Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
UYARILAR
fuhuş / argo ve küfür / cinsellik / olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar / uyuşturucu / gasp / adam kaçırma / sözlü ve fiziksel şiddet.
Hayatımın mahvolduğu gün 18. yaş günümdü. Bu gerçek her aklıma geldiğinde ciddi manada doğduğum güne lanet ediyordum.
Kaçırıldığımı ilk saniye anlamıştım ve elimden gelen her şeyi yapmıştım ama yakalanma biçimim nedeniyle bir türlü doğru yerlere vuramamıştım. Tahminen yirmi saatlik aç susuz ve tuvaletsiz bir yolculuktan sonra gözlerimi açtığımda karşımda uzun boylu, düzgün suratlı biri vardı. Kabul, yakışıklıydı da.
Ama Nate benim bakire olduğumu anlamıştı ve her ay iki kez, beni tek bakire olarak pazarlamıştı.
Ufak sahneye çıkıp ışıklar üzerindeyken yavşak müşterileriyle göz teması kurmuş, "Bu kaçırılmaz bir fırsat," demişti. "Böyle bir şey karşınıza şanslıysanız 6 ayda bir gelir." Ve birkaç cümleyle daha kalabalığı güzelliğim konusunda heyecanlandırmıştı. Sonra beni çağırmıştı. "İşte, Bakire!"
Anladığınız üzere, Nate bir pezevenkti -hatta pezevenklik imparatoruydu- ve aile mesleğini devam ettiriyordu; yani orospu çocuğunun tekiydi.
Beni ilk gördüğünde karşımda dikilmiş, koyu renkli gözlerini benim açık yeşil gözlerime dikmişti. Ne kadar iğrenç gözüktüğümü nedense hiç umursamamıştı. Elini uzatmış ve saçımı kulağımın ardına atmıştı, irkilmemi bile umursamamıştı. "Sen benim, altın yumurtalayan tavuğum olacaksın." Diye fısıldamıştı suratıma.
Ertesi gün odama uğramıştı. "Bakire olduğunu biliyorum. İstersen tam şu anda bu sorunu hallederiz ve hiç değilse bekaretini çirkin ve yaşlı bir yavşağa kaybetmemiş olursun. Ya da bir hafta bekleyip düzgün biri çıksın diye dua edersin. Sen karar ver."
