Aşk Kapıyı Bir kere Çalmaz

22. Olmadı

Ali'den

Yaprağı Barışa emanet ettim ve oradan ayrıldım. İlk defa 13 yıllık arkadaşımı başkasına bıraktım. Ben onu herkezden da iyi tanıdım,kendisinden bile. Şimdi de anladığım gibi, ihtiyacı olan ben değildim. Onun aşkı olamadım belki , ama onun dostu oldum. O benden asla arkadaş gibi vazgeçmeyceni biliyorum ama benim için mutsuz olması , canımı yine yakar. İkimiz mutsuz olucamıza , o mutlu olsun bende onun mutluğu için mutlu olurum. Ben onu kaç yıl beklentisiz sevdim,yine yaparım...yapmam gerek. Bu günün geliceni biliyorum, o gün Barış onu okula getirdiği gün anlamıştım. Barış'ın hayatınızdan kolayca gitmeyceni biliyordum. O benim en büyük rakibim oldu , çünkü oda benim gibi Yaprağın o özel güzelini görmüştü. Ondan nefret ettim , çünkü benden sadece sevdiğim kızı değil arkadaşımı da alabileceğini düşündüm. Şimdi biliyorum ne olursa olsun biz Yaprak'la ayrılmayacagız. Ama seven nasıl vazgeçer ki ? Nasıl unuta bilirim ki ? Yaprak'la nasıl olabilirdik gördükten sonra, ona sarılamanın nasıl bir duygu olduğunu bilerek, o dudaklarının tadını bilerek. Belki biz yapamadık ama ben bunları nasıl unutucam ?

Bizim yanımızda bir parka geldim. Bana Yaprak'la nasıl başladımızı hep hatırlatıyor. Onu ilk görüşümü , bir ağaç altında ağlıyordu. Onu mutlu edebilmek için yalan söyleyip gittip annemden top istemem. Sahabi zamandan onun mutluğu için herşeyi yapardım. Sonra yine bir parkta onu sevdiğimi söyledim,sonra beni delice kıskandığı zaman, onu ilk defa öpmem. Ben bu duyguları biliyorken , nasıl unutacaktım. Dayanabilir mıydım onu Barış'la öyle görmeye. Yanıma bir geldi oturdu, kafamı kaldırıp şaşırdım.

A: Ne işin var burada ?

Ay: Barışa gelmiştim ama evde yok. Bende burada biraz oturucaktım ama seni gördüm ve yanına geldim. Kafanda neler dönüyor ?

A: O kadar mi belli ediyorum ?

Ay: Belki bende kendimden bilirim.

A: Barışı hâlâ seviyormusun ?

Ay: Çok.

A: Peki onun için hala savaşıyor musun ?

Ay: Hayır. Burayı geldiğimde o kadar emindim ki , ne yapmam gerekirse yapıcaktım sadece benim olması için. Çünkü onu çok seviyorum, ama o bana ne öğreti biliyor musun ?

A: Ne ?

Ay: Aşkı...ama başkasını seviyorken. Ben sevmeyi o Yaprağı nasıl seviyorken öğrendim. Beklentisiz, bazen umutsuzca..öyle temiz bir sevgi ki. İçimden o kız olmak vardı.

A: Neden savaşmaktan vazgeçtin ?

Ay: Savaşsaydım Barışı kaybetecektim. Ben onu yeni bulmuşken bunu yapamazdım. Aşkımı kaybetim, ama dostum olarak o hep orada olucaktı. Onun canını birde ben yakamazdım. O benim ellerimde sevdiği kız için ağladında ben aşkımdan vazgeçtim Ali. Tek şey istiyordum mutlu olsun. İsterse ben hayatında hiç olmayım ama gülüşü gelsin, o ela gözlerine parıltı gelsin. Ben Barışın o gülüşüne aşık oldum , eğer benimle olsaydı asla böyle mutlu olmayacaktı.

A: Peki şimdi mutlu olucak mısın ?

Ay: Bir gün evet...ama şimdi canım çok acıyor.

Sustum onu böyle bir kız olduğunu hiç düşünmedim.

Ay: Sende biliyorsun ne yapman gerektiğini. Canın çok yanacak ama bir gün onu öyle mutlu gördüğün zaman iyki deyceksin.

A: Onu deliler gibi seviyorum ama dayanibilcek miyim bilmiyorum anla..

Ay: Oda senin ellerinde ağladı Barış için. Senin ne çaresiz olduğunu gördüm,böyle mi olmak istiyorsun. Sen acı çekiyorsun diye o da mı acı çeksin. Onların aralarından çekil demiyorum, daha da acı birşey istiyorum. Yaprağa yardım et, çünkü istemesende onun canını yakıyorsun. O iki sevdiği adam arasında kalıyor- aşkı ve arkadaşı arasında. O senden de , ondan da vazgeçemez. Onunla konuş ve brakta sevdiyle mutlu olsun. Brakta mutlu olsunlar. Sende görüyorsun Yaprakta onu seviyor. Sen Yaprağa bakıyorsun ama o Barışa.