Kızımız artık 6 aylık olmuştu ve Yaprak her ne kadar ona hiç benzemediğini desede, aslında gözlerini ondan almış. Bazen düşünüyordum eskiden bunları hayal bile edemezdim, a şimdi onları yaşıyorum, fazla güzel geliyor. Yaprak hala uyuyordu bende onu seyrediyordum ama Zeynep uyandı bende onu alıp salona geçtim. Onunla vakit geçirmeye bayılıyordum , hiç birşey onlardan önemli değildi. En büyük korkum babam gibi olmaktı , ailemi önemsiz gibi hisetirmek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Y: Günaydın baba kızın arasına gelebilir miyim acaba ?
B: Kızım anneyi yanımıza alsak mı ? Ha öyle mi tamam.
Y: Ne dedi küçük hanım ?
B: İkimizede birer öpücük verirsen olur.
Y: Seve seve. Gel bakalım böceğim.
B: Bugün kahvaltıyı dışarıda yapsak mı ?
Y: Olur , canım da köfte çekti.
B: Sabah sabah insan köfte yer mi ?
Y: Aaa Barış sanada herşeyim batıyor , canım istedi işte , gayret normal .
B: Tamam aşkım sinirlenme.
Dışarı kahvaltı yapmaya çıktık ve sonra bütün günümüzü parkta gezerek geçirdik. Akşama doğru da Ali'le yemeğe gittik. Can artık konuşmaya başlamıştı bile. Oğuz ona hep saçma şeyler söylesede çocuk dayısına çekmiş akıllıdı ve onu takmıyordu. Çeteyle baya bir konuştuktan sonra geç olmadan eve toplandık.
Y: Ben bir duş almaya gidiyorum sen Zeynep'i uyut.
B: Tamam.
Yaprak banoyoya girdi bende çekmeceden bir kitap çıkardım.
B: Babacığım bak burada ne var. Sana şimdi masal okuyacağım , fakat anneye söylemek yok tamam mı ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
B:Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, çok uzak diyarlarda küçük prens adından gerçekten de prens olan biri yaşarmış. Küçük prens şaşırtılacak şekilde küçük boydaymış.
