmiştim. Sonra zaten bir daha yanımda uyumadı.
