Aşk Kapıyı Bir kere Çalmaz

15. Geç olmadan

Ayşegül'den

Barış yalnız kalmak istedi, onu bırakmak istemezsemde, istediği şeyi yaptım. Onlardan çıktım ve yolda Yaprağı gördüm. Ona okadar kızgındım ki , Barış'la birlikte olsaydı bile, ondan bu kadar nefret etmezdim, şimdi ettiğim kadar. Barışın hâlini hatırladıkça. Onun tam karşısına geçtim , oda kafasını bana doğru kaldırdı. Ağladını gördüm, ama umrumda değil di.

Ay: Seni bu kadar aptal olduğunu , bilmiyordum.

Y: Seninle hiç anlaşamam. Çekil önümden.

Ay: Ona deli gibi aşıksın, biliyorum. Ama yinede , o arkadaşını seçiyorsun.

Y: Sen, ne beni ,ne hayatımı biliyorsun. Karışmaya ,hakkın yok ! Tamam mı ?

Ay: Ama Barışı tanıyorum. Sen onu ne hâle getirdin ,farkında mısın ? O öyle acılar çekti , ama yinede bu kadar kötü olmadı. Sen ne vicdansızsın.

Y: Bak, beni sinir etme ! Yollarım seni ! 😡

Ay: Hadi yol da, göreyim. Ama beni susturamazsın , gerçeklerden kaçmak istiyorsun , ama buna izin vermeyeceğim. O kadar beli ki, Barışı benden deli gibi kıskanman, ona saklıdan bakman. Onu seviyorsun , ama o arkadaşını kaybetme korkusundan, aşkını gömüyorsun. Sen ne aşktan , ne arkadaşlıktan anlıyorsun. Bak Barış senin mutluğlun için çekip gitmiş , şimdi o Ali'nin sırası değil mi ? Seni gerçekten seviyorsa , mutluğlunu istemez mi ? Neden onu üzmekmek için , Barışı yok ediyorsun. Bu çocuk yeterince acılar çekti.

Y: Sen bizim hakkımızda hiçbirşey bilmiyorsun , anladın mı ? O kadar kolay mı , sanıyorsun ? Barışa git demek , benim canım gidiyor , ona gitme demek için ama yapamam. Ali buna dayanamaz !

Ay: Peki Barış , dayanabilir mi ? Bu kadar şeyden sonra , sence yapabilir mi ? Bence farkına varmıyorsun , ama onu öldürüyorsun.

Y: Konuşma öyle ! 😢

Ay: Güçlüydü ama şimdi.. mahvolmuş. O kadar emin ki , onu hiç sevmediğinden. Sana dil nefret , öfke bile beslemiyor. Onu seviyorsun, ama birşey de yapmıyorsun. Sen onu hiç haketmiyorsun.Sadece ,başka çarem yok diyorsun. Hep bir çare var, aşk varsa , çarede vardır. Ölümde çare yok, bu mu olması gerekiyor ?

Y: Sus ! Öyle birşey deme !

Ay: O zaman git ,söyle sevdiğini , ikiniz bir çare bulun. İkiniz bile mutlu, yada mutsuz olun. Aşkınız için herşeyle, herkesle savaşın. Aşk afeder,seni gerçekten sevenler ,senide ,onu da kabul eder. Yeter ki sen ,aşkını göster.

Y: Neden bunu yapıyorsun ? Sende ona aşıksın.😢

Ay: O bana aşkı, seninle gösterdi. Ondan şunu öğrendim , eğer birisini gerçekten seviyorsan , kendi mutluğlunu unutucaksın ve onun iyi olmasını sağlayacaksın. İşte şimdi bende , burda sevdiğim adamın , asıl sevdiği kadına yalvarıyorum. Onu kurtar bu acıdan, mutlu et onu. Benim başaramadımı yap. Onu çok sevdiğni göster,savaş onun için. Lütfen onu yok etme...

Y: Bana inanır mı ?

Ay: İnandır.

Y: Şey..ben..tese...

Ay: Bana teşekkür etme. Senden nefret ediyorum , onun böyle canını yaktığın için. Fakat sen onun ,hem yarası,hem ilacısın. Ben onu ne kadar da sevsem , benim aşkım onu iyileştirmez.Onu haketmiyorsun , ama aşk laftan anlamaz. En olmadığı kişiye, gider aşık olursun. Onun biraz bile o sevgisini haketmeye bak , tamam mı ?

Y: Tamam, sana söz, o çok mutlu olucak !

Ay: Şimdi git ve güldür o çocuğu , ona gülmek yakışıyor.